ΤΖΑΖ

Όχι, δεν ψόφησα από το κρύο! Δεν έπαθα βρογχοπνευμονία, πυρετό, πλευρίτιδα, καταρροή, ισχαιμία και πλευρώτους πλευρώτους. Είναι παράξενο. Κάθομαι στ΄αβγά μου, στα ζεστά, τα προφυλαγμένα και αρρωσταίνω. Βουτάω ξαφνικά στη θάλασσα Δεκέμβρη μήνα ή πάω με το ποδήλατο μες το χιονόνερο και φεύγει το κρύωμα, ο πονοκέφαλος, η θολοκαΐλα, η κούραση, τα πάντα γίνονται αχνός. Πήρα πανωφόρι για το κρύο και το΄χω στη ντουλάπα, γιατί φοράω αυτά που φορούσα τον Οκτώβρη. Δεν είμαι καλά, γιατρέ μου. Είμαι ανάποδη.


Ακούω τζαζ αυτή τη στιγμή μα κι απόψε η κατάσταση γενικώς ήτανε τζαζ. Περνώντας τ΄απόγευμα απ΄το Κολωνάκι μύριζε καμμένο. Τα ματ είχαν παραταχθεί στην πλατεία. Είχα κάμποσο χρόνο για καφέ, λέω, θα καθήσω κάπου να διαβάσω και να πιω καφέ, εισέρχομαι εντυπωσιακά πάντα με το κράνος σ΄ένα κομιλφό καφέ, μέσα ελάχιστος κόσμος αλλά σε λίγη ώρα δεν είχα πού να βάλω το κράνος και δεν πήγαινε να το ξαναφορέσω. Δε θα ΄ταν πρέπον.

Κατόπιν στο Μπραχάμι, εκεί που έψαχνα να δέσω το ποδήλατο, ακούω μια φωνή μέσα από ένα τοστάδικο, βλέπω δυο γνωστούς, καφέ, κι άλλο καφέ, κι έμαθα το καταπληκτικό νέο, ότι μικρά άγρια γεράκια στον Υμηττό έχουν φάει ωδικά πτηνά μέσα απ΄το κλουβί τους.

Πολύ αργότερα, το βράδυ πια, σταματάει ένα αυτοκίνητο, και με καλούν τρεις φίλες για μπύρα. Καλά, σε λίγο έρχομαι. Διότι είχα μια διεξοδική συζήτηση μ΄έναν σκοτεινό τύπο, περί μεταφράσεων κι εκδόσεων του Ταλμούδ, μέχρι που παγώσαμε και λέγαμε Ταλδούμ (sic).

Κι ύστερα άρχισαν οι μπύρες και τα ρακόμελα, ώσπου η μολότωφ έγινε μοτόλωφ (sic). Η παρέα είχε μεγαλώσει επικίνδυνα, μαζευτήκαμε δέκα άτομα, με είκοσι ταυτόχρονες συζητήσεις, σε μια απ΄τις οποίες εγώ έπρεπε να εξηγήσω με πειστικό τρόπο τι μ΄έκανε να μεταπηδήσω από την ηλεκτρονική μουσική στα σκυλάδικα πριν τρία χρόνια. Ανακάλυψα επίσης τον μετανοημένο νετσαγιεφικό, που έγραφε τα συνθήματα στο δρόμο που έμενα παλιά στα Εξάρχεια. Επιπλέον εντρύφησα στην απόκρυφη επιστήμη της γεωδεσίας και στους ακόμη πιο απόκρυφους λόγους, που ορισμένες σχολές προσφέρονται με εβδομήντα και βάλε υποχρεωτικά μαθήματα. Αναλύθηκε εν παρόδω και η σημασία των λέξεων προδιάθεση, διαίσθηση, προαίρεση, βούληση, θέληση και διάθεση.


Μόνη βεβαιότητα μετά απ΄όλα αυτά παρέμενε ότι είχε παγώσει η σέλα του ποδηλάτου μου. Η μεταμεσονύκτια Αθήνα ήταν απόκοσμη και ήσυχη.

Εύχομαι Καλά Χριστούγεννα!

11 σχόλια:

K@terin@ είπε...

Χρόνια πόλλα ,

πολύ τζαζ .. η όλη φάση .
Θα μου πεις λοιπόν για πιο λόγο κάποιες σχολές έχουν 70 υποχρεωτικά μαθληματα ?

Ανώνυμος είπε...

ωραια περασες...μου θυμισες κατι ξεγυρισμενες συζητησεις περι κοινωνιολογιας και λοιπων δαιμονιων που εκανα χρονια πριν...

Καλα να εισαι παντα και καλυτερα να περνας!!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλά Χριστούγεννα,
Με βούληση να είναι ακόμα πιο καλά
Με θέληση να φύγουν τα κακά.
Με διάθεση γιορταστική
Με προδιάθεση διασκέδασης
Με προαίρεση προσφοράς
Με διαίσθηση ότι όλα θα είναι ακόμα καλύτερα!
:) :))

Χρόνια Πολλά

ritsmas είπε...

Καλες γιορτές Κοκό μου με αγάπη
ριτς

Unknown είπε...

γιατρέ μου, μην την ακούς! δεν είναι ανάποδη! να, εμένα στην καρδιά μου, μου πάει γάντι αυτή η κοκό η ποδηλατού!
της εύχομαι τα καλύτερα!
φιλιά και καλά χριστούγεννα και κάθε τι καλό!

Coco είπε...

@Κατερίνα: τώρα, αν κατάλαβα καλά, είναι κάτι ΤΕΙ με πολλά μαθήματα στα οποία πρόσθεσαν κι άλλα για να έχει ο πτυχιούχος επαγγελματικά δικαιώματα...
Καλά το ΄γραψες, μαθλήματα!
Χρόνια Πολλά, γλυκά Χριστούγεννα!

@exofthalmi: ένας μύλος ήταν η κατάσταση! Καλά να περνάς στις γιορτές και μετά τις γιορτές!

@Sotiris K., !!!
Συγγνώμη, δεν ήξερα ότι έχεις ποδήλατο, και μάλιστα κανακεμένο! Καλές γιορτές, καλό πετάλι!

@Ritsmas: Πάντα δημιουργική!

@Abttha: εντάξει, ένα γαντάκι χρειάζεται τον χειμώνα, μόνο που το δικό μου είναι ελαστικό και με γυμνά τα δάχτυλα τ.ε. γαντάκι του ποδηλάτου! Χρόνια Πολλά από καρδιάς!

quartier libre είπε...

@
σας ομιλεί έτερη αναποδιασμένη...
που όλο το χρόνο τριγυρνάω σαν το κακό σκυλί,
και σήμερα βρήκε, ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ,
να μη μπορώ να σηκώσω το κεφάλι μου απ' τα μαξιλάρια, λόγω πονο κέφαλου...
ας είναι...

χριστού γεννα !

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΣΑ !
κι Ό, ΤΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ, ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΣ !

happypepper είπε...

Κοκό μου περαστικούλια...
Εμένα εχτές μ' έπιασε η μέση μου και μ έπιασε και λάστιχο!
Και έχεις δίκιο, θέλει τζαζ η φάση, ή έστω chicago Blues.
Θα ομολογήσω ότι γοητεύτηκα από τον Chagall με την ονειρική διάθεση, και έτσι θα πετάξω στο τραπέζι λίγες λέξεις:
αίσθηση, αίσθημα, αισθητικότητα.
Για επίγευση,
οι ευχές για υγεία, κέφι, αγάπη, υπομονή,
για ένα τσαχπίνικο ποδήλατο με αντοχή και σούπερ-ροπή.
Φιλιά.

MenieK είπε...

χρόνια πολλά ποδηλάτισσα και από εδώ :-)

Kwlogria είπε...

Μήπως θα μπορούσες παρακαλώ να με πάρεις μαζί σου μια τέτοια βραδιά; Πολύ το θέλω. Το επιθυμώ. Μ' αρέσει!
Σου εύχομαι Χρόνια Πολλά και Καλά, Ευτυχισμένα, με Υγεία και μπόλικα όμορφα μερόνυχτα με συζητήσεις επί συζητήσεων και καθόλου κρύο! Είσαι γερή ρε, πολύ γερή, Τιτάνας είσαι γι' αυτό δε μασάς από κρύο! Έτσι! Φιλάρες!!

Coco είπε...

@quartier libre: και σε σένα Χρόνια Πολλά, χαρά και υγεία!

@Happypepper: τα περαστικούλια πάνε στην quartier libre για τον πονοκέφαλο, σε σένα για το λάστιχο και τη μέση και σε μένα για τη βλακεία (βλ. επόμενο ποστ)
Σούπερ-ροπή!!! Τέλειο!

@Meniek: Χρόνια Πολλά, δύναμη!

@Kwlogria: Ευχαρίστως, μόνο που σε μένα τα πάντα παίζουν στο απρόοπτο! Με το κρύο που έφαγες εσύ στας Λόντρας εγώ θα είχα μείνει εκεί ξερή! Τι τιτάνας, μόνιμο αιματοκρίτη κάπου στο 30-31 έχω. Αλλά τα κομάντο δε μασάνε! Χρόνια Πολλά, πολλά φιλιά, όταν θα ξαναπάς πάνω να έχεις μπόλικο χρήμα και κουράγιο με τη δουλειά!