Η κυκλοφορία στην Πανεπιστημίου ήταν κανονική κατά τις δέκα παρά το βράδυ, είχε ησυχία και ψιχάλιζε πότε πότε. Στρίβοντας στη Χαριλάου Τρικούπη, δεν φαινόταν τίποτα ασυνήθιστο και πάλι. Όμως στο ύψος του Χημείου βλέπω ένα άδειο σταματημένο λεωφορείο κι απέναντι παρατεταγμένα ματ. Λίγο πιο πάνω ένα ζευγάρι με παπάκι μιλούσε στους αστυνομικούς, που τους είχαν σταματήσει. Προσπερνάω το λεωφορείο και κατάλαβα γιατί ο δρόμος ήταν άδειος. Στη μέση ένας κάδος φλεγόταν κι ένας άλλος κάπνιζε. Σπασμένα γυαλιά από μπουκάλια παντού, μυρωδιά καμμένου λάστιχου και δακρυγόνου. Στ΄αριστερά Ναυαρίνου και Ζωοδόχου νεαροί είχαν οχυρωθεί πίσω από τρεις φλεγόμενους κάδους και φώναζαν προς τα ματ, που στέκονταν αντιμέτωπα. Δεξιά μου άλλη ομάδα ματ κατέβαινε, τότε πήρα το ποδήλατο στα χέρια λόγω των σπασμένων γυαλιών και πήγα μερικά μέτρα παράλληλα σε μια άλλη διμοιρία κι ύστερα συνέχισα κανονικά ως την Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Στις γωνίες είχε μαζευτεί κόσμος αλλά δεν ήξεραν τι συνέβαινε και σε όσους περίμεναν στις στάσεις, τους έλεγα να φύγουν. Ανέβαζα πια το ποδήλατο στα σκαλιά της εισόδου, όταν από το ραδιοφωνάκι, του οποίου είχα το ένα ακουστικό στ΄ αφτί, άκουσα τις ειδήσεις.
10 σχόλια:
βρε καλά κάνω και δεν το ανοίγω το τιβικούτι ούτε καν για ειδήσεις... τέτοια απευθείας μετάδοση και άμεση περιγραφή μπορεί να σου προσφέρει???
άντε coco μου μπράβο και σ΄ανώτερα μέχρι και Τρέμη (ει) σου εύχομαι :)
καλή Κυριακή να έχεις
φιλιά!!!
ΣΦΑΙΡΑ ΣΕ ΣΤΗΘΟΣ ΔΕΚΑΕΞΑΧΡΟΝΟΥ.
Αν πέρναγες λίγο νωρίτερα θα ήσουν και αυτόπτης μάρτυρας!
Πρόσεχε, γιατί με το ποδήλατο μπορεί κανείς εύκολα να εγκλωβιστεί.
..ήμουν στο λεωφορείο και το έμαθα από το ράδιο κ εγώ..Τρέλα.. ;(
αγνοούσα το περιστατικό και στάθηκα μόνο στην περιγραφή... άτοπο το προηγούμενο σχόλιό μου λοιπον.... είμαι πολύ στενοχωρημένη... σόρι φιλενάδα :(
@
Εκείνο που με θλίβει
-πέρα από τα καθαυτό γεγονότα-
είναι ότι οι λεγόμενοι "πνευματικοί" άνθρωποι
ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ !
ΚΙΧ, ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ !
μονάχα μιά πανεπιστημιακός υπάρχει;!
τι γίνονται οι δημοσιογράφοι, που έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο;
πού βρίσκονται σήμερα;
ελάχιστοι αντελήφθησαν την ανάγκη, να μιλήσουν...
μπράβο coco, για την αναφορά...
συγχωρέστε με, θυμό έχω...
Και μετά το χάος. Όταν άκουσα το νέο πάγωσα. Και μετά σιωπή. Ωσπου ξημέρωσε η Κυριακή και ήρθαν και τα υπόλοιπα. Γιατί; Από την πρώτη στιγμή που άκουσα το τι ακολούθησε μου ρχοταν στο μυαλό οι στίχοι: ΄Φοβάμαι γι΄αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα΄... αλλά με μία αλλαγή: ΄Φοβάμαι γι΄αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς να ρωτήσουν εμένα΄. Ελπίζω να μην έχουμε και χειρότερα.
Φιλιά.
Υ.Γ. Κανονικά θα έπρεπε να χαίρομαι γιατί μετά από μια εβδομάδα αποκλεισμού από το Δίκτυο, μπόρεσα και μπήκα στο μπλογκ σου... γ...ώ το δίκτυο τους, αλλά...
Βρέθηκα κι εγω σχετικά κοντά εκείνη την ωρα. Δεν ηξερα τι συνέβαινε, δεν ειδαι κάτι. Τα άκουσα λίγο αργότερα ...
@Κασταλία: δεν τρέχει τίποτα, ούτ΄εγώ κατάλαβα αμέσως, διότι συχνά γίνονται επεισόδια εκειπέρα. Ελπίζω όλα καλά
@Αbttha: Εγώ δεν μπόρεσα να το γράψω
@eryx-t: κάγκελα παντού
@roadartist: στην αρχή άκουσα ένα σωρό ψέμματα και μόνο από μπλογκς έβγαλα άκρη
@quartier libre: δηλαδή τι άλλο πρέπει να γίνει για να μιλήσουν; ας μη μιλήσουν ποτέ τους
@Sulpice: κατά τ΄άλλα και κάμερες να βλέπουν πότε κατουράμε
@Τzonakos: αρχικά νόμισα ότι έπαθε βλάβη το λεωφορείο και έκλεισε το δρόμο. Μετά όταν είδα πολλές δυνάμεις ματ κατάλαβα ότι μπήκε νέφτι
οργή
Αυτό είναι που φοβάμαι. Αυτό το τραγικό γεγονός θα είναι η αφορμή να βάλουν παραπάνω κάμερες, να μας παρακολουθούν... ενώ θα έπρεπε να βάλουν κάμερες στο μυαλό ορισμένων βλαμμένων, να μην τους χαρακτηρίσω αλλιώς (και οι βλαμμένοι φαίνονται.. αυτό είναι σίγουρο).
Δημοσίευση σχολίου