Σκαλίζοντας τα πολύτιμα φωτογραφικά μου αρχεία από φωτογραφίες τραβηγμένες μ΄ένα πολύπαθο κινητό και μεταφερμένες μία μία με κόπο και πείσμα στον υπολογιστή μέσω υπέρυθρων, ανακάλυψα την τουρκάλα σωσία μου, ας την πούμε Ραχάτ Κετέ, να απολαμβάνει τον μεσημεριανό της υπνάκο μέσα σε μια μαρμάρινη γούρνα μπροστά σε τούρκικο κατάστημα με πετσέτες για χαμάμ και σεντόνια. Όσο οι φίλες μου ψώνιζαν διάφορες πετσέτες και πεσκίρια, εγώ έκανα γνωριμία με την Ραχάτ. Ήταν πιο άγρια αλλά και πιο βαριεστημένη. Δυστυχώς δεν φαίνεται πολύ καλά, διότι μάλλον από αντίδραση στους τουρίστες δεν έπαιρνε πόζα.
Θυμάμαι μια άλλη γάτα, που καθόταν πάνω σ΄ένα περβάζι, κι άμα την χαιρετούσες, ακόμη και επαναλαμβανόμενα, "merhaba! merhaba", απαντούσε πάντοτε, "meeuh! meeuh"! Κι άλλη μια Αγκύρας, σ΄ένα εστιατόριο, με κόκκινο λουράκι, κι ένα ροζ γατάκι που έπαιζε από κατάστημα σε κατάστημα.
Αυτό που διαπίστωσα είναι, πως στην Τουρκία, τουλάχιστον στα μικρά μέρη, τις γάτες τις έχουν σαν σουλτάνες. Αλλά και τα αδέσποτα σκυλιά που είδα, ήταν θρεμμένα και ήρεμα. Όμως τις γάτες τις έχουν περί πολλού. Παχουλές και ναζιάρες, κάθονται έξω από καταστήματα και καφενεία και δέχονται τα χάδια, ιδίως των γέρων, που φορούν αυτό το χαρακτηριστικό άσπρο καλπάκι στο κεφάλι. Παίζοντας τάβλι και πίνοντας τσάι δεν διώχνουν τη γάτα που τρίβεται στο μανίκι τους, αλλά την καλοπιάνουν.
Ίσως πράττουν κατά την προτροπή του Προφήτη τους "ποτέ μην ενοχλείτε την γάτα", και λέγεται ότι και ο ίδιος είχε προτιμήσει να κόψει το φαρδομάνικό του για να μην χαλάσει τη ζαχαρένια μιας γάτας που κοιμόταν επάνω!
7 σχόλια:
ολα τα ζωακια αγαπητα και καλα ειναι.
Οι ψιψινες δε, ειναι και μενα οι αδυναμια μου. κοτσο με πιανουν τα αθλια καθε φορα. ματαια μου φωναζουν οι αλλοι να ειμαι πιο αυστηρη.
@exofthalmi: Μπορείς να είσαι όσο αυστηρή θέλεις! Κάποια στιγμή η γάτα θα κάνει το δικό της!
pa πα πα πα...
πολύ φιλοτουρκικόν το ποστάκι σου!
αυτό εγγίζει τα όρια πλέον!
αντί να πεις ότι οι γάτες στην τουρκία έχουν το μαύρο τους το χάλι, ότι στις θηλυκές φοράνε φερετζέ και μπούργκα, εσύ τα βρήκες ωραία όλα!
τέλος πάντων!
κι όχι και τίποτ'άλλο, αλλά πήγες και βρήκες και κάτι ωραίες προδοτικές φωτογραφίες...
χάθηκε ο κόσμος να δείξεις μια αηδία δλδ, να καμαρώνουμε εμείς που είμαστε έλληνοι; ε; σωστά δεν τα λεω; για σκέψου!
καμιά ελληνίδα γάτα που να τη λέμε μπουμπουλίνα, αθηναϊδα, θεοδώρα, χάθηκε ο κόσμος να βρεις;
βέβαια είμαστε όλοι προδότες, καθότι κι εγώ που έχω γάτο, φιλοδυτικά τον ονόμασα. αντί να τον πω, ας πούμε περικλή ή κολοκοτρώνη, τον ονόμασα ιούλιο...
τέλος πάντων, την καλημέρα μου!
θα πω την αποψή μου για τα κατοικίδια... δεν έχω γιατί δεν μπορώ να τα φροντίζω...
εσείς κρίνετε αν αυτό είναι φιλοζωισμός ή το αντίθετο....
α χα χα! πολυ μα αρεσε αυτο το σχολιο! μου θυμιζει εμενα: καταβαζω συγκαταβατικα το κεφαλι για να το σηκωσω στην πρωτη δοθεισα ευκαιρια!
εισαι ΓΑΤΑ!!!!
Τι όμορφη εικόνα, έπρεπε να βγάλεις μια πιό όμορφη φωτογραφία απο πιο κοντά.Εγώ όλα τα ζώα τα αγαπώ, και γάτες είχα και σκύλους..μέχρι σκαντζόχοιρο είχα,τόσο τρελλό παιδί χαρά γεμάτο ήμουν!
@abttha: Μα τα γατόνια δεν κάθονται να τους βάλεις φερετζέ! Αυτά που είδα λέω! Ονόματα: Κοκό:γαλλικό, Αναξαγόρας, το χελωνάκι: αρχαιοελληνικό, Φουφού, τ΄άλλο γατί: ελληνικό ηχοποιητικό, λόγω φουντωτής γούνας, Βίγλα, το σκυλάκι που είχα: βλάχικο, Βαμπίρ, άγριος χελώναρος απελευθερωμένος: ρουμάνικο... @Κασταλία: φυσικά και είναι! Εδώ πολλοί παίρνουν ζωάκια και μετά τα παρατούν!
@exofthalmi: μαύρη γάτα!
@αχτίδα: είχαμε σκατζοχοιράκι, το βρήκε ο πατέρας μου στη Σαλαμίνα, παλιότερα με τις φωτιές, ταλαιπωρημένο, τόσο μικρό, ώστε γύρω γύρω κάτω δεν είχε βελόνες ακόμη αλλά χνούδι, το φροντίσαμε με τις συμβουλές του κτηνίατρου, αλλά ενώ έδειχνε καλά,έτρωγε με όρεξη,σε δέκα μέρες ψόφησε, κάτι είχε...και είχαμε κάνει τη σκέψη να το μεγαλώσουμε λίγο και μετά να τ΄αφήσουμε σε μέρος κατάλληλο...κρίμα, ήταν σαν λαστιχάκι...
Δημοσίευση σχολίου