ΣΙΝΕΜΑ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Ο κινηματογράφος ήταν γεμάτος κι αυτό δεν ήταν καλό. Διότι εμένα με πιάνουν νευρικά γέλια με την πρώτη αφορμή. Πόσο μάλλον να είμαστε και ο ένας πάνω στον άλλον. Τσάντες, πανωφόρια, κράνος, μπύρες τι να πρωτοκρατήσεις... Το έργο, Ιl Divo, δεν είχε αρχίσει καλά καλά, και μέσα στο σκότος ακούμε ένα χρρρρ...! Ο τύπος μπροστά είχε ήδη κοιμηθεί! Το κακό συνεχίστηκε ως το τέλος. Σε κρίσιμα σημεία ακουγόταν ένα σπηλαιώδες χχχρρρργγγφφφχχχ! ή ένα κοφτό κχχ! και η αίθουσα σειόταν απ΄τα γέλια. Όμως ο κύριος άλλαζε ταχύτητα και συνέχιζε τον μακάριο ύπνο του. Αν ήρθε για να κοιμηθεί, γιατί κάθησε μπροστά μπροστά; Αλλά πιθανότερο, τον είχε σύρει η σινεφίλ γυναίκα του με το ζόρι, και κείνος επωφελήθηκε από την μουσική της ταινίας να πάρει ωραιότατους ύπνους! Kάποια στιγμή στο πρώτο μέρος μαύρισε η οθόνη, άναψαν λίγο τα φώτα, ο κοιμώμενος είπε ένα, ε; Κατόπιν όμως τα φώτα έσβησαν πάλι, η ταινία συνεχίστηκε και ο μακάριος τράβηξε ακάθεκτος τον ύπνο. Αυτός ήταν il divo!

Θυμάμαι άλλον έναν σε θερινό σινεμά, ο οποίος δεν κοιμόταν, δεν ροχάλιζε, γκρίνιαζε. Τον είχαν κουβαλήσει με το στανιό γυναίκα και κόρες να δουν μια ταινία, όπου ο πρωταγωνιστής ήταν λέει πεθαμένος και ως άγγελος μιλούσε στην κοπέλα του στον ύπνο της, όμως εκείνη δεν τον άκουγε. Η αλήθεια, ψιλοβαριόμασταν, αλλά τελικά περάσαμε καλά, διότι πεθαίναμε στα γέλια με τη γκρίνια εκείνου, και σχόλια όπως, ναι, ναι, κοίμησέ την τώρα μ΄αγγελικά τραγούδια! Σε ξέχασε κακομοίρη!

Άλλο σκηνικό σε σινεμά, που θυμάμαι να τα χρειάστηκα από τα γέλια σε θρίλερ υποτίθεται, ήταν στο Δωμάτιο Πανικού, Panic room, μετάφραση επί της οθόνης Πανικός Δωματίου! Ήταν κάποια χρόνια πριν και υπήρχαν επαναλαμβανόμενα μπλακ άουτ στη γειτονιά μου για ώρες. Έτσι είπαμε με την αδελφή μου να πάμε να δούμε ο, τιδήποτε, και πήγαμε στο Ιντεάλ. Τώρα, μπλακ άουτ στο σπίτι και πανικός δωματίου στο σινεμά δεν ήταν το καλύτερο αλλά να, η οθόνη έκανε ένα τςςςς... και άρχισε να καίγεται το φιλμ από το κέντρο προς τα έξω, κόντεψα να κατουρηθώ από τα γέλια. Αποκαθίσταται η βλάβη, προχωρά η ταινία, και λίγο αργότερα πάλι τςςςφφφ, να καίγεται η οθόνη, λύθηκα, τόσο γέλιο σε θρίλερ δεν έχω ξανακάνει.

Τα θερινά σινεμά είναι πιο πλούσια σε απρόοπτα. Ας πούμε ακούς ένα συγλονιστικό τάνγκο και είναι η σκηνή, όπου ο δάσκαλος του τάνγκο χορεύει με την πρωταγωνίστρια, την οποία ζηλεύει θανάσιμα, και τότε οι πολωνοί αρχίζουν έναν καβγά τρικούβερτο στο μπαλκόνι αποπάνω, ενώ παράλληλα το σκουπιδοφόρο βρυχάται και κοπανιέται απέξω. Ή άλλο πάλι, με έναν εφαψία, ποτέ δε λείπει το είδος, είδα ένα χέρι από πίσω ανάμεσα στις καρέκλες να πλησιάζει, και όταν εμφανίστηκε ολόκληρο, το πιάνω, γεια σας, τι κάνετε; Ο νεαρός στην είσοδο πρόλαβε να δει μια σκιά να τρέχει!

Αξέχαστες βέβαια είναι και ορισμένες ατάκες στο σκοτάδι. Η πρωταγωνίστρια τρέχει με τα κρινολίνα μέσα σε χαλασμό, ξιφομαχίες και ανατινάξεις. Φωνή εκ του κοινού: Πού πας, μωρή, με τα καλά σου; Και σε έργο με κάτι δράκουλες: Παναγιά μου!! Γιώργο, δεν τα μπορώ αυτά, πάμε να φύγουμε!