ΔΙΑΣΗΜΟΤΗΤΕΣ

Το απογευματάκι δεν είπα "όχι" στην εξαιρετική ευκαιρία να τριγυρίσω μια σχεδόν άδεια Αθήνα με το προσωπικό μου κόκκινο δίτροχο όχημα! Kόβοντας μέσα από την Πλάκα συνειδητοποίησα σε μια στροφή, ότι βρέθηκα στα λημέρια του Τομ. Είχα ξαναπεράσει από κει μάλλον το καλοκαίρι, αλλά τον ίδιο είχα να τον δω πολύ καιρό. Μια φορά μόνο ενδιάμεσα του είχα αφήσει ένα σημείωμα. Σταμάτησα να περιεργαστώ ορισμένες αλλαγές στη βίλλα του. Τώρα, αν δεν ξέρετε τον Τομ και τη βίλλα του, και πολύ κακώς κάνετε και να έρθετε αύριο με τον κηδεμόνα σας, πρέπει να σας τα περιγράψω κάπως.

Είναι ένα γωνιακό ρημαγμένο σπίτι, δηλαδή τί σπίτι, από το αρχικό κτίσμα ζήτημα είναι να ΄χουν απομείνει πέντε πέτρες. Εκειπέρα ο Τομ έχει μαζέψει μια μάντρα ετερόκλητα υλικά και κάθεται μέσα. Παλιότερα ήταν ανοιχτό, μα σήμερα είδα, ότι το έχει περιφράξει με μεγάλα ξύλινα ταμπλό ζωγραφισμένα, μάλλον από τον ίδιο, ξέχασα να τον ρωτήσω. Ο ένας, ας πούμε, τοίχος είναι αφιερωμένος στο φολκλόρ. Μπλε τραπεζάκι, καρέκλες, γλάστρες, λουλούδια, αρχαία αγάλματα. Ο άλλος είναι πολιτικοποιημένος. Πάνω από τρεις μορφές σε μπόι ανθρώπου, μια επιγραφή στα αγγλικά λέει: Τι φοβάται πιο πολύ κανείς; Τον Ομπάμα! (μορφή πρώτη). Τον Ομπάμα! (μορφή δεύτερη). Την μάμμα! (μορφή τρίτη γυναικεία με ποδιά κουζίνας και σκούπα ψάθινη). Στη γωνία είναι φυτεμένη μια ταμπέλα μπλε με τη δήλωση, ότι εδώ είναι ο χώρος του Τομ, και ο ίδιος τελεί σε διαρκή απεργία. Δίπλα στην πόρτα του έχει γράψει μια προτροπή να εκδιωχθεί ο Μπους - και με βελάκια δείχνει 2 μέτρα ή 6,5 πόδια κάτω απ΄τη γη. Πάνω στους τοίχους έχει τοποθετήσει ψεύτικες κάμερες με τη σημείωση, ότι ο χώρος βιντεοσκοπείται νυχθημερόν. Ψηλά μέσα απ΄το καλοκαιρινό ανάκτορο διακρίνονται δύο στύλοι με έναν ανεμιστήρα οροφής έκαστος στην κορυφή του.

Παρατηρώντας αυτά και άλλες πολλές επιγραφές, σκίτσα και διακοσμητικές λεπτομέρειες, βλέπω μια τρίχρωμη γατούλα να νιαουρίζει με την ουρά της υψωμένη πάνω στο τοιχάκι, που είχε απομείνει κολλητά στο διπλανό σπίτι. Τότε εμφανίστηκε απέξω ο Τομ κουνώντας ψηλά με το ένα του χέρι ένα κουτί ξηρά τροφή, και κρατώντας με το άλλο διάφορα ψώνια. Στρίβω να του μιλήσω και πάνω που είχε ανοίξει την πόρτα, την πρόφαση πόρτας του, βλέπω είχε στήσει στο έμπα ακριβώς ένα γύψινο αρχαίο γυναικείο άγαλμα με μια αλυσίδα στο λαιμό, τι να παρίστανε... Κι έπειτα, καθώς τάιζε τη γάτα του λέω, Χάι, Τομ, τι κάνεις; Πολύ καλά μου λέει, είμαι χαρούμενος, την είδες την καινούρια μου girlfriend? Kαι πως την λένε; Τότε στήθηκε καμαρωτά και ανήγγελε: Ath--ena! με πολύ στόμφο και τονισμένο το e!

Μ΄αρέσει ν΄ακούω τον Τομ να μιλάει, διότι έχει αυτήν την έντονη ιρλανδική προφορά και είναι εξαιρετικά εκφραστικός. Τον χώρο του τον έχει χαρακτηρίσει, με επιγραφή φυσικά, "Irish Republic of Plaka"!

Όσον αφορά στην αφεντιά μου πρέπει να γνωρίζει κανείς, ότι είμαι πλέον μια διασημότης, εφόσον το ιστολόγιό μου παρουσιάστηκε την περασμένη Κυριακή στο Έθνος Άουτ, και θα δίνω αυτόγραφα εκάστη Τρίτη στις 3μμ, να έχω πιει και καφέ, διότι οι ντίβες ξυπνάνε αργά! Ευχαριστώ την κυρία Ελένη Γκίκα / Alef , υπεύθυνη της στήλης βιβλιοκριτικής, η οποία μου ζήτησε να παρουσιάσω το μπλογκ μου, έγραψα ένα κείμενο 250 λέξεων περίπου, ό, τι μου κατέβηκε, το έστειλα με μέιλ, και ...ξέχασα το θέμα. Εντωμεταξύ οι κυριακάτικες εφημερίδες μου κείτονταν σε μια στίβα και δεν είχα μπορέσει καν να τις ανοίξω, τόσο καλά. Χθες το βράδυ πάλι καταταλαιπωρήθηκα, μήπως και διορθώσω το feed μου. Αυτό κατόπιν ειδοποίησης του αγαπητού καμηλιέρη Darthiir, τον οποίο επίσης ευχαριστώ για τις επισημάνσεις και το λινκ. Κατάφερα να διορθώσω τρία από τα πέντε λάθη, τα άλλα ψάχνομαι, τι κινέζικα είναι αυτά, έστειλα αναφορά και στον blogger, που συνεχίζει να μη μου βγάζει ολόκληρο το παράθυρο της επεξεργασίας των στοιχείων των αναρτήσεων, διέγραψα φωτογραφίες, cookies... Κάποια στιγμή έγραψα την διεύθυνση του μπλογκ στο google και τότε βλέπω τη δημοσίευση στο Έθνος. Έπαθα σοκ, είναι αυτούσιο το ψωνισμένο κείμενο αδίσταχτα, αυτολεξεί...

Μετά από κάτι κόκκινες ιρλανδέζικες μπύρες απόψε πήγα να πάρω το ποδήλατο (θυμήθηκα που το είχα παρκάρει) και το βρήκα πλυμένο αυτόματα ν΄ αστράφτει. Το είχα δέσει ψηλά σ΄ένα μαρμάρινο πεζούλι δίπλα σε γκαζόν με μεταμεσονύκτιο αυτόματο πότισμα!