Με λόγια, με φυσιογνωμία, και με τρόπουςμια εξαίρετη θα κάμω πανοπλία...
Α, ψέμματα. Δεν έχω καμμιά πανοπλία.
Έχω βέβαια ένα κράνος αλλά είναι τρύπιο, του ποδηλάτου.
Κι από όπλα, ούτε σουγιαδάκι.
Την πόζα και τα ψέμματα οι πολλοί τα κατακρίνουν μα και τα σέβονται.
Ε, ναι, το image.
Το θέλουμε το παραμύθι.
Τώρα, εμένα με βαραίνουν οι πανοπλίες, κακά τα ψέμματα.
Συγχωρήστε με, νιώθω στενάχωρα και σκέφτομαι να γίνω αστροναύτης.
Άλλου είδους πανοπλία, διαστημική...
3 σχόλια:
χα! μάλλον το ξενυχτήσαμε απόψε both ή μου φαίνεται?
νοιώθεις στενάχωρα? και με την πανοπλία τι??? θα αλλάξει αυτό?
έλα μην ακούω (ή μαλλον διαβάζω) πρωινιάτικα... το κρανάκι σου, το σουγιαδάκι σου (προαιρετικά) και φεύγεις...ο καιρός κρατάει ακόμα για ποδήλατο...τουλάχιστον εδώ...αλλά και κει φαντάζομαι
α! χρωστάω κάτι.... θυριδα μήπως υπάρχει να στο στείλω? ή κάποιος άλλος τρόπος?
φιλιά
καλημέρα!!!
Άσε τις πανοπλίες βρε κορίτσι μου , εμείς γιατί είμαστε εδώ.
@κασταλία: μια χαρά είναι ο καιρός, γύρισα όλα τα νότια προάστια! Τί θες να στείλεις; Αν είναι καμμιά πανοπλία απ΄τον καιρό των Φράγκων δος την σε κανα ψαρά να την κάνει κιούρτο ή εκτροφείο μυδιών! Καλά, δεν καταλαβαίνω, αν θες στείλε ένα μεϊλάκι! (ντεν έκω τυρίδα καρντιά μου!) Καλό βράδυ!
@αχτίδα: απλώς μ΄έπιασε το ανάποδο, και βγήκε κατάθλιψη το ποστ! Ευχαριστώ για την συμπαράσταση, μου κάνει καλό! Να είστε καλά
Δημοσίευση σχολίου