CHIC DO BRASIL

Όσοι δεν με γνωρίζατε από κοντά, πριν φύγω για την Μπραζίλια, εκτός που δεν χάσατε (το μυαλό σας) είστε και τυχεροί, διότι δεν θα ζήσετε το σοκ, που θα υποστούν όσοι με γνώριζαν, λόγω της μετάλλαξης, που θα αντικρύσουν όταν με δουν. Εδώ στο υψίπεδο υπάρχει ένας αέρας κομψότητας, που δεν μπορείς ν΄αγνοήσεις. Ναι μεν κάνει ζέστη, αλλά δεν πτοούνται.
Τον καιρό της αποικιοκρατίας κυκλοφορούσαν οι άντρες με κοστούμι, καπέλο και σκληρό κολλάρο, οι γυναίκες με κρινολίνα, ακόμη και μες τη ζούγκλα, δεν πα να βράζανε, κατά προτίμηση λευκά. Σήμερα μπορείς να δεις τα πάντα, από T-shirt μέχρι πουκάμισα λαμέ κι από καφτά σορτσάκια μέχρι ταγιέρ, πάντα όμως μ΄έναν σικ αέρα. Ειδικά εδώ, φταίει που είναι πρωτεύουσα, φταίει που υπάρχει άνεση, ηρεμία, καθαριότητα και πολύ πράσινο; Χωρίς να παραβλέπει κανείς και την άλλη πλευρά του πράγματος, την φτώχεια δηλαδή και τα προβλήματα, σε γενικές γραμμές εδώ έχουν έναν τρόπο να φοράνε ένα αμάνικο μπλουζάκι με αέρα μοντέλου στην πασαρέλα.
Επίσης εδώ στα νοτιοανατολικά υπάρχουν ευρωπαϊκές επιρροές συγκερασμένες με το βραζιλιάνικο χρώμα, κάπως σαν το γάλα δυναμωμένο με τροπικά φρούτα, το αποτέλεσμα είναι κάτι μοναδικό. Στο Πλανάουτου, το υψίπεδο, κυριαρχεί ένα ήρεμο πάθος, αν μπορεί να το πει κανείς αυτό, δεν είναι η ζωηρή παραλία του Χίου (Ρίο) ή του Σαουβαντόου (Σαλβαντόρ), είναι μια αγγλική εξοχή με σνομπ λόρδους, τους οποίους σώζουν απ΄ τη δυσκοιλιότητα αφενός οι τροπικοί χυμοί, αφετέρου η νεότητα: η πόλη γιορτάζει φέτος τα 50 χρόνια από την εκ του μηδενός ίδρυσή της.
Όσο για μένα δεν μ΄ενδιέφερε ποτέ κανένα status, εκτός δηλαδή από το στάτους του ποδηλάτου μου, το οποίο βρίσκεται το καημένο ακόμη στην κούτα, κάνω υπομονή, γιατί είμαι προς το παρόν στο ξενοδοχείο, μη βγάζω εδωμέσα τα πεταλόκλειδα και τις τρόμπες. Ωστόσο, από τη μια κάτι επίσημες υποχρεώσεις με dress code, από την άλλη η ατμόσφαιρα, κι έπειτα που δεν ασχολούμαι με το ποδήλατο, δεν μπορείς, παρασύρεσαι, και βγαίνουν τ΄ανομολόγητα. Ιδού λοιπόν που έκανα σήμερα το πρωί το αδιανόητο. Ψώνισα γόβες!!!
Δεν αστειεύομαι, δοκίμασα καμμιά 20αριά ζευγάρια με προτίμηση δολοφονικά ψηλοτάκουνες, και δεν είχε νούμερο, καθότι προμοσάου, εκπτώσεις, βέβαια μιλάμε για νούμερο 41, δεν είναι αστεία τα πράγματα, αλλά δεν το έβαλα κάτω, ήταν καταπληκτικό το μαγαζί και τελικά πήρα δύο ζευγάρια, ένα σχετικά ψηλό μαύρο-κόκκινο-άσπρο, πολύ βραζιλιάνικο, κι ένα σανδάλι μώβ, με πλατύ χιαστί λουρί στον αστράγαλο, μωσαϊκό διάφορα χρώματα, επίσης πολύ βραζιλιάνικο, και τώρα πού θα βρω τσάντα, που από χρώματα διατίθενται επίσης στην γκάμα των φτερών του παπαγάλου; Δηλαδή τώρα αυτό είναι απίστευτο στην περίπτωσή μου να σκοτίζομαι για τσάντες. Προβλέπω λοιπόν την εξής εικόνα: ποδήλατο, σακκίδιο, κράνος, γάντια, συνολάκι και τακούνια!
Υστερόγαμον: Η φράση του τίτλου προφέρεται "σίκι ντου Μπραζίου".
Θέλει προσοχή, μη γίνει "κίτσι ντου Μπραζίου"!

15 σχόλια:

Unknown είπε...

αγαπημένο κοκάκι!
καλημέρα!
υπέροχη η περιγραφή του τοπίου, του τόπου, των ανθρώπων
γόβα-στιλέτο και κοκό!
ε, θα το δούμε κι αυτό, πού θα πάει!
λοιπόν, κανόνισε, το συνολάκι το σινιέ να ταιριάζει με το κράνος στο χρώμα και στο σχήμα,
βγάλε πετάλια, τρόμπες, φρένα, φτερά, ρόδες κλπ,
διότι
α, δεν μπορεί! θα έρθεις, αφού είσαι το πρώτο διαδικτυακό άτομο που προσκαλώ: 18 φλεβάρη, την άλλη πέμπτη, θα έρθεις στο μικρό κοραή στο χαλάνδρι!
ώρα κάπου 7 με εφτάμισυ,
θα γίνει παρουσίαση ενός φανταστικού βιβλίου που φέρει τίτλο περίπου 'ειδήσεων και θηρίων', συγγραφέας δε θυμάμαι ακριβώς να σου πω το όνομα, ξέρεις, αρχίζει από κάπα όπως κακάρισμα, τελειώνει σε ήτα όπως ήττα, κλπ
είναι φανταστικό σου λέω!
(στην κυριολεξία, αφού δεν έχει βγει ακόμη)...
σε περιμένω με βραζιλιάνικο εισαγώμενο καφέ!

Coco είπε...

χα! η πρωινή abttha! boa dia! εγώ πάλι ξενυχτάω και θα πάω σε λίγο για ύπνο! όσο για καφέ...άλλο τίποτα! έλα και συ τότε να κακομάθουμε μερικούς επισήμους!
και μη νομίζεις, τη φούστα θα στην στείλω εν ευθέτω, δε γλιτώνεις!

Sulpice είπε...

Oυάου... Όταν μιλούσα για μετάλλαξη είχα δίκιο... Λοιπόν να σε δω με τουαλέτα και ποδήλατο και τι στον κόσμο. Δίπλα στον Copenhague chic τώρα θα λανσάρεις το Μπραζίλια Σικ. Έτσι, έτσι.... I like this
Μάτσα μούτσα

Unknown είπε...

Φώτο να κάνεις ποδήλατο με τα ψιλοτάκουνα ΠΑΡΑΥΤΑ!

alepouda είπε...

Το γοβακι αφου εχει και ασπρο ταιριαζει με το κρανος σου.
Το κρανος παλι θα το πλασαρεις σαν ντιζαηνατο τσαντακι που το πηρες για να ειναι σε απολυτη αρμονια με την διαστημικη αρχιτεκτονικη της πολης.
Το μαυρο που εχει το γοβακι σου θα το συνδυασεις με την κοκο που θα την παρεις μαζι σου δεμενη με σινιε λουρακι γαρνιρισμενο με κρυσταλλα σβαροφσκι.
Ολα αυτα θα συνδυαστουν με ενα λικνισμα που θα κοψει τις ανασες στη δεξιωση (στην πραγματικοτητα εσυ απλα θα προσπαθεις να σταθεις πανω στις γοβες)

Νομιζω οτι θα αφησεις εποχη στη Μπραζιλια
Ναι...

Kwlogria είπε...

ΚΑΙ ΓΑΜΩ! Βραζιλία χωρίς ποδήλατο με τακούνια!!! Μετάλλαξη!!! Καλά, θα μείνεις για πάντα εκεί; Δε θα έρθεις στην κωλόχωρα;;; Τι να έρθεις θα μου πεις! Κάτσε κούκλα μου με τις παπουτσάρες, κάνε κει και την ποδηλατάρα σου και γούσταρε!! Ατομάρα!!! Να περνάς καλά!!!!!

Coco είπε...

@Sulpice: ναι, κι όλα αυτά μες το κοκκινόχωμα και τα γρασίδια, χαχαχα

@Darth: σιγά καλέ, το ποδήλατο ακόμη συσκευασμένο είναι!

@αλεπούδα: και το κόκκινο; κόκκινα τακούνια!
α, με τα γάντια του ποδηλάτου!
μα δεν πήρα τα ψηλοτάκουνα, δεν είχε νούμερο! 4-5 πόντοι είναι, πολύ σταθερά!

@Κωλόγρια: είπαμε και τακούνια και ποδήλατο, δεν το ξεχνάμε το ποδήλατο! θα καθήσω κάμποσο, μερικά χρόνια, κανόνισε
όσο για τα ψηλά τακούνια, να διευκρινήσω ότι η λογική για να τα πάρω, είναι ότι στηρίζονται στον ώμο άμα τα βγάζω και περπατάω ξυπόλυτη (μετά την κραιπάλη)!

alepouda είπε...

δεν εχει σημασια, εσυ θα λικνιζεσαι (κι ας ειναι) σταθερα
Τα ψιλοτακουνα εψαξες πρωτα βρε ατιμο?
Τι θα φορας αναμεσα στο κρανος και τα γοβακια δεν μας ειπες και ανησυχω :Ρ

Unknown είπε...

Γιατί μας στερείς τη χαρά;

Coco είπε...

@alepouda: φτερά και πούπουλα! σε λίγο είναι το καρνιβέου!

@Darth: με το μαλακό

roadartist είπε...

Απαπά!!! Αν τα κάνεις αυτά από την πρώτη εβδομάδα τι έχει να γίνει δηλαδή στην συνέχεια;;;; Στο "ύψος" σου θέλω.. Άκου εκεί!!
Θέλουμε την coco που αγαπήσαμε πίσω!!!! :) Δε θα σε αλλάξουν οι βραζιλιάνοι!!!

Coco είπε...

@roadartist: μα εγώ εδώ είμαι στο στοιχείο μου!

koulpa είπε...

χαχαχα πήγες κι όλας; καλή εγκατάσταση.. θα έχουμε κι ανταποκριτή στο βραζίλ.. :):)
41 νόυμερο; :):)
καλό καρναβαλι :):)

Ανώνυμος είπε...

Γειά χαρά.
Καιρό είχα να περάσω απο δω και διάβασα 5-6 αναρτήσις μαζεμένες.
Λοιπόν, έκανα περίεργους συνειρμούς με μαγαζιά κλπ.Όταν , δηλαδή, μετακομίζει ένα μαγαζί (στον αληθινό κόσμο) συνήθως γράφει
"με ταφερθηκαμε σε νέα διεύθυνση ...(τάδε)"
Εδώ πάλι έγινε μια...κοσμογονική μεταφορά αλλά ... η διεύθυνση παραμένει ίδια!!!
Υ.Γ. Πριν καμιά βδομάδα ο κουνιάδος μου μας έφερε δώρο μια ηλεκτρονική κορνίζα, απ΄αυτές που παίρνουν κάρτα ή φλασάκι και βλέπεις φωτογραφίες. Το κουτί μέσα είχε κι έναν μετατροπέα (αντάπτορα) φις με τρεις πλακέ "εξοχές" . Τι είν΄αυτό; του λέω. Τίποτα μαλακίες, πέταξέ το, αυτό είναι για αμερικάνικες πρίζες!!!!!!!!!!!

Coco είπε...

@koulpa: τα καρναβάλια είναι κυρίως στο Ρίο και το Σαλβαντόρ, εδώ είναι ήσυχα!

@solomantzaros: μάλλον και νοτιοαμερικάνικες! και γω διακτινίστηκα εδώ όπως ήμουν, με γάτα, ποδήλατο και φορητό υπολογιστή!

πιάνω σύνδεση από τον Torre de TV, είναι πολύ κοντά μου, αλλά με καταταλαιπώρησε 2-3 μέρες, γιατί δεν έπιανε αλλά απόψε μού΄κοψε επιτέλους να μετακινήσω τον υπολογιστή προς το μπαλκόνι, στην άλλη άκρη του δωματίου και έπιασε αμέσως!
αργότερα θα χρειαστεί μάλλον να βάλω σύνδεση στο σπίτι, ίσως μείνω λίγο χωρίς, δεν ξέρω ακόμη.
πάντως θα βρω σύντομα τον e-ρυθμό μου!