ΑΓΡΙΑΔΕΣ

Λοιπόν. Η κατάσταση είναι σοβαρή. Είπαμε ν΄ανεβώ στο ποδήλατο, ναι; Είπαμε να πάω στη δουλειά μου, ναι; Ωραία. Απόψε, βραδινή βάρδια, έπρεπε να πάω Γκύζη - Άγιο Δημήτριο=Μπραχάμι (εντάξει, τό΄μαθα). Τώρα πείτε μου εσείς πως τα κατάφερα α) να πηγαίνω κάθε φορά από άλλη διαδρομή και β) να φτάσω στον Άλιμο!

Τί δουλειά είχα στον Άλιμο; Και πώς δεν κατάλαβα μισή ώρα ποδήλατο παραπάνω; Λύσσαξα; Η λυσσασμένη ποδηλάτις;

Ξεκίνησα βέβαια νωρίς. Λόγω απεργίας ο δρόμος ήταν πνιγμένος στα λεωφορεία στο πήγαινε, και στο έλα μόνο ταξί. Κατά τ΄άλλα, χαλαρά. Τόσο χαλαρά, που ήταν όλα τ΄αυτοκίνητα σταματημένα, εγώ όμως πήγαινα, πήγαινα, ξεχνάω να στρίψω κει που έπρεπε και μετά στρίβω κάπου στην τύχη. Έφτασα σχεδόν στην παραλία.

Ουσιαστικά χάθηκα. Βλέπω μια ταμπέλα, Μουσικό Γυμνάσιο... Αλίμου! Ω!

Τί κρίμα να μην είναι μεσημέρι! Θα έριχνα και μια βουτιά στη θάλασσα...

Επίσης συνειδητοποίησα, ότι ανεβαίνω τις ήπιες ανηφόρες με δυο ταχύτητες πιο κάτω, και δεν το νιώθω.

Σε λίγο δηλώνω συμμετοχή στο γύρο της Γαλλίας!

Όμως αυτό που ένιωθα ήταν άλλο, δύο μέρες τώρα. Κάτι μ΄ενοχλούσε...στα μαλακά!

Ναι, δύο σπυριά! Πρέπει να ομολογήσω! Δύο μεγάλα, άτιμα κερατόσπυρα, ακμής (!!!!) ακριβώς εκεί! Αριστερόν μηρόκωλον, έσω ψαχνωμένον τεταρτημόριον!

Αν είναι δυνατόν!

Εκεί έπρεπε; Που πιάνει η σέλα;

Χάθηκε μια μύτη; Ένα φρύδι; Ένα πηγούνι;

Αν είναι δυνατόν!

Διακόπτουμε την ποδηλατική ενημέρωση για να μεταδώσουμε ένα νέο, το οποίο μόλις έφθασε στο γραφείο τύπου μας:

Κάτι παράξενο συμβαίνει στην περιοχή μεταξύ Ομονοίας και Δημαρχείου. Στην οδόν Αναξαγόρα είχαμε βρει μισοπεθαμένο το χελώνι μας, τον Αναξαγόρα, ο οποίος έμεινε τελικά σπίτι και από μέγεθος σπιρτόκουτου έχει γίνει μέσα σε τέσσερα χρόνια ένας ωραίος καθωσπρέπει χελώνος, πολύ του σαλονιού.

Χθες στη συμβολή των οδών Λυκούργου και Κλεισθένους ένα κοντέινερ ξεφόρτωνε ομπρέλες.

Από κει μέσα πετάχτηκε ένα πράσινο ιγκουάνα, ενός μέτρου περίπου.

Ο οδηγός αναφώνησε: Παναγιά μου, μια σαύρα!

Αυτή την στιγμή το ιγκουάνα τουρίστας κάθεται πάνω σε μια λεύκα στο σημείο εκείνο, που έχει και λίγο γκαζόν. Άκουσα θα γίνουν κινήσεις φροντίδας του. Το ελπίζω γιατί δεν θ΄αντέξει στο κρύο. Το πράσινο δεντρόβιο ιγκουάνα είναι έξυπνο, αυστηρά φυτοφάγο και εξημερώνεται.

Να γιατί λέμε την Αθήνα ζούγκλα!!!

Αμαζόνιος...

Σημείωση:

Το εξώφυλλο από το άλμπουμ των Εvolution Viper από την Βραζιλία, συνεχιστές των Sepultura. O Αμαζόνιος βρυχάται!! Το "Chava Cochoa" είναι το ντεμπούτο τους και το τρακλιστ είναι το ακόλουθο: Börzsöny Poison Hakata-zaForest, Indiana Uitgeest Gyroradius Baron Sackville Altillac Gluteal nerve Swimming Pool Monster Blood II.

Συστήνεται ανεπιφύλακτα στην διαπασών σε όσους τους ενοχλούν παντοιοτρόπως οι γείτονες.

Κάνει και για απεντόμωση.