ΕΞΟΧΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ II

- Μαντμαζέλ Σεσίλ, είμαι βέβαιος ότι οι επιφυλάξεις της σεβαστής μητέρας σας θα έχουν διασκεδαστεί πλήρως μετά το γράμμα που τής στείλατε με τον ιπποκόμο μου, περιγράφοντάς της πόσο ωραία περνάτε με τη συντροφιά μας, κατόπιν φυσικά και των διαβεβαιώσεων της αγαπητής μας Βαρώνης, ότι οι συναναστροφές σας εδώ διέπονται απαρέγκλιτα από τους κανόνες της πιο αυστηρής ευπρέπειας και τους ευγενείς τρόπους της καθώς πρέπει συμπεριφοράς. Συγχωρείστε μου το θάρρος να παρατηρήσω, ότι στο πρόσωπό σας διακρίνω ικανοποίηση και χαρά, που οφείλονται, υποθέτω, στην έξοχη ανταμοιβή των κόπων, τόσο των δικών σας όσο και των φίλων σας να κάμψουν την σθεναρή αντίσταση της μητέρας σας. Είναι φανερό ότι η υγιεινή ατμόσφαιρα του βουνού αποτελεί τη δικαίωση των φιλότιμων αυτών προσπαθειών!

- Ω, χερ Σολφινό, η ίδια ακόμη δεν το πιστεύω, ότι η μητέρα συναίνεσε ν΄ανταποκριθώ στην πρόσκληση της Βαρώνης, παρότι κανένας στον κύκλο της μητέρας μου όχι μόνο δεν θά ΄χε να της προσάψει τίποτα, μα αντιθέτως έχει αξιοσέβαστη φήμη. Αν και νιώθω το έντονο άρωμα των άγριων λουλουδιών και οι αχτίδες του ήλιου με θερμαίνουν γλυκά ... αχ, νομίζω ότι ονειρεύομαι, κι αν ονειρεύομαι, σας παρακαλώ μη με ξυπνήσετε! Είναι τόσο ωραία εδώ, μακριά απ΄ το πληκτικό οικοτροφείο ή το πένθιμο σπίτι μου!

Γνωρίζετε ότι η μητέρα μου εμπνέεται από πολύ αυστηρές αρχές, τις οποίες επιπλέον εφαρμόζει σχολαστικά. Φαίνεται, ωστόσο, πως έγινε αυστηρότερη από τότε που ο πατέρας μάς εγκατέλειψε για εκείνην την εκκεντρική κυρία, δεν επιθυμώ ν΄αναφέρω τ΄όνομά της, και μόνη η σκέψη αυτού του προσώπου προκαλεί ταχυκαρδία σε μένα, λιποθυμικές τάσεις στη μητέρα, και αρκεί η μνεία του για να εκτραπεί η συζήτηση από τα όρια της αξιοπρέπειας. Τουλάχιστον αυτή είναι η γνώμη του κύκλου της μητέρας μου και του αββά Κρον. Ο αιδεσιμώτατος αββάς Κρον είναι ο εξομολόγος της μητέρας μου αλλά και δικός μου. Αυτό βέβαια δεν μ΄αρέσει και τόσο, γιατί είναι αγέλαστος και στυφός, μα δεν τολμώ να διαλέξω κάποιον άλλον πνευματικό, διότι θα αυτό η μητέρα μου θα το ελάμβανε ως προδοσία στο πρόσωπό της, αφήστε που θα προσβαλόταν και για λογαριασμό του αιδεσιμώτατου! Πάντοτε επιβεβαιώνει την απεριόριστη ευγνωμοσύνη της στον αββά, διότι την εστήριξε όσο κανείς στην συμφορά που της έλαχε, την εβοήθησε ν΄αντιμετωπίσει αξιοπρεπώς τα κουτσομπολιά και τους ψιθύρους, ν΄ αποκρούσει τους θρασείς προικοθήρες και να διατηρηθεί στο ύψος της εξέχουσας κοινωνικής της θέσης... Όμως, να, θα το εμπιστευθώ σε σας, που μού έχετε δώσει απτά δείγματα της φιλίας σας, καθώς μάλιστα δεν κινδυνεύω από τα βλέμματα των φιλοπερίεργων των σαλονιών, το ομολογώ, στο σπίτι της μητέρας μου πλήττω πιο πολύ κι απ΄ το οικοτροφείο του Αγ. Σουλπικίου, επειδή η μητέρα λόγω της αυστηρής στάσης που της έχει συστήσει ο αββάς Κρον, αποφεύγει κάθε είδους κοσμικότητα. Να φανταστείτε δεν δέχεται άλλο κόσμο στο σαλόνι μας, παρά δύο γηραιές θείες και μια παλιά της φίλη, κι αυτό κάθε δεύτερη Τετάρτη του μήνα. Όσο για εξόδους, τίποτα, ακόμη και το θεωρείο μας στην Όπερα τό΄χει παραχωρήσει στους ξαδέλφους μου... εμένα δεν μού επιτρέπεται να βγω, για να μην εκτίθεμαι στην κακολογία του κόσμου.

Αρχίζω να νοσταλγώ το οικοτροφείο, εκεί είχα τουλάχιστον βιβλία, ελεγχόμενα βέβαια, και κάποιες φίλες. Δεν μπορώ τώρα πια παρά μόνο γραπτώς να επικοινωνήσω με τις φίλες μου εκείνες, αλλά δεν ωφελεί και πολύ, αφού τα γράμματα ανοίγονται.. Θα απορείτε ίσως που σάς ομολογώ την έλλειψη βιβλίων, θ΄αναρωτάστε γιατί δεν επωφελούμαι από την βιβλιοθήκη που μας άφησε ο πατέρας μου. Ε, λοιπόν, η μητέρα μου την έχει κλειδώσει και κρατάει μόνο εκείνη το κλειδί, γιατί δεν θέλει να διανοηθεί ότι είναι ποτέ δυνατόν να διαβάσω εκείνα τα «ελευθερίων ηθών διαφθαρμένα λιβελλογραφήματα», καθώς λέει. Θεωρεί ότι αντανακλούν την αποστασία του πατέρα μου από τον ίσιο δρόμο και την καλή φήμη.

Όπως θα εννοήσατε από την περιγραφή της κατάστασής μου, καμιά κοπέλα δεν θα ζήλευε την θέση μου, μάλιστα αφότου κατάλαβα από κάποια συζήτηση της μητέρας μου με τον αββά Κρον, την οποία διέκοψαν αμέσως μόλις μπήκα στο σαλόνι, κατάλαβα από ό,τι πρόλαβα ν΄ακούσω, πως με προξενεύουν σ΄ έναν πλούσιο γέρο ευγενή...τον οποίο θα πρέπει ν΄αποδεχθώ χωρίς την παραμικρή αντίρρηση...

- Α, αγαπητή Σεσίλ, χερ Σολφινό! Τί λέτε σεις εδώ τόση ώρα, εμείς με τον κύριο ντε Ριγκόλ μαζέψαμε ήδη δύο καλάθια λουλούδια και βατόμουρα...