ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Και ναι, Χριστός Ανέστη, και ναι, είναι Κυριακή του Πάσχα και τα μυαλά στα πιάτα! Να ζήσουν οι εορτάζοντες και οι μη εορτάζοντες την ονομαστική τους, όσοι ξέρω κι όσοι δεν ξέρω! Και γω, αφού είναι Λαμπρή, έβγαλα τη μαύρη κορδελίτσα απ΄το ποδήλατό μου για τον Vigor και θα βάλω μιαν άσπρη, γιατί τελοσπάντων ο Vigor έχει ένα συννεφένιο ελαφρύ ποδήλατο κι εγώ ένα σιδερένιο είκοσι κιλά συν κλειδαριές συν βιβλία και φέρνω βόλτες την Αθήνα, άδεια, ολόαδεια, τόσο άδειους δρόμους απ΄τον Δεκαπενταύγουστο είχα να δω, μόνο εγώ κι οι κλούβες!

Μα σε τόσο έρημους δρόμους, μου κακοφαίνεται να κυκλοφορώ! Δυσκολεύομαι! Εγώ ΄χω συνηθίσει κίνηση, καυσαέριο, χαλασμό, σλάλομ, μούντζες και βρισίδι! Τα ανακλαστικά μου πάνε να λειτουργήσουν, συνηθισμένα από την καθημερινή κίνηση, αλλά δεν συντρέχει λόγος να είναι σε τόση ετοιμότητα, ματαιώνονται, και με πιάνει εκνευρισμός! Δεν μου κάθεται καλά αυτή η πραότης! Χμ, δυο τουρίστες από δω, αχμ, ένα μηχανάκι αποκεί, αραιά και που κανένα ταξί ή λεωφορείο, κλειστά τα περίπτερα! Ε, όχι, δεν είναι η όψη της Αθήνας αυτή! Στην Αθήνα ταιριάζει το χάος, τέλος!

Να φανταστεί κανείς ότι μπορούσες να πας ανάποδα στα στενά του Θησείου και, παρότι υπήρχε κόσμος, να καθήσεις για καφέ, όπου ήθελες! Άφησα και το ποδήλατο χύμα και απλώθηκα. Μα πού βρισκόμουν; Στο ράδιο έπιασα γαλλικά τραγούδια, ξαφνικά αλλάζει η συχνότητα -εγώ ακίνητη- κι από το La Boehmeeeee... βρέθηκε στο Άιντε, ρούσσα παπαδιά! Προσγειώθηκα! Είναι Πάσχα! Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή ακριβώς ήρθε η παρέα μου, που παρήγγειλε βυσσινάδες!

Κι αφού είναι Πάσχα, θάνατος στους κρεοπώλες! Πωπωπώ και τι έχω, τι να΄χεις, εφτά χρόνια πελάτισσα έχεις τη μάνα μου άθλιε Ιούδα, και της πούλησες λύκο ωμό γδαρμένο και μεταμφιεσμένο σε κατσίκι! Συν χοντροκεφαλές σαν τη δική σου, που δεν ψήθηκαν ποτέ τους! Τρίτος χασάπης άκυρος, ανά εφτά χρόνια πάει το κακό! Κρίμα τα χρήματα και ο κόπος της στην κουζίνα. Δεν έχουμε και σκύλο, να δοκίμαζε, να μην τα έτρωγε ούτε αυτός. Του χρόνου θα τους πείσω όλους να φάμε ψάρι!


Υστερόγαμον: Το πρώτο αβγό που έσπασε ήταν το δικό μου, και μύτη και κώλο!