DOLCE & GABBANA


Η ιστορία ξεκινάει από μια καρφίτσα. Εκείνη που τρύπησε το πίσω λάστιχό μου χθες λίγο πριν την ποδηλατοπορεία, το οποίο αλλάχτηκε πάνω στην πυρκαγιά της εκκίνησης από έναν ποδηλάτη. Ως το βράδυ όμως διαπίστωσα ότι κόλλαγε λίγο το πίσω φρένο, και παρότι προσπάθησα να το ρυθμίσω, τελικά το ρύθμισε ο άνδρας της Sulpice, έφτιαξε επίσης και το πίσω φωτάκι.

Το πρωί σήμερα πηγαίνοντας στη δουλειά και μην έχοντας καιρό για μαστορέματα, σκέφτηκα να το πάω μια και καλή στο μάστορα, γιατί διαπίστωσα ότι ο τροχός έπαιζε και οι ταχύτητες δεν πατούσαν καλά. Έστρωσε το λάστιχο που ήταν κάπως στραβά τοποθετημένο, γι΄αυτό έπαιζε ο τροχός, ρύθμισε το πίσω φρένο, άλλαξε το μπροστινό που είχε γίνει τσιγαρόχαρτο, πήρα και δυο σαμπρέλες εφεδρικές και έφυγα περιχαρής, αλλά είχα αργήσει ήδη κάμποσο γιατί την ώρα που κοίταζε το ποδήλατό μου ενέσκηψαν πελάτες να ρωτάνε τούτο κι εκείνο και ένα συνεργείο απολύμανσης που ψέκασε τα πάντα, με τον ποδηλατά από πίσω να φωνάζει, όχι πάνω στα ποδήλατα!

Εντωμεταξύ είχα ψοφήσει στην πείνα και τη δίψα. Ήλιος, κάψα, δεν θα άντεχα την κίνηση του κέντρου, σταμάτησα λοιπόν σ΄ένα καφέ και πήρα κάτι πρόχειρο και δυο τόνους νερό και καφέ. Σε δέκα λεπτά, βγαίνω να πάρω το ποδήλατο, ανεβαίνω κι ήμουν έτοιμη να περάσω απέναντι, αλλά κάτι δεν πήγαινε καλά, κοιτάζω πίσω και ω, φρίκη, το πίσω λάστιχο σαν τυρί του τοστ!

Όχι πάλι, και τι να ΄φταιξε και τι κάνουμε τώρα, παίρνω τηλέφωνο το ποδηλατάδικο αλλά είχε κλείσει, όμως και ανοιχτό να΄τανε ήταν πια μακριά, εγώ με δυο σαμπρέλες μα κανένα εργαλείο, το τραμ ανεβοκατέβαινε γεμάτο κόσμο, ούτε κατά διάνοια να το βάλω μέσα, και πού να πάω, μέχρι το Σύνταγμα, και ύστερα στα χέρια σπίτι ή στα ποδηλατάδικα κάτω στην Αθήνα, αν ήταν ανοιχτά, άλλη λύση σε βενζινάδικο εκεί κοντά να μου δώσουν κλειδί και αέρα, ζέστη αποπνικτική και γύρω κρανίου τόπος, που αφήνεις τα κόκκαλά σου και τα βρίσκει ο δήμος φρυγανιασμένα την άλλη μέρα.

Τότε θυμήθηκα ότι εκεί κοντά υπήρχε μια τρύπα, ένα συνεργείο "ποδηλάτων και μοτό" δίπλα από ένα τσαγκαράδικο "τακούνι σε ένα λεπτό, αλλάζονται σόλες". Ήταν ανοιχτά κι ο μάστορας καθόταν στο σκότος και πάλευε ένα ποδηλατάκι, του λέω λάστιχο, βγάζει τη σαμπρέλα, μου λέει το χτύπησες σε πεζοδρόμιο; Όχι του λέω αλλά ο δρόμος εδώ παραπάνω έχει τα χάλια του. Η σαμπρέλα είχε σκάσει από χτύπημα. Βάζει μια καινούργια, τη φουσκώνει, δεν καθόταν καλά το λάστιχο. Βρε.

Βγάζει πάλι λάστιχο και σαμπρέλα, ψάχνει τη ζάντα, κάπου βρίσκει μου λέει, α, του φωνάζω απέξω, η φακαρόλα! Ναι, αναφωνεί απομέσα, έχει διπλώσει και πίεζε τη σαμπρέλα, κάπου χτυπήθηκε μετά στο δρόμο κι έσκασε. Παίρνει ένα λαμάκι, στρώνει τη φακαρόλα, που εκτός από τη μοδιστρική χρησιμοποιείται και στα ποδήλατα, ήτοι μια λαστιχένια ταινία που καλύπτει εσωτερικά τη ζάντα. Τώρα αυτή μπορεί να είχε διπλωθεί πριν ακόμη αλλαχτεί το λάστιχο χθες, γιατί το πήγα μια απόσταση στα χέρια ενόσω ήταν σκασμένο, και καλά που δεν έσκασε το πρωί, και γι΄αυτό δεν καθόταν καλά το λάστιχο, τελοσπάντων ταλαιπωρία για πέντε χιλιοστά διπλωμένης λαστιχένιας ταινίας.

'Ημουν τυχερή μες την ατυχία μου, παρά την κούραση και το ότι επέστρεψα στις έξι στο σπίτι και παρότι όσο στοίχισε μια καρφίτσα θα μπορούσα είτε ν΄άλλαζα το πίσω λάστιχο, ενισχυμένο Michelin παρακαλώ, είτε να προμηθεύσω με καρφίτσες και φακαρόλες για κάμποσο καιρό τον Dolce μαζί και τον Gabbana!

13 σχόλια:

Sulpice είπε...

H φακαρόλα, της φακαρόλας, την φακαρόλα, ω φακαρόλα! Αμάν!
Στο΄χω πει επανειλημένως... κάνε έναν αγιασμό στο ποδήλατο σου, βάλε ένα ματάκι, ένα λαγοπόδαρο, κάνε κάτι... Δε γίνεται να περνά μία μέρα και να μην παθαίνεις και κάτι!
Βέβαια ένα είναι σίγουρο. Μετά από ένα χρόνο, δε θα έχεις καθιερωθεί ως η must ποδηλατική ανταποκρίτρια αλλά θα μπορέσεις να γράψεις και ένα δύο εγχειρήδια προς αδαείς περί ποδηλάτου, όπως: "Περί φακαρόλας", "Το ποδήλατο για ηλίθιους" κτλ. κτλ. κτλ. Μη σου πω ότι στο τέλος θα γράψεις και τα απομνημονεύματά σου. Χα χα χα

Unknown είπε...

Δε σε πάει, δε σε πάει...
Αλλά καλά βρε κοκό μου, οι D&G πώς κολλάνε με το θέμα;;;

Coco είπε...

@Sulpice: ένα τρίτο των απομνημονευμάτων μου είναι ήδη γραμμένο στο μπλογκ, καλέ!
και προς τι ο γέλως μανδάμ; ελάτε να δείτε το γαλλικό μου κουρσάκι πώς πετάει, Αθήνα-Παρίσι σε χρόνο dt!!

@Darth: θα το πάω θα το πάω!
κοίτα, για τους D&G πρέπει να ομολογήσω ότι παίρνω ποσοστά να διαφημίσω τα πρϊόντα τους και στην αστική ποδηλασία, μετά από την Maglie Rossa (φωτό) που φορέθηκε στον Giro d' Italia!
(τώρα σοβαρά, σε πόσα ποστ μου έχει σχέση ο τίτλος με το περιεχόμενο; αλλά και το περιεχόμενο με τον εαυτό του...)

Ektoras είπε...

Κάτι διάβασα για την ποδηλατοδρομία, στο blog της Rodias. Ποδηλατοδρομία ενάντια στο κατεστημένο με μπατσόνια γύρω γύρω να σας κυνηγάνε; καλή φάση, εκτός αν είμαι εντελώς εκτός θέματος... Όσο για τα υπόλοιπα; Έμαθα τι είναι η φακαρόλα!

Yes! :)

Την καλημέρα μου

Coco είπε...

@Ektoras: είσαι εντός εκτός και επί τα αυτά

παράλληλα με την ποδηλατοπορεία
μια ομάδα ποδηλατών έκανε ένα μπες-βγες στο Μετρό
με αίτημα να βάλουν σκευοφόρους
λέμε τώρα
ή να επιτρέπονται 2 ποδήλατα στο μπροστινό και 2 στο πίσω βαγόνι όπως στον ΗΣΑΠ
κι επειδή πρόσφατα το Μετρό υποχρέωσε τα σπαστά ποδήλατα να μεταφέρονται μέσα σε σακκούλα κρυφά...
incognito...
και να τα κουβαλάς στους διαδρόμους
για να κάνεις μυς

όσο για τους ζητάδες
προσφέρονται συχνά να κάνουν τη σκούπα
κυρίως στις ποδηλατοβόλτες

καλημέρα!!!

Unknown είπε...

Αααααααααααα

Τώρα μάλιστα!

Όλα ξεκαθάρισαν!!!

:)))

quartier libre είπε...

@
θυμήσου
και ξανασκέψου, αν θέλεις,
την πρότασή μου, για το
"εγχειρίδιο του καλού ποδηλάτη" !

Ανώνυμος είπε...

και εσενα σε μουτζωσανε? join the club...

Μαύρος Γάτος είπε...

Δε φαντάζεσαι πόσο σε νιώθω!

εγώ θα τσατιζόμουν με τον πρώτο ποδηλατά! Αυτός φταίει που δεν έστρωσε καλά τη σαμπρέλα. Μού συνέβη κι εμένα κάτι πολύ παρόμοιο, πήγα το ποδήλατο να μού βάλουν "φακαρόλες" - ταινίες τεφλόν το λένε εδώ, για να ΜΗΝ παθαίνω εύκολα λάστιχο, και ούτε μιαν ώρα μετά είχα... λάστιχο... και βιαζόμουν τρελλά! είχε ένα άλλο μαγαζί, στο δρόμο μου, ώσπου να φτάσω όμως (φουσκώνοντας και τσουλώντας και ξαναφουσκώνοντας...) είχε φυσικά σκιστεί ΚΑΙ το λάστιχο. Βιαζόμουν του κερατά, είχα στήσει τρεις πελάτες απανωτά, τού λέω βάλε τώρα μια σαμπρέλα κι όσο αντέξει, ήμουν πια σχετικά κοντά, στα τρία μέτρα από την πόρτα του -ΜΠΑΜ!!!!

Βρε λες να φταίει που είμαστε μαύροι, συνάδελφε;

Καλώς σε βρήκα, πάντως

Σ;ο)))))

νατασσΆκι είπε...

εντάξει, εγώ δεν κάνω βόλτες με το ποδήλατο...
(εδώ που είμαι, ούτε εσύ θα έκανες!)

Αλλά κάνω άλλου είδους, και "τσίμπησα" αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=Z19zFlPah-o

Μουτς στα μούτρα σας, καλό ΣΚ!
(και στις 2 ;) )

koptoraptou είπε...

Καρφίτσες θες παιδί μου;
Και γιατί δεν μου χτυπάς;

ΥΓ.: Σοβαρά τρως τρία πιάτα φαί και 7 εκλεράκια στο καπάκι;;; Α, θα πάω να αγοράσω ποδήλατο, γιατί το στατικό είναι μια μαλακία και μιάμιση!
Τα φιλιά μου!

Coco είπε...

@Darth: όλα ξεκάθαρα
σαν τα κρύα τα νερά!!!!

@quartier libre: εγχειρίδιο του καλού υπνοβάτη θα γράψω...

@exofthalmi: στη χάση του φεγγαριού κάτι παθαίνω!

@Μαύρος Γάτος: του το είπα του πρώτου ποδηλατά και έπαθε. η αλήθεια είναι ότι 8 μήνες τώρα μου έχει κάνει ένα σωρό επισκευές με ικανοποιητικά αποτελέσματα. όσο για τους μαύρους κοίτα εδώ!
καλώς ήρθες!

@Νατασσάκι: πού, εκεί στα δυτικά; για να έρθω να δούμε! λοιπόν, το υποψιαζόμουν καιρό ότι είσαι του free style κι όποιος αντέξει! εμ, βέβαια, νταμάρια και ο χάρος ο καρατερίστας!

@Koptoraptou: αν είναι δικό σου το στατικό αντάλλαξέ το με ένα πόλης με καλαθάκι!
τρώω μία στις τρεις του σκασμού, ιδίως γεμιστά. δεν είμαι του γλυκού αλλά χθες μετά τη μακαρονάδα με κοκκινιστό κοκκόρι, ρήμαξα τρεις χαλβαδόπιτες, κάμποσο γλυκό του κουταλιού νεράτζι κι ένα τυραμισού, δύο γρανίτες και δύο σακουλάκια πατατάκια μπιμπικιού. είμαι με τα κέφια μου. πάω στο ψυγείο, κάπου πήρε το μάτι μου ένα παγωτό...

Coco είπε...

@Μαύρος Γάτος: εδώ: http://www.podilates.gr/node/4647