Η ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΑ ΚΙ Η ΖΑΡΤΙΕΡΑ


Η κυβέρνηση τα ρίχνει στην αστυνομία. Τα κόμματα ρίχνουν μύδρους το ένα στο άλλο. Ο μπάτσος τα ρίχνει στην "αποκλίνουσα συμπεριφορά" του θύματος. Ο δικηγόρος (θε μου, κάνε τον) τα ρίχνει στην "παρεξήγηση". Τα ματ ρίχνουν δακρυγόνα και πέτρες. Οι κουκουλοφόροι και μη ρίχνουν μολότωφ και πέτρες. Οι καταστηματάρχες ρίχνουν καντήλια. Κάποιοι ρίχνουν μούντζες στην τηλεόραση. Άλλοι ρίχνουν λουλούδια στον τάφο και το σημείο του φόνου. Κι άλλοι ρίχνουν κάτω τα μάτια από τη ντροπή για το αίσχος.



Ας έβγαινε να πει, ναι το έκανα, πυροβόλησα στα ίσια, γιατί πήρα ανάποδες, γιατί είμαι καβλόμπατσος, γιατί ήθελα τσαμπουκά, έστειλα το παιδί στον άλλο κόσμο άδικα και κατέστρεψα δυο οικογένειες, του παιδιού και τη δική μου, και τώρα καίγεται όλη η Ελλάδα, θα δεχτώ όποια ποινή μου επιβάλλει το δικαστήριο και δε ζητώ επιείκεια.


Να περίπου μια αντρίκια ομολογία μιας άναντρης πράξης. Αντ΄αυτού, να, ξέρετε, μου επιτέθηκαν όλοι μαζί με καδρόνια, λοστούς και μολότωφ, φοβήθηκα για τη ζωή μου, δεν ήθελα να μ΄έχει η γυναίκα μου ανάπηρο, ή πάλι, βαρέθηκα να με βρίζουν μπάτσο, τώρα θα δουν τα τσογλάνια, που πετάνε μπουκαλάκια νερό και βράχηκε το καινούργιο ταγιέρ. Και γω σκιάχτηκα, ίσιωσε η περμανάντ, κι έβγαλα από τη ζαρτιέρα μου το υπηρεσιακό εξάσφαιρο, που το ΄χω για μια ώρα ανάγκης και πυροβόλησα ψηλά και χαμηλά και πέρα για εκφοβισμό, αλλά μια σφαίρα ήταν στραβή απ΄την αρχή και πήγε ξέστραβα, χτύπησε μια μπουγάδα και γύρισε στο στόχο κατάστηθα. Κι επειδή ήτανε μπουγάδα, τη μαζέψανε και δε φαίνεται πια το σημάδι, που εξοστρακίστηκε η σφαίρα.


Ας βρούμε γρήγορα από μια ζαρντινιέρα ν΄αρχίσουμε να βαράμε το κεφάλι μας.



Υ.Γ. Τα γκράφιτι από Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλλα.

6 σχόλια:

VAD είπε...

Οχι μόνο φιλότιμο μηδέν,αλλά και αδιαντροπιά μέγιστη!Ε, με συνήγορο τον Κούγια...

Tzeve είπε...

η συμπεριφορά σου κοκό είναι αποκλίνουσα...

συχνάζεις σε μέρη που δε θα έπρεπε...και για οτι σου συμβεί...(να σκάσει κανα λάστιχο εννοώ) θα αποφασίσει το δικαστήριο...

είσαι παράδειγμα προς αποφυγή

Ανώνυμος είπε...

...τι περιμενεις καλη μου? οτι εχουν ολοι το δικο μου μπριο να βγαινουν και να λενε φατσα-καρτα οτι ειναι λαλακες????

Unknown είπε...

υπέροχη ανάρτηση.
να μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω, σε αυτά τα αυτονόητα.τότε θα ζούσαμε.
τώρα επιβιώνουμε μέσα στην ντροπή, ντροπή και αίσχος!

Ανώνυμος είπε...

...τα λες όλα τόσο γεμάτα , τόσο ζωντανά που δεν μένουν πολλά να σχολιάσει κανείς... μόνο να σκεφτουμε μας αφήνεις...και ίσως και να νοιώσουμε κάποιοι.... και κάτι ακομα που είχα αναφέρει σε κάποιο παλιό ποστ... "ας μοιραστούμε την ντροπή ανάμεσά μας , να λιγοστέψει η ντροπή..."

Coco είπε...

@Vad: άστα, πως λένε τη ντροπή εκεί κάτω; γιατί εδώ τη λένε "κούγια"

@ Λασπολόγος: κι εσένα αποκλίνουσα είναι γιατί σχολιάζεις σε αποκλίνον μπλογκ! (μην ξεχάσω να πάρω μαζί μου σαμπρέλα, κατσαβίδια, τρόμπα)

@exofthalmi: τι λέξεις οσιωτάτη! μάλλον παρεξήγηση!

@Αbttha: τίποτα δεν είναι αυτονόητο

@Κασταλία: πολύ ωραίο αυτό για τη μοιρασιά, αλλά κάποτε φτάνουμε να μην μπορούμε να κοιταχτούμε όχι να μοιραστούμε κιόλας

Έχω θυμώσει. Δεν μ΄ενδιαφέρει αν υπήρξε εξοστρακισμός ή όχι. Μ΄ενδιαφέρει αν εξοστρακίστηκε το πιστόλι στο χέρι του φρουρού. Ο φόνος είναι δεδομένος. Και μετά το φόνο του παιδιού πάνε να δολοφονήσουν το μυαλό μαζί με την συνείδησή μας και το μυαλό και την συνείδηση των παιδιών. Στην αρχή ειπώθηκαν ψέμματα από την αστυνομία και τα μέσα ενημέρωσης. Τα ψέμματα συνεχίστηκαν προσβάλλοντας τη μνήμη του θύματος. Η οργή του κόσμου και οι ανεξάρτητες πληροφορίες μέσα στο νετ, πίεσαν τα κανάλια, την κυβέρνηση και τους παράγοντες. Έχω την αίσθηση, ότι γι΄αυτούς δεν τρέχει τίποτα, έστω κι αν είναι αίμα.