ΑΟΡΑΤΟΣ ΘΙΑΣΟΣ

Χθες πήγα και είδα το Pegeuot κουρσάκι μου στο μάστορα. Ελπίζω να το κυκλοφορήσω μέχρι το τέλος της εβδομάδας και να το εγκαινιάσω στην Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία την Κυριακή. Εντωμεταξύ καθάρισα τον Σίμο και τώρα με περιμένει γυαλισμένος να τον λαδώσω. Για τον καθαρισμό της αλυσίδας δοκίμασα επιτυχώς ένα καθαριστικό που πήρα από κατάστημα με είδη μηχανής και επιτέλους η αλυσίδα και τα μηχανικά μέρη καθαρίστηκαν καλά, χωρίς να γίνω ολόκληρη μες τα γράσα. Προσπάθησα επίσης να στηρίξω το πέταλο (την κλειδαριά) πάνω στον σκελετό με τη βάση του αλλά ο συγκεκριμένος σκελετός είναι παράξενος και δεν παίρνει ούτε παγούρι, άρα το πέταλο θα δένεται πάλι στη σχάρα μαζί με τον Πίντσον, το παγούρι θα μπαίνει μέσα στην τσάντα και η βάση του πέταλου θα τοποθετηθεί στο κουρσάκι.

Όσον αφορά στον υπολογιστή τα πράγματα είναι εκνευριστικά. Πρώτον η σύνδεση κάνει νερά, κάτι συμβαίνει με το μόντεμ ή τον ΟΤΕ, κι έπειτα ανακάλυψα ότι ο καινούργιος φορητός δεν έχει εγκατεστημένο το Office 2007 παρά μια δοκιμαστική έκδοση για ένα μήνα, την οποία ενεργοποίησα μεν, πρέπει να περάσω από το κατάστημα δε, να την πω του πωλητή, γιατί τον ρώτησα αν έχει εγκατεστημένα τα Windows και μου είπε ναι, έχει τα Vista, θα προτιμούσα XP αλλά εντάξει, πού να σκεφτώ ότι δεν έχει το Office! Δεν είχα αγοράσει άλλοτε υπολογιστή μόνη μου, αλλά να πάει να χαθεί το marketing των εταιρειών, είναι δυνατόν να πάρει κανείς σταθερό ή φορητό υπολογιστή και να μην έχει μέσα μια απλή έκδοση Office, μόνο πρέπει να την αγοράσεις χωριστά; Κι άμα έχει το λένε, και το θεωρούν δώρο, άμα δεν έχει και δεν ρωτήσεις, θα το καταλάβεις, όταν τον έχεις βγάλει απ΄το κουτί του!

Καλύτερα να κάνω ποδήλατο! Την Πρωτομαγιά πήγαμε στην Φιλαδέλφεια το βράδυ, όπου γινόταν της τρελής, και φάγαμε σε ψησταριά, μάλλον προς Τσικνοπέμπτη έφερνε το σκηνικό, μ΄έναν σερβιτόρο αποπάνω με μουστάκι κολοκοτρωνέικο να φωνάζει σ΄έναν άλλον "φέρε σερβίτσα και τα ψωμιά!" Μετά την μπύρα και το coco-retsi είχα όρεξη και για την after βόλτα στο ΣΕΦ και πίσω, και στην επιστροφή, λίγο πριν το Θησείο, κάποιος γνωστός άγνωστος, που δεν ξέρω ποιος είναι, και δεν λέω ποιος είναι, με την κωδική ονομασία Τρελό Αγόρι #1, προσποιήθηκε λάστιχο και το λάστιχο εκείνο επιδιορθωνόταν μόνο με μπουγάτσα Θεσσαλονίκης!

Το Σαββατοκύριακο όμως λόγω μαζεμένης δουλειάς δεν πήγα βόλτα με τους ποδηλάτες. Μα χθες το βράδυ στην Ακαδημίας, γυρίζοντας από τον ποδηλατά και κοιτάζοντας να πάρω εφημερίδες, νόμισα πως έχω παραισθήσεις, γιατί βρέθηκα στα σκοτεινά ανάμεσα σ΄έναν παράξενο θίασο, άλλος μ΄ένα πειρατικό επίδεσμο στο μάτι, άλλος με πετραχήλι, τρίτος με κολλάρο ελισσαβετιανό και κορίτσια με έξαλλες κομμώσεις και πουκαμίσες, δεν ήταν ο θίασος του ντε Σαντ στο Σαραντόν αλλά η φοιτητική ομάδα του ροζ κτιρίου, που όρμησε στην Ακαδημίας και την διέσχισε πέντε έξι φορές, έκανε αυτοσχεδιασμούς, έβγαλε φωτογραφικές πόζες και εξαφανίστηκε για τα υπόλοιπα της πρόβας στο υπόγειο, υπό τις οδηγίες και τα συγχαρητήρια του επικεφαλής!