ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ

Η κατάσταση είναι ανεξήγητη. Δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Είμαι ή δεν είμαι η γάτα του σπιτιού, η αναμφισβήτητη κυρία του χώρου; Απο τότε που ήρθα σ΄αυτό το σπίτι, πρώτο μου μέλημα υπήρξε να ερευνήσω κάθε κρυφή κι απόκρυφη γωνιά του. Τίποτα πια δεν κρύβει εκπλήξεις για μένα. Έχω λοιπόν τον πλήρη έλεγχο. Τουλάχιστον έτσι νόμιζα, μέχρι που είδα ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο ον. Δυσκολεύομαι να το περιγράψω. Θα προσπαθήσω παρά ταύτα, για να βάλω μια τάξη στις εντυπώσεις μου. Καταρχήν δεν είναι κάποια σπάνια ράτσα γάτας, αλλά ούτε και άνθρωπος, ούτε σκύλος, ούτε πουλί, ούτε σαύρα ή ποντίκι ή φίδι, μήτε έντομο μήτε κουνέλι ή ψάρι ή κότα. Αλλά τί νά ΄ναι αυτό το μυστηριώδες ζώο, με το σκληρό κέλυφος, το μικρό κεφάλι και τα τέσσερα πόδια με νύχια και φολίδες, και την τριγωνική ουρίτσα; Είναι στρογγυλός, περίπου το ένα τρίτο του μεγέθους μου, μυρίζει παράξενα και δε νιαουρίζει ούτε μιλάει. Καμιά φορά κάνει ιιικ! σαν τη σαύρα, όσο για το κέλυφός του, έχει διάφορα χρώματα, καφέ και μαύρο και άσπρο του φίλντισι. Δεν έχει γούνα να την καθαρίσει, δεν πλένεται ποτέ εκτός αν τον πλύνουν ή βρέξει. Εντούτοις τού αρέσει το νερό. Τρέφεται με αηδίες, όπως μαρούλια, φακές, μήλα, καρότα, μπανάνες..πλιιιίχ! Οι δικοί μου τον φωνάζουνε Αναξαγόρα και τού δίνουν περισσότερη σημασία απ΄όσο θά ΄πρεπε. Φυσικά και ζηλεύω! Τουλάχιστον ας καταλάβαινα τί είδος είναι αυτό το όν, που μοιάζει με μικρό ιπτάμενο δίσκο με πόδια. Πάω να τον αρπάξω, με αρπάζουν. Πάω να τον μυρίσω, κρύβει το κεφάλι του. Τον φερμάρω επίμονα αλλά με αγνοεί προκλητικότατα και πάει να φάει μαρούλι. Έπειτα κοιμάται πιο πολύ κι από μένα. Επικοινωνία μηδέν. Κι επειδή ο κύριος αυτός διαμένει τώρα το καλοκαίρι στη μεγάλη βεράντα, α, αυτός λοιπόν είναι μια βασική αιτία που είμαι υπό επιτήρηση, όσο παίρνω τον αέρα μου εκεί. Γενικά με παρακολουθούν και δεν μπορώ να βγω να εξερευνήσω τα γύρω διαμερίσματα, να γνωρίσω τί γίνεται γύρω μου, να κάνω λίγο τουρισμό βρε αδελφέ! Όμως βρίσκομαι σ΄ επιφυλακή, ν΄αδράξω την πρώτη ευκαιρία που θα μου δοθεί να επεκτείνω τους ορίζοντές μου.

1 σχόλιο:

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Τα δικά μας περίεργα αυτού του είδους πλάσματα, ζουν στο νερό σητ μεγάλη βεράντα, τρώνε γαριδούλες και μικρά ψαράκια και τα φωνάζουν Τσο και Φλο. Και μόνο απο το ότι ζουν στο νερό αρνούμαι να συγχρωτιστώ μαζί τους. Ή είναι τελείως κομμένα ή μονίμως βρώμικα.
Μαντού ο Γάτος πάντα στη διάθεση σας
Υ.Γ. Για την αντιγραφή: Νερίνα η συγκάτοικος και κατά καιρούς εκτελούσα χρέη γραμματέα του προανΑφερόμενου.