Αν προσπαθήσω να μεταφράσω την σωματική μου κατάσταση αυτή τη στιγμή με πολιτικούς όρους, θα έλεγα ότι πάσχει η αριστερά σε πολλά κρίσιμα σημεία, το κέντρο υπολειτουργεί υπνοβατώντας και η δεξιά αδυνατεί να τα βγάλει πέρα μόνη της. Ο φτωχός λαός συνεχίζει το ποδήλατο χωρίς ουσιαστική επικοινωνία με τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Είμαι ένα μαστουρωμένο ζόμπι. Πάνω στο ποδήλατο νιώθω καλά. Μάλλον διότι εν κινήσει χαλαρά αιματώνεται το ξερό κεφάλι. Καθισμένη νιώθω σαν να φοράω μια κατσαρόλα, απ΄αυτές τις παλιές βαριές χύτρες ταχύτητος. Είναι φανερό, δεν έπρεπε να καθήσω, ιδού, ότι μου βγήκε σε κακό! Με χαλάει να κάθομαι! Η Sulpice μου χάρισε τον μικρό Ρομπέρ, ευελπιστώντας, όπως και γω, ότι θα μάθω γαλλικά. Την ευχαρίστησα λέγοντάς της, ότι είμαι σαν να μου έπεσε στο κεφάλι ο μεγάλος Ρομπέρ μαζί με τον Λαρούς. Τον μεγάλο. Μου θύμισε, ότι στο τηλέφωνο της είχα πει, πέφτω. Όλα έγιναν σε αργή θεαματική κίνηση. Cut!
Κινούμαι αργά σαν τον Άρμστρονγκ στο φεγγάρι και σέρνω ένα βλέμμα, που οι ρομαντικοί θα χαρακτήριζαν ονειροπόλο κι οι ρεαλιστές χαμένο. Στα Εξάρχεια με κοιτούσαν κάποιοι με νόημα. Σου λέει, νάτα, ποιος ξέρει τι πίνει κι αυτή... Είμαι ένα συννεφάκι.
7 σχόλια:
@ ενδιαφέρουσα η συνεχής εξιστόρηση
επί και από
τροχηλάτου -δίτροχου.
θα είναι όμορφο να συνεχιστεί :)
τι να πω...
μου θύμισες τη χρησιμότητα που είχε η μεγάλη ηθική εγκυκλοπαίδεια όταν μάθαινα γραφομηχανή: βάζαμε τους τόμους στις καρέκλες για να είμαστε στο σωστό ύψος για το μάθημα...
κι έλεγε ο γκράντ ανρύ, ο συνάδελφος, που μάθαινε κι αυτός γραφομηχανή: η κουλτούρα και η χρησιμότητά της ...
περαστικά κοκάκι μου! σε φιλώ και πάλι!
Περαστικα σου ποδηλατισσα!
Τι επαθες βρε?
Ευχομαι καλο μηνα.
Αμην που λενε.
Α τωρα ειδα το παραπισω ποστ καλεεε!!!
Γιατι τοσο σαβουρντισμα βρε Κοκο μου?
Προσεχε παιδουδι μ.
Προσεχε.
φιλια
Χαρουμενοποδηλάτισσά μου!
Χάθηκα λίγο, και επιστρέφω σα να έχω κάνει μυστικό λημέρι που πάω μόνος με το ποδήλατό μου.
Ο Πτι Ρομπέρ ...Μμμμ.
(καμιά σχέση με τα πτι-μπερ!)
Καλή αρχή με τους Ρομπέρ και τα Νουβώ Μπεσερέλ (άραγε, υπάρχουν ακόμα;...)
Η γλώσσα η ρημάδα είναι απίστευτο εργαλείο.
Λέξεις, ΄λέξεις, λέξεις, μπας και καταλαβαινόμαστε.
Καλή τύχη,καλή αρχή, βάλε και κάνα τε-βε-σένκ να βοηθήσει.
Φιλιά!
@quartier libre: θα συνεχιστεί (πίσω Φώσκολε!)
@ Abttha: αφού ήταν έτσι πολύ ηθική καλά της κάνατε! μου θύμισες την σκηνή στο Μάθε παιδί μου γράμματα, που το διδακτορικό από τη Γερμανία εξυπηρέτησε ως βάση για τη γραφομηχανή χαχαχαχα
κι εγώ που έμαθα τυφλό κάποτε γιατί γράφω τώρα με τα τρία δάχτυλα; σε φιλώ
@faraona: αυτό ακριβώς, σαβούρδα ολκής! ακόμη απορώ! πολλά φιλιά!
@ Happypepper: γιατί όχι και πτι- μπερ; με σοκολάτα πάνω; Λοιπόν ο Ρομπέρ ο παλιόγερος ζει και βασιλεύει. Ο άλλος έχει πάει στο εξοχικό του στην Τενερίφη και επικοινωνεί μόνο με λίγους εκλεκτούς!
Οι λέξεις στα γαλλικά είναι κάπως έτσι πιο πεταχτές, φεύγουν από τα γράμματα, κι εγώ θέλω απόχη για να τις πιάσω. Αν τις δω γραμμένες καταλαβαίνω, αν πάλι ακούσω και καταλάβω, δεν μπορώ να τις γράψω σωστά, έχουν όλη αυτή την heute couture πάνω τους!
Φοβερό!! Είσαι σε υπνωτισμένη φάση, την ξέρω, την ξέρω σου λέω, μου συμβαίνει και μένα, είναι ωραία... αρκεί να μην οδηγείς όταν είσαι έτσι, κόψ΄το με τα πόδια, όλα φαίνονται διαφορετικά, όλα είναι αλλιώς, λα λα λα... φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου