Τελικά το βρήκαμε. Το ένα. Το κεράκι εννοώ. Είχαμε το εννιά και δεν βρίσκαμε το ένα. Στην αρχή ψάχναμε το δύο. Διότι, για κάποιο σκοτεινό ληξειαρχικό λόγο, επισήμως ο παππούς μου ο Μηνάς είναι εννενηνταδύο, αλλά στην πραγματικότητα ένα. Σήμερα είχε γενέθλια και τα γιορτάζαμε μαζί με τη γιορτή της θείας μου της Δήμητρας. Του έρριξα βέβαια το απαραίτητο δούλεμα - ότι, που να λένε οι δικοί του τότε, πως ο γυιος τους γεννήθηκε Οχτώβρη του ΄17; Υπήρχαν κόκκινοι συνειρμοί! Όμως, του λέω, είδες; Το τείχος έπεσε, τα χρηματιστήρια ψυχορραγούν κι εσύ σβήνεις κεράκια!
Όταν ήμουν σπόρος, γυρίζαμε την Αθήνα. Τι είναι εδώ; με ρωτούσε. Η Βουλή των Ελλήνων, απαντούσα, και με άκουγε όλο το τρόλεϊ. Και εδώ; Ο Εθνικός Κήπος! Και τι είναι μέσα; Το Ζάππειο! Κι αυτό; Το Παναθηναϊκό Στάδιο! Ουφ, τα ξέρω, βαρέθηκα, πάμε να φάμε παγωτό!
Μετά του είπαμε και ψέμματα (σιγά μην τα χάφτει, την επόμενη φορά θα μου την πει), ότι το ποδήλατο θα το πάρει ο πατέρας μου με τ΄ αυτοκίνητο και εγώ θα γύριζα με τα ξαδέλφια μου, για "να κοιμάται ήσυχος"! Θυμάμαι παλιά, ότι πήγαινα στο Μαρούσι στην άλλη μου γιαγιά με το ποδήλατο, κι όταν σύντομα τ΄ανακάλυψε, μου είπε να μην ξαναπάω με αυτό, γιατί "θα την έβρισκα λιγωμένη" (λιποθυμισμένη), βάλτε και την επικουρία της θειας μου, κι έτσι πάνε πολλά χρόνια, που έχω να πάω στα βόρεια προάστεια με ποδήλατο. Τότε ήμουν ανήλικη και υποτίθεται, ότι άκουγα τους ενήλικες! Επομένως κατέβαινα προς παραλία μεριά, και τέλειωνε το θέμα!
Τον τελευταίο καιρό, ούτε βόρεια, ούτε παραλία, κάπου στη μέση παίζω! Στάδιο, Ζάππειο, Πανεπιστημίου...
13 σχόλια:
γλυκιά μου κοκό, όνομα και πράμα είσαι...
ήταν ωραία η τούρτα του παππού σου;
να τον χαίρεσαι και να τον θυμάσαι...
τώρα κατάλαβα γιατί δεν απαντούσες χτες!
ή έφτιαχνες τη ρόδα στο σχέδιο του χάππυ, ή έτρωγες τον άμπακο στη θειά σου τη δήμητρα!
ποιος τελικά φούσκωσε περσότερο, θα το δούμε στο αγκομαχητό του ποδηλάτου!
Αγαπητη μου Κοκο, έχουμε καιρό να τα πούμε΄. Λόγω, ξερεις εσύ...... ξέρω ότι τα παιδιά τότε τα γράφανε ένα-δύο χρόνια μεγαλύτερα για να είχανε δικαίωμα κανονικής μερίδας από το συσσιτιο.
Garfield
@Abttha: χαχα, δε φούσκωσα, γιατί δεν έφαγα πολύ, αλλά τίμησα την τούρτα ΣΟΚΟΛΑΤΑ! Κόβω την Αθήνα με το "πριόνι", έτσι μου βάφτισαν το ποδήλατο τα ξαδέρφια μου! Μ΄αυτό το σχέδιο του χάππυ γέλασα πολύ, όλοι βλέπατε ρομαντζάδα κι εγώ συνεργεία!
@ Garfield: Α ρε Garfield, καμμιά ώρα θα μου τη βιδώσει άσχημα, θα κατεβώ και θα με ψάχνουν εδώ πάνω! Μπορεί πράγματι να είναι αυτός ο λόγος, αλλά θα το εξιχνιάσω την επόμενη Κυριακή! Grazie! 20.000 bacci per tutti ragazzi e ragazinae! (και λάθος να τα ΄γραψα, παίζει!)
να βάλει πλώρη για τα 100...
xtreme σε κόβω στο Μαρούσι με ποδήλατο...εύγε
Αιωνοβιος βρε κοκο μου ο πάππος σου ε?
Να τα εκατοστισει.
Αχου θεοι τι επαθα!!!
Πατησα κατα λαθος κατι εδω και ηρθε το μηνυμα μου μισο.Φτου!!!
Ελεγα λοπον νασαι γερη και να τον θυμασαι παντα στα γενεθλια του.
Να σου ζησει.
φιλια
ρώτησα την Abttha στο μεσημεριανό τραπέζι μας, όταν ήταν εδώ, ποια είναι η κοκο και μου μίλησε για ένα καλό καλό παιδί
Το χάρηκα
Καλό σου βράδυ κοκο
Σωκράτης Ξένος
Μα είναι εύκολο να πας ολη αυτη την αποσταση με το ποδηλατο??? ..μου φαίνεται πολύ δυσκολο, πέρα από επικίνδυνο..
Σημερα παντως πρεπει να ηταν μια πολυ ωραια μερα για ποδηλατο στην Αθηνα (κηφισιας..οχι κεντρο..)
Κατά τις 9 δεν υπήρχε ψυχή στους δρόμους..εκτός από τη δική μου χεχεχε και καμια 10αρια άλλων..
Ειδα και αρκετους (δηλ. οκ 5-6) ποδηλάτες..η καλύτερη τους.. Και ομολογώ κάτι τέτοιες μέρες που είναι άδεια η ΑΘήνα από ποδήλατα.. τους/σας ζηλεύω..
Να τον θυμάσαι πάντα τον παππού, πολύ γλυκό το ποστ, όπως φαντάζομαι και η τουρτίτσα χιχι ;)
@λασπολόγος: ευχαριστώ! Τι εξτρίμ, κάπου μια ώρα πήγαινε και μισή έλα είναι!
@Faraona: άστα, δεν ήξερα πόσο είναι! Κρίμα που εδώ και μερικούς μήνες δεν κυκλοφορεί πια μόνος του, δεν βλέπει καλά. Και ξέρεις τι μου είπε το καλοκαίρι...πάχυνες! Όντως είχα πάρει κάπου 5 κιλά απ΄το καθησιό. Τώρα βλέπει ή δεν βλέπει...
@Σωκράτης Ξένος: Ευχαριστώ για τα καλά λόγια!
Χαίρομαι που περάσατε καλά πάνω!
@ Επικίνδυνο κάπως, δύσκολο όχι. Κυρίως είναι το καυσαέριο. Η απόσταση, αηδίες. Θα κοιτάξω να πάω καμμιά αργία μέχρι Κηφισιά και θα σου πω!
Είδα και γω αρκετούς ποδηλάτες, από χθες, βγήκαν λόγω καιρού!
Ευχαριστώ όλους για τις ευχές, θα τις μεταφέρω στον παππού μου!
Να τον χαίρεσαι τον παππού και να τα χιλιάσει. Καταλαβαίνεις βέβαια ότι έχεις στο σπίτι σου ένα θησαυρό γιατί έχεις ζωντανή σχεδόν όλη την ιστορία του εικοστού αιώνα.
Και ο μπαμπάς μου (ο οποίος κοντοζυγώνει τον παππού σου ηλικιακά) μου έκανε τεστ γνώσεων στο λεωφορείο για το ποια οδός είναι αυτή, ποιό κτίριο είναι αυτό... Τι μου θύμισες....
Όσον για το ποδήλατο... Πριόνι... μμμ... Προτιμώ το Σίμος. Είναι πιο 'καλλιτεχνικό΄. Χα χα χα...
Και τέλος τούρτα ΣΟΚΟΛΑΤΑ χμ... Την τάραξες... χμ.. χμ.. χμ.. δεν το σχολιάζω.
Φιλάκια
@Sulpice: Δεν είν΄ η σοκολάτα υποκατάστατο, για κάτι ωραίο κι άστατο, όλα τα ευχάριστα μαζί πηγαίνουν, τα μεν αδυνατίζουνε, τα δε παχαίνουν!
Και τώρα κάνε εξίσωση μήπως και βρεις το χι, δυο πράγματα αξέχαστα στη λύση τη σωστή,το ένα είναι ποδήλατο, μα θέλει αντοχή,κι η σοκολάτα αμύγδαλο στον παρανομαστή!
Να τα χιλιάσει και να φτάσεις τα χρόνια του!!!
@kwlogria: με φαντάζεσαι εκατό χρονών κωλόγρια σταφιδιασμένη πάνω στο ποδήλατο χαχαχαχαχαχα και συ άλλα εκατό πουροkwlogria να καρφώνεις πασαλάκια; αχ, δεν μπορώ χαχαχαχαχαχα
Δημοσίευση σχολίου