ΑΚΑΝΘΩΔΕΣ ΕΝΔΟΚΑΡΠΙΟ

Διάβαζα τη "Φυλακισμένη" του Προυστ.  Μαρσέλ Προυστ.  Τετρακόσιες πόσες σελίδες ζηλιάρικων σεναρίων επί πλεκτανών και τέλος λέει, ένα πρωί η Αλμπερτίν πάει, έφυγε. Όχι, θα καθόταν με τέτοια γκρίνια. Και αϋπνία. Μες τη νύχτα λοιπόν, μία παρά, χτυπάει το εσωτερικό τηλέφωνο του κοντομίνιου, ήχος που σπάει τζάμια, - Αλό; - Μαρσέλο! αναγγέλει χαμηλόφωνα μια αντρική φωνή με συγκρατημένο συνομωτικό θρίαμβο. 
- Ο σινιόρ Προυστ; Ψελλίζει κάτι, το κλείνει. Ζητείται η Αλμπερτίν εντός του κοντομίνιου.

Εκτός του κοντομίνιου καλοκαίρι με τα κάστανα. Θύελλες, βοριάς, λάσπη, υγρασία θερμοκηπίου, που κόβει εμένα και θρέφει το κάστανο, που δάγκωσα και άρχισα να μιλάω φαρσί τα ινδιάνικα. Γιατί είναι ινδιάνικο αυτό το κάστανο και άμα το δαγκώσεις, κατέχεις γλώσσα τουπί-γκουαρανί.

Συνήθως το μαγειρεύουν με το ρύζι ή το κάνουν λικέρ.  Όσοι ινδιάνοι ζουν στο μάτου έχουν άλλες παραδοσιακές συνταγές. Αφού το δάγκωσα, θυμήθηκα ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το τρώω, μάλιστα το είχα συναντήσει συχνά, αλλά το είχα μόνο γλύψει απέξω. Καλά είχα κάνει. Τί μου ήρθε να το δαγκώσω; Για να μάθω. Και να θυμηθώ επίσης, ότι είχα ακούσει κάποτε, πως έχει μέσα αγκάθια σαν του αχινού του κόκκινου.



via


To pequi, caryocar brasiliense, ο χρυσός του cerrado έχει γεύση και άρωμα κρόκου και μέγεθος περίπου ελιάς η μικρή ποικιλία.  Υπάρχει λέει και μια ποικιλία χωρίς αγκάθια.  H πορτοκαλοκίτρινη ορεκτική  σάρκα καμουφλάρει τα σιχαμένα πυκνά αγκάθια του κουκουτσιού, που περικλείει μια ψίχα πεντανόστιμη  κι έτσι εξηγούνται όλα.

Ρωτάω τί ήταν αυτή η πιράνια (πιράνχα) μες το ρύζι, "πεκί", μου λένε.  Ρωτάω πάλι, και τί σημαίνει "πεκί", το πεκί είναι αυτό μες το ρύζι, μου απαντούν. Μαζί με τις ακίδες στη γλώσσα και τον ουρανίσκο μου είχε καρφωθεί μια υπόνοια, που επιβεβαίωσα στο λεξικό. Οι ινδιάνοι δεν το δαγκώνουν το καρυδοκάστανο, διότι μιλάνε ήδη ινδιάνικα.  Ορίστε, "πεκί" ή "πικί" στα γκουαρανί σημαίνει "αγκάθι". Ο ινδιάνος προειδοποιεί. Αλλιώς παθαίνεις και μαθαίνεις.

Υστερόγαμον: Καλή χρονιά και τα μάτια σας 14!