ΞΕΝΑΓΗΣΗ

κοίτα καλά αυτόν τον σωρό τις πέτρες
κάποτε ήτανε πηγάδι
το πηγάδι του Ιακώβ του γέρου
τώρα δεν ξεδιψάει κανείς

κι εκεί πιο δίπλα στον μαντρότοιχο
ακούμπησαν χάμω πριν χρόνια
το μελισμένο απ΄ την μπουλντόζα
σώμα του κοριτσιού

κοίτα εδώ έχει μόνο σύρματα και λάσπη
λιμνάζει μια αρχαία οσμή αίματος
είναι η γη της αταξίας των οστών
που αποκαπνίζονται στους σκουπιδόλακκους

αν ήτανε ποτέ μια γη ιερή δεν ξέρω
την έχουνε οργώσει τόσες μπότες
ξεμείναν πέντε καλντερίμια απ΄τις οβίδες
κι ένα αγόρι με σφεντόνα

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κι όμως στο ονειρεμά σου πυκνών εικόνων χαλάσματα που σκεπάζονται από τις ίδιες τους τις πέτρες οστέα λυθέντα σύρμα λάσπη θλίψη Αναβλύζει κάτι ιερό εκεί ανάμεσα στις λέξεις

Ανώνυμος είπε...

Μόνο θλίψη προκαλούν αυτές οι ειδήσεις.και αναρωτιέται κανείς ως
Πότε

Roadartist είπε...

"αν ήτανε ποτέ μια γη ιερή δεν ξέρω
την έχουνε οργώσει τόσες μπότες"

..εύχεσαι και είναι σαν να κοροιδεύεις γμτ τον εαυτό σου με ολα αυτα που γίνονται κ όλα αυτά που..έρχονται..

Ας είμαστε αισιοδοξοι, γιατι δεν παιζει αλλιως..φιλακια..

Coco είπε...

@ector: το σχόλιο καλύτερο απ΄το αυθόρμητο ποιήμα, ευχαριστώ!

@Sulpice: η βλακεία μοιάζει ανίκητη. μπλοφάρει

@Roadartist: ποιος είπε, κράτα την ψυχή σου στον άδη και μην απελπίζεσαι!

Ανώνυμος είπε...

ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Η πέτρα.
Η πέτρα στον αέρα, αυτή που ακολούθησα.
Το μάτι σου, τόσο τυφλό όσο η πέτρα.

Ήμαστε
χέρια,
αντλήσαμε ως τον πάτο το ζόφο, βρήκαμε
τη λέξη, που ανέδυσε το καλοκαίρι:
Λουλούδι.

Λουλούδι- μιά λέξη τυφλών.
Το μάτι σου και το μάτι μου:
μεριμνούν
για νερό.

Μεγάλωμα.
Τοίχος καρδιάς και τοίχος καρδιάς
γυρνάν ο ένας προς τον άλλον τα φύλλα.

Μια λέξη ακόμα σαν τούτη και τα σφυριά
θα σείονται ελεύθερα.

Πάουλ Τσέλαν(1920- 1970)
****************
Να κάνει παρέα με το ποίημα σου το πηγάδι του ιακώβ και όλα εκείνα τα ανάκατα κόκαλα που στις κοιλάδες δακρύων δεν έχουν ζωντανό νερό

molemou είπε...

Τις ευχές μου για ότι καλύτερο σε σένα και την οικογένεια σου

faraona είπε...

...αυτα γραφει κανεις αν καβαλάει ποδήλατο μες το χιονια...σφίγγει το μυαλο σαν μέγγενη απ το κρύο και ξερναει αληθειες που σκίζουν την καρδιά!
Σε φιλω γι αυτο που εγραψες

Coco είπε...

@ector: α, του κανενός το ρόδο...κάτι ήξερε αυτός...πάλι ευχαριστώ!

@molemou: κι από εδώ Καλή Χρονιά εκεί στον βόρειο νότο!

@faraona: μακάρι να έλειπε ο λόγος που μου ήρθε και το έγραψα και να μην το ΄γραφα.
Σε φιλώ και γω
Ευχάριστα και γιορτινά να περάσετε όλοι!!