ΝΑΪΤΕΣ ΚΑΙ ΟΣΤΕΟΜΑΧΙΕΣ

Δεν έχω ομπρέλα. Επειδή την χρησιμοποιώ πολύ σπάνια, την ξέχασα πριν μερικές μέρες σ΄ένα ταξί. Είναι αστείο, που δεν έχω ομπρέλα, γιατί είχα κάποτε κουβαλήσει ένα υπέρβαρο ομπρέλες διαφόρων τύπων και χρωμάτων από τη Ρόδο, τις οποίες χάρισα δεξιά αριστερά, μα απόψε δεν είχα ομπρέλα, κι επειδή απαγορεύεται η κουκούλα, άφησα την κουκούλα του φούτερ να κρέμεται χαλαρή με χάρη στην πλάτη, φόρεσα την καφίγια που μού έφερε η Sulpice απ΄το Paris, δανείστηκα μια μαύρη μικρή ομπρέλα του πατέρα μου κι έκανα ηρωική έξοδο.
Δεν πήγα μακριά. Χώθηκα στην είσοδο μιας πολυκατοικίας, απ΄όπου βγήκε μια γριά, απελπισμένη, αχ, ποτάμια, δεν ταξιδεύεται αυτό! Κόβει κάποια στιγμή, αρχίζω τις περιπλανήσεις, για ν΄αποφύγω τους παφλάζοντες χειμάρρους, κι έκανα μισή ώρα κυριολεκτικά για τέσσερα τετράγωνα. Ευτυχώς βρέθηκε ένα ταξί. Ο τύπος θα με πήγαινε και μετά σχόλαγε. Του λέω τις οδούς, μου λέει δεν ξέρω ούτε τη μια ούτε την άλλη. Λογικό, κανείς δεν τις ξέρει, γι΄αυτό πάω με ποδήλατο, αλλ΄απόψε χρειαζόταν πλωτό ποδήλατο με αδιάβροχη τέντα. Τον καθησυχάζω, να μην ψαχνόμαστε με τα GPS, θα τον οδηγούσα εγώ από ένα σημείο και μετά.
Τρόπος του λέγειν θα τον οδηγούσα. Δεν έβλεπα μπροστά μου. Το ταξί έμοιαζε σαν να μπήκε στο πλυντήριο. Έρριχνε μπαούλα με γεωμετρικά σχέδια από ένθετο φίλντισι, τραπεζαρίες δώδεκα ατόμων ξύλο μασίφ με σκαλίσματα, σουπιέρες πορσελάνη Σεβρών με ζωγραφιστούς γαλάζιους σάτυρους να κυνηγούν νύμφες, επίσης πιάνα με ουρά μαζί με τα σκαμνάκια τους επενδεδυμένα με κόκκινο βελούδο. Συμπλήρωμα της επίπλωσης, μια κίνηση απίστευτη για Τετάρτη βράδυ, κι ο ταξιτζής άρχισε να βρίζει τους τετραμαλάκες (sic), που ποιος ξέρει πού πήγαιναν με τέτοιο καιρό, και για τον πολίτη που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, την ανισόρροπη σχέση του με το κράτος, κι ότι αυτό το κακό ξεκίνησε απ΄ τους ...Ναΐτες και την Αναγέννηση! Νόμισα πως παράκουσα λόγω του ορυμαγδού πάνω στον ουρανό του οχήματος, αλλά όχι, είχα ακούσει σωστά, όμως ο μονόλογος έμεινε μετέωρος, έτσι δεν έμαθα πού κολλάνε οι Ναΐτες με την τροχαία, κι ούτε τόλμησα να ρωτήσω.
Φτάνοντας, ανοίγω την πόρτα να κατεβώ, βγάζω το δεξί πόδι, προσέχω πού θα πατήσω, μα και να μην πρόσεχα το ίδιο θα έκανε, γιατί ένας χείμαρρος πέρασε μέσα από το μποτάκι κι έμεινα Ιάσονας. Εξωτερικά βέβαια δεν φαινόταν τίποτα, γιατί το μποτάκι το΄χα καλά δεμένο και δεν το πήρε το ρέμα. Μέσα όμως έπλεαν γυρίνοι και πλαγκτόν. Κι επειδή δεν θα ΄ταν σικ να βγάλω την κάλτσα και το μποτάκι, να τ΄αφήσω πάνω στο καλοριφέρ μαζί με το μπουφάν, και να γυρίζω πράγματι σαν τον Ιάσονα, αποφάσισα ν΄αγνοήσω το θέμα και μιας κι είχα λίγο χρόνο, να πιω έναν καφέ και να διαβάσω.
Ένα περίεργο πράγμα. Ενώ τις τελευταίες δυο βδομάδες μ΄έχει ψήσει αυτή η ίωση, ή τι τελοσπάντων είναι αυτό, που παρότι δεν έχω πυρετό νιώθω μια ακεφιά, ωστόσο, έχω βυθιστεί ολόκληρη στη μπανιέρα του Αρχιμήδη και την ιστορία του παλίμψηστου κώδικα με τη Μέθοδο και το Στομάχιον, και μετά από μια σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο, βρήκα, ότι το αρχαίο αυτό παιχνίδι που μοιάζει με το τάνγκραμ, δεν λεγόταν "στομάχιον", διότι τάχα μέχρι να βρεις τον αριθμό των πιθανών συνδυασμών σου γυρίζει το στομάχι, όπως αστειεύτηκε ένας μαθηματικός σ΄ένα φόρουμ, αλλά λεγόταν Οστομάχιον, γιατί παιζόταν με οστά ζώων. Κοιτάζοντας λοιπόν τα αρχιμήδεια προβλήματα, λησμόνησα τελείως την άβολη κατάστασή μου και κατάλαβα επίσης το περίφημο, "μη μου τους κύκλους τάραττε"!

17 σχόλια:

quartier libre είπε...

@
πάλι καλά...

νωρίτερα, μέσα στον ορυμαγδό,
(την ώρα που ο ουρανός έριχνε
τις πολυθρόνες Louis seize, και τις καρέκλες assorti)
εξελίχθηκε στο κέντρο της Αθήνας
πορεία των ανά τη Ελλάδι δημάρχων,
οι οποίοι δεν είχαν προνοήσει ομπρέλλες
κι έφαγαν τις Louis seize κατακέφαλα...
-παπιά που παν στην ποταμιά,
με πνευμονίες σε εξέλιξη...-

δύο καϋμένα Πακιστανάκια
έκαναν επιτόπου χρυσές δουλειές
-πάρε αμπρέλλα τεν
πάρε αμπρέλλα τεν-

την συλλογή μου κοσμεί μιά τεράστια βαθειά μπεζ αμπρέλλα με σειρίτι λευκό γύρω γύρω
τεν.

:)

Ανώνυμος είπε...

Μη γράφεις τέτοια γιατί μπορεί να διαβάζει ο Λιακόπουλος ή να του τπο σφυρίξει κανείς.
Φαντάζεσαι να μας πλασάρει κανα βιβλίο με τίτλο:
"Ναϊτες - Ελοχίμ και κυκλοφοριακό χάος στην Αθήνα"(του Περικλή)

happypepper είπε...

Μια που λες για ίωση, εμέενα με έπιασε χτές, ακριβώς την ώρα που θα γύριζα σπίτι. Έτρεμα σαν το ψάρι καθώς ανέβαινε ο πυρετός και έσφιγγα τα δόντια. Έβαλα τον εαυτό μου στον αυτόματο πιλότο για να φτάσω σπίτι (Δροσιά-Χαλάνδρι, από περιφερειακό Πεντέλης γιατί έπαιζε η ΑΕΚ και η Κηφισίας δεν είχε ελπίδα.)
Τελικά δεν ξέρω αν τη γλίτωσα, πάντως εχτές είχα σίγουρα 39 πυρετό και μια λιγμένη μπαταρία στο θερμόμετρό μου.
Την καλημέρα μου.

MenieK είπε...

ίσως δεν έχω συνέλθει ακόμα από την ίωση αλλά κάπου σ' έχασα (όχι ότι σε είχα βρει ποτέ, αλλά λέμε τώρα :-) )

Ανώνυμος είπε...

για λεγε κι αλλα για το παιχνιδι!

Unknown είπε...

η κοκό κι οι ναϊτες, βεβαίως βεβαίως! γιατί νομίζετε ότι με κάνει παρέα; διότι κι εγώ ναϊτισσα είμαι! μάλιστα! κάθε κυριακή στην εκκλησία πάω! αυτό δεν είναι να είσαι ναϊτης; ε; σωστά!

...
βαγγέλη τον λένε. χάρμα είναι, αλλά δεν μπορώ να του τα ρίξω, πρώτον διότι τον έχω χάσει, δεύτερον γιατί μου πέφτει κομματάκι μικρός. μεταπτυχιακό για τους ναϊτες...

βρε τα καλά παιδιά, από σπ΄τι κι από ναό, κι η κοκό η παλαιοδιαθηκολόγος, νάσου μπλεγμένη μέσα σ'ένα ταξί της σύγχρονης αθήνας κι έναν ναίτη κατάσκοπο οδηγό!
λίγο αχαταρμάς, αλλά εγώ πριν λίγο πέρασα ωραιότατα που κουβέντιαζα κι έπινα...

κοίτα κοκάκι, πρόσεχε, μένη, χάππυ πέρπερ, κλπ κλπ, αρρωστήσανε, αρρώστησα κι εγώ.
εσύ απαγορεύεται να αρρωστήσεις και να προσέχεις, με ομπρέλα ή όχι, απαγορεύεαι, εμείς παιδιά που αρρωστήσαμε δεν είχαμε ποδήλατα!
στους ποδηλάτες απαγορεύεται η γρίππη και οι ιώσσεις. τελεία
και υπογραφή
παύλα.

(και ώ ναι, μουρλή είμαι, το ξέρουμε, μα σε πεθύμησα, φιλάκια και να είσαι καλά!)

Coco είπε...

@quartier libre: ξέρεις πόσες ομπρέλες πεταμένες στα σκουπίδια είδα ανοιχτές επιστρέφοντας; πολύ γέλιο. και με πήγε μέχρι το μετρό από την ερημιά μη με φαν οι λύκοι ένας μηχανόβιος κι εκεί που κάναμε ένα τσιγάρο έπεσε η μπαταρία του σκούτερ και δεν έπαιρνε η μίζα πέντε στενά απ΄το σπίτι του, άσχετη εγώ θυμόμουν κάποτε είχαν μανιβέλες, αλλά τώρα δεν έχουν, άστα, γιατί ανεβαίνει το κόστος λέει, και καταπαγώσαμε, αχ, ποδηλατάκι μου, δεν έβρεχε πια αλλά το ποδηλατάκι ήταν σπίτι, κι εγώ κόκκαλο, ούτε με το χιονόνερο δεν είχα γίνει έτσι, κονιάκ καπάκι μετά και πόδια στο καφτό νερό...

@solomantzaros: και τα μυστήρια της Ασπασίας...

@Happypepper: η κατάστασις είναι τρρρραγγγγι-κκκή!! περαστικά γρήγορα! έχω και απαγορευμένο θερμόμετρο υδραργύρου συλλεκτικό κι επικίνδυνο, άμα θες!

@Meniek: δίκιο έχεις γιατί και το ποστ προϊόν ίωσης είναι και χαμένη είμαι, όλα χύμα, αλλά αν χάθηκες εκεί που λέω για τον Αρχιμήδη, απλά έγραψα για αυτά που διάβαζα και είναι το μόνο μαζί με το ποδήλατο που πάει κόντρα στη βρομοΐωση!

@exofthalmi: λεπόν... το στομάχιον βλ. φωτό, είναι ένα αρχαίο παζλ με 14 κομμάτια, και σύμφωνα με την ανάλυση το 2003 που έγινε στον παλίμψηστο κώδικα, το μόνο σωζόμενο χειρόγραφο όπου ασχολείται ο Αρχιμήδης με αυτό, ανακαλύφθηκε ότι ο Αρχιμήδης εισάγει την συνδυαστική ανάλυση για τον υπολογισμό του αριθμού των τρόπων που μπορούν να συνδυαστούν τα τμήματα ώστε να σχηματίζουν τετράγωνο (17.152 λύσεις), κάτι που κάνουν σήμερα οι υπολογιστές. Με αυτό και με άλλα το συμπέρασμα των επιστημόνων είναι ότι ο Ντα Βίντσι, ο Νεύτων, ο Λάιμπνιτς, ο Κάντορ και γενικά η σύγχρονη φυσική και τα μαθηματικά, κρέμονται από τ΄ α.. του Αρχιμήδη.

@Abttha: εγώ ξέρω έναν άλλον Βαγγέλη που βγήκε στις ειδήσεις να δείξει πώς χρησιμοποιείται ένα σπαστό ποδήλατο, και πώς διπλώνει για να μπαίνει στο μετρό, και ένας άλλος ποδηλάτης σχολίασε, ρε παιδιά καλός είναι ο Βαγγέλης, αλλά πώς θα πείσετε τους έλληνες να πάρουν σπαστά ποδήλατα, δεν δείχνατε τίποτε τσαχπίνες ποδηλάτισες με σπαστά να μπαινοβγαίνουν στο μετρό, χαχαχα

τώρα τι να πω, κάποια σύγχισις, δεν είμαι παλαιοδιαθηκολόγος, ερασιτέχνις ποδηλατολόγος είμαι και πουρναρολόγος, διότι δεν προκάνω εις την χώρα ετούτη για βαριές επιστήμες!

όσο για την ίωση: πάνω στο ποδήλατο είμαι καλά. μόλις κατεβαίνω νιώθω χάλια!

καλό ταξιδάκι!!

MenieK είπε...

χαχα

Leviathan είπε...

aman fetos me autes tis vroxes oli tin ora...ka8olou de tis boro...kalispera kai perastika!!! :)

Ανώνυμος είπε...

ουαου. Ευχαριστω για την εξηγηση!

roula karamitrou είπε...

xaxaxaxaxaxa
σαλόνια έβρεχε δεν έβρεχε καρέκλες!!
Κι αδακά το ίδιο
Έτσι μπας και την ξεβγάλει τη βλακεία που μας δέρνει

Περαστικάαααα βρε!

quartier libre είπε...

@
καλά είσαι ;

Coco είπε...

μια χαρά είμαι, σκέτη αλητεία! καλή βδομάδα!!!!! :) :)

και καλή άνοιξη, χα!

Kwlogria είπε...

Σ'αγαπώ. Θέλω να έρθω να παίξουμε αυτό που παίζεις και δεν ξέρω τι είναι γιατί είμαι βλάχα και άσχετη και θέλω να σου στεγνώσω το μποτάκι γιατί σε αγαπώ:)

νατασσΆκι είπε...

Λοιπόν, εγώ εχθές έξω από γνωστό βιβλιοπωλείο της Σταδίου, συνάντησα το Βαγγέλη!!!
:pppp

(είσαι μουρλή, πάει και τελείωσε)
(αλλά εγώ θα το φτιάξω το feed, ακόμα κι αν χρειαστεί να σου διαλύσω το βλογ! )

Τα φιλιά μου σε σένα, την Coco, τη Φουφού και τους υπόλοιπους, τς! :)

Spy είπε...

Tι είναι η "καφίγια";

Coco είπε...

@Spy: το αραβικό μαντίλι το ασπρόμαυρο!