Τελευταία συμβαίνει συχνά να κουράζομαι άδικα. Έχω μια έκφραση γι΄ αυτό. Λέω, το μυαλό μου έγινε φρυγανιά. Χθες ένας συνάδελφός μου συμπλήρωσε "φρυγανιά με μαρμελάδα πάνω ... κεράσι" και σκάσαμε στα γέλια. Δεν το περίμενα απ΄τον συγκεκριμένο τύπο, μιλάει ελάχιστα, κι όταν μιλάει δεν τον ακούω, τόσο χαμηλόφωνος, σχεδόν ψιθυριστός είναι ο τόνος του. Και συνέχισε, σαν υποβολέας με δραματικό ύφος "και λίγο καμμένη...ξέρεις...", γελάγαμε νευρικά και γύρω μας κάτι φάτσες μουτρωμένες να υποβλέπουν, εγώ να κρατάω τη μύτη μου, μήπως και σταματήσω τα γέλια, γύρω το χάος, μια κατάσταση αλλοπρόσαλλη, αθεράπευτη, κι όλοι να το παίζουν προβληματισμένοι και σοβαροί... σουπιές!
Να πούμε και για το γλυκό κεράσι! Για πολλά χρόνια, ήταν το μόνο γλυκό του κουταλιού, που έτρωγα. Κάποια στιγμή όμως, ανεξήγητα, άρχισα να τρώω όλα τα γλυκά κουταλιού, με πιο αγαπημένα το νεράντζι γιατί αφήνει μια πικρούτσικη γεύση, και το πορτοκάλι ολόκληρο!
9 σχόλια:
καλημέρα κοκο ,
Πολύ γλυκιά η αναρτησή σου και λυγώθηκα πρωινιάτικα και ασε δεν και κανένα γλυκο να φάω
εγώ προτιμώ νεράτζι ακριβώς για την πίκρα του και μου αρέσει πολύ πολύ το κυδώνι και το σταφύλι.
αχχχχχχ! Θέλω γλυκό κεράσι, τώωωωωωωωρα!
Κεράσι.... μμμμ! Τι μου θύμισες... Την ωραιότερη μαρμελάδα κεράσι την έφαγα στο Mariages Frères- Salon de thé στο Παγί... με μία πολύ καλή συντροφιά. Συμφωνώ για το νεράτζι, για τη γεύση του, το χρώμα του, τη μυρωδιά του. Όμως πρόσθεσε στη λίστα σε παρακαλώ και το περγαμόντο.
Φιλιά.
Υ.Γ. Καλύτερα να μιλάμε για γλυκά παρά για σουπιές δίποδες.... Φιλιά
Τί να σου κορίτσι μου;
Χτύπησες φλέβα!
Έχω παθολογική αγάπη στα γλυκά και ιδιαίτερα σε αυτά του κουταλιού...
Σκέψου ότι έχω πάντα κάτι γλυκό στο σπίτι ΚΑΙ στο γραφείο.
Δια του λόγου το αληθές:
1.Ρώτα Λη (έχει άπειρες ιστορίες)
2.Ιστορία:
Έχω πάει κρήτη πριν από 6-7 χρόνια και επισκέπτομαι φίλο κρητικό που μένει με τους δικούς του. Τους πάω πάστες.
Τρώμε κατσικάτσι, τελειώνει το φαί, έρχεται η ώρα του γλυκού.
"να βγάλω στα παιδιά από τις πάστες", λέει η μαμά-κρητικιά.
"εεεε, με όλο το θάρρος, επειδή πήρε το μάτι μου ένα βυσσινάκι στο ράφι σας, μήπως..."
"Γυναίκα!Το παλικάρι θέλει βυσσινάτσι!Πιάστο ωρέ το βάζο να δούμε αν αντέχει να το φάει!"
(μπαμπάς-κρητικός σε φα-μείζονα)
ΚΟΛΑΣΗ
Καθότι είμαστε και μερακλήδες και πεισματάρηδες και γελαστοί,
Νάτο το βυσσινάτσι, γέμισε ένα (1) πιάτο μεσαίου μεγέθους σε διάταξη "λόφου".
Το φχαριστήθηκα.
(ομολογώ, στο τέλος λιγώθηκα κάπως)
Αυτοί που δεν το φχαριστήθηκαν ήταν αυτοί που έπρεπε να με κουβαλήσουν - χτυπήσαμε και 6-7 ρακές στο καπάκι και έγινα ντίρλα!
Αυτά προς το παρόν,
γλυκιές καλησπέρες μπόλικες!
χαρας το κουραγιο σοθ νυχτιαυικα Κοκο. αλλα αν ειναι γι αυτα τα γλυκα τοτ κουταλιου χαλάλι την κουραση. φρυγανια ειπες ? Α, κι εγω ελεγα σαντουιτς,
προτιμώ το περγαμοντο ειδικα οταν ακοουω για slowdawn της οικονομιας που σε απλά αγγλικά σημαινει ότι η υφεση μπορει να ναι και στη γωνία.
φιλια ριτς
latremeno gliko tou koutaliou!!! :) filia!!!
@katerina: και γω θα ΄θελα εκείνη τη στιγμή παγωτό καϊμάκι με γλυκό βύσσινο απο πάνω!
@meniek: γρήγορα, ένα κερασάκι στο 2!
@sulpice: φυσικά, φυσικά, και το περγαμότο!
@happypepper: αυτό πια δεν ήτανε γλυκό του κουταλιού αλλά της κουτάλας!
@ριτς: είμαστε μέσα στο λα ύφεση μείζονα, ποια γωνία, του ψωμιού;
@ Leviathan: γλυκά φιλιά!
αχ! τι μου κάνεις τώρα...
σταθερά πρώτο από τα γλυκά του κουταλιού το κεράσι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου... στις υπόλοιπες θέσεις εναλλάσονται σύκο, μελιτζανάκι, κάστανο , πορτοκάλι (ναι και μένα μ΄αρέσει με το μέσα του αλλά σε φέτες)....ανάλογα με την διάθεση... αλλά το κεράσι πάντα στην κορυφή!!!
@Κασταλία: πολύ δημοφιλές τελικά και πρώτο μακράν το κεράσι! Δεν τρώω σχεδόν καθόλου γλυκά, προσπαθώ να θυμηθώ πότε έφαγα γλυκό τελευταία φορά, αλλά και συ τι έκανες τώρα, να μου θυμίσεις το κάστανο!
Δημοσίευση σχολίου