Ο ΠΙΑΝΙΣΤΑΣ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ

 Τα σημεία μιας αλλοίωσης. 

Δίεση .       Τύχη αγαθή και κακούργα, συνήθισα καλά καλά στο πιάνο δωματίου και τώρα δεν μπορώ να ζήσω. Με τα Νυχτερινά κοιμόμουν με τις Μπαχιάνας ξυπνούσα, και τώρα έφυγε ο πιανίστας από το πάνω πάτωμα και στη θέση του ήρθε - παύση, δεν, δεν, δεν αντέχω να το γράψω, ήρθε, παραλύω, μια τηλεόραση

Αν δεν είχε παρουσιαστεί ποτέ αυτός ο πιανίστας, αν είχα μείνει στην άμουση μαυρίλα μου, θα συνέχιζα να καταπίνω τις ακουστικές μου κονσέρβες αμάσητες και δεν θα μ΄ενοχλούσε τόσο ούτε η τηλεόραση ούτε οι κακόφωνοι χαρισματικοί ούτε η  τριμεγαφωνική αναμετάδοση φριχτής καουμπόικης ποπ από το κολέγιο δίπλα.


Ύφεση.      Έχω γίνει μια καταραμένη ψυχή που ηδονίζεται διεστραμμένα στο γύρισμα μιας μπετονιέρας παρά ενός σιντί, που προτιμά με δαιμονική χαρά το βουητό του αυτοκινητόδρομου από τον ψηφιακό βομβοψίθυρο, τα ουρλιαχτά των οπαδών του ποδοσφαίρου στη μπυραρία από την ηλεκτρική μουσική.

Έχω πάθει ηχητική κατάθλιψη.  Έως μανιοκατάθλιψη στη σκέψη και μόνο της πρόσκαιρης και μερικής ανακούφισης με την παρακολούθηση συναυλιών και σχημάτων unpluged μουσικής.  Πρωτύτερα χαιρόμουν, όταν τύχαινε να ακούσω ακόμα και ταξιτζή που γρατζούνιζε μια κιθάρα στην πιάτσα. Τώρα να με πληρώνεις δεν θα πήγαινα στην Όπερα του Μπουένος Άιρες.   Γιατί μετά την επήρεια της κάθε δόσης μορφίνης ο ανίατος αυτός ψυχακουστικός πόνος θα επανέρχεται εντονότερος και όλο θα χρειάζομαι όλο και ισχυρότερη δόση, ώσπου να κοκκαλώσω δηλητηριασμένη κι ανικανοποίητη.

Αναίρεση.        Τύχη κακούργα και αγαθή.  Λίγο καιρό αφού έφυγε ο πιανίστας από το πάνω πάτωμα, επανήλθαν οι βροχές.  Τρομεροί συμφωνικοί χείμαρροι κατέκλυσαν τον αχό της μνήμης του πιάνου, τον διέλυσαν με τα τύμπανα και τα τρομπόνια σε παλιόξυλα ξεβρασμένα και τον εξαφάνισαν μέσα στην παχιά λάσπη των όμποε, τον αναζήτησαν χωρίς αποτέλεσμα με επίμονα βιολιά, κι όλα υποχώρησαν τελικά στη χάρη ενός πίφερου, που τίναξε τα φτερά του και έβγαλε ένα μι κι ένα ντο, μια υπόσχεση, μια πιο, μια πιο.  

SERIAL KILLER

Ο ένοχος ανακαλύφθηκε, δικάστηκε και εξοστρακίστηκε δια παντός.  Η έρευνα για τον εντοπισμό του κατά συρροήν δράστη ήταν επίπονη, καθώς το κακοποιό στοιχείο συντόνιζε τις απαίσιες επιχειρήσεις του κρυμμένος σαν βελόνα στο αχυρένιο στρατηγείο του, δείχνοντας μια διεστραμμένη προτίμηση στις μέρες των εορτών και αργιών. 

Το φως της δικαιοσύνης 100 γαλακτερών κηρίων εντόπισε το εγκληματικό υποκείμενο την ώρα που προσπαθούσε μάταια να διαφύγει από την τσιμπίδα του νόμου. Δυστυχώς το απειροελάχιστο φυσικό μέγεθος του δράστη απαιτεί μικροσκόπιο για την φωτογραφική του αποτύπωση, ώστε ακόμα και μετά την σύλληψή του να περιγράφεται ικανοποιητικά το προφίλ του μόνο μέσω των κακουργημάτων του, όπως τα πτώματα πέντε φίνων σαμπρελών που δολοφονήθηκαν πάνω στο ταλκ του άνθους τους.

Το φυσικό πλεονέκτημα του δράστη αποπροσανατόλισε επανειλημμένως την έρευνα πότε προς την φακαρόλα, πότε την βαλβίδα, πότε το παξιμάδι της, τα γυαλιά, τα καρφιά, το ανώμαλο οδόστρωμα, τη ζάντα, το μέγεθος της σαμπρέλας, το λάστιχο. Επιπλέον τα συνεργά στο έγκλημα κακής ποιότητας μπαλώματα δυσκόλευαν το έργο της αποκατάστασης της τάξης.

Όμως η ανάκριση αυτού του τελευταίου ύποπτου λάστιχου οδήγησε στη σύλληψη του εγκληματία: ένα ρίνισμα σιδήρου που έσπαγε τον κοινωνικό ιστό του πέλους εσωτερικά.  Το κακό ξεριζώθηκε. Το περιβάλλον αποκαταστάθηκε με πλαστική φακαρόλα και καινούργια σαμπρέλα.  Οι πολίτες ποδηλάτες μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι.  Ο ποδηλατικός νόμος αγρυπνά.

BEIJINHO DE COCO

Με βρίσκει που λέτε ο κατακλυσμός ακριβώς έξω απ΄ το καφέ Águas.  Στροφή επιτόπου, στον ώμο το ποδήλατο και μέσα στην υπόστεγη βεράντα.  Τύχη! γελάει ο επιπαντός Ζουάουν.  Α, κι έχω δουλειά. Αλλά ένα γλυκάκι, ε;   Με την άνεσή σου. Το καφέ ήταν άδειο. Στήνω το ποδήλατο και κάθομαι.

Ενδιαφέρουσα επιλογή! ακούω μια μπάσα φωνή.  Ένα ζευγάρι είχε μόλις καταφύγει στη βεράντα από την πίσω μεριά.  Αυτό εδώ είχε εξελιχθεί με μηχανή αλλά παράλληλα...  Συγγνώμη, παρατήρησα, για το ποδήλατό μου λέτε; Κοκό, χαίρω πολύ.  Σάουλις Νταρβίνου, χαίρω πολύ.  Θεός, χαίρω πολύ. Ζουά-ουν... ένα παγωτό καρύδα με beiji-i-nho.  Α, ένα νερό με ανθρακικό... μόνο... το στομάχι μου ποτέ δεν θα προσαρμοστεί στους τροπικούς, γκρίνιαξε ο σινιόρ Νταρβίνου.  




Κι ο φρονιμίτηηηης.... τιτίβισε ο Θεός γλύφοντας το κουταλάκι του παγωτού.  Με έχει πρήξει, ξέρετε, με αυτόν τον φρονιμίτη.  Όλο θεωρίες.  Α, εγώ έχω δύο ακόμα, είπα στραβομασώντας. Χθες πάλι δαγκώθηκα. Μμμμ, πολύ άβολο, έκανε με νάζι παίζοντας τη λουλουδάτη σαγιονάρα της. 

Ορίστε, ούτε ένα επιχείρημα της προκοπής. Είδατε;  ξεφύσηξε τον καπνό του ο Σάουλις.  Αδιαφορία πλήρης κι άμα τίθεται σαφώς το πρόβλημα, είναι περίπλοκο, λέει, και στρίβουμε!  Ποτέ δεν μπορούμε να συζητήσουμε σοβαρά. 

Μην τον ακούτε, έρχονται οι φίλοι του, διαφωνούν και μετά τον πεθαίνει το στομάχι του. Χθες έπιασαν την διακόσμηση του σπιτιού. Ύστερα θύμωσε μαζί μου, αλλά σας το ορκίζομαι σ΄ ό τι έχω ιερό, δεν έβαλα το χέρι μου.  Η πεθερά μου, που είναι  διακοσμήτρια, φρόντισε για όλα.  

Κι οι ανιμάλ κουρτίνες; Στο Θεό σας, όποια μόδα πιθηκίζουν οι φίλες της, την ακολουθεί με φανατισμό, όποια ανοησία! Δεν πιστεύω να βάλατε και σεις ανιμάλ κουρτίνες;
Ω, όχι, γέλασα, το σπίτι είχε ήδη κάτι βαρετά στόρια...  

Στο μεταξύ είχε κόψει η βροχή και ήταν καιρός να φύγω. Ο Ζουάουν μού έκλεισε πονηρά το μάτι. Γύρισα και τους πρόλαβα να τρώνε στόμα στόμα το beijinho.