ΤΣΑΪ ΜΕ ΡΟΥΜΙ

Μα τι γίνεται, γέμισε ο κόσμος κρυουλιάρηδες; Στην Αθήνα μέσα; Μια χαρά είναι! Βαρέθηκα ν΄ακούω πεντέξι φορές τη μέρα αν κρυώνω, μέχρι κι οδηγοί μου κορνάρουνε και με ρωτάνε, όχι καλέ δεν κρυώνω πάνω στο ποδήλατο, αφού κινούμαι, λίγο τα δάχτυλα στις άκρες παγώνουν και η μύτη! Κατά τ΄άλλα, φοράω ένα T-shirt κι ένα φούτερ βαμβακερά, αντιανεμικό ψιλό και κολάν λεπτό. Αν ήμουν στα ΒΠ θα φορούσα ένα αντιανεμικό χοντρό και γάντια με δάχτυλα. Μπορεί και σκάφανδρο. Αλλά στο κέντρο της Αθήνας και στ΄ ανατολικά προάστεια; Δεν μ΄αρέσει ο χειμώνας, αλλά πρέπει να ομολογήσω, ότι μια συνηθισμένη διαδρομή με μέτριο κρύο, την βγάζω κατευθείαν, ενώ με καύσωνα χρειάζομαι καναδυό στάσεις, μην πάθω θερμοπληξία.
Πάντως το ανέκδοτο συνέβη τη Δευτέρα. Έφευγα το πρωί και με πετυχαίνει η γειτόνισσά μου η γερμανίς να με ρωτήσει, αν έχουμε εμείς θέρμανση, γιατί το δικό της το διαμέρισμα θερμαινόταν το μισό. Ντουμπλ φας. Βρέθηκα σε αμηχανία, διότι είμαστε μεν στον πέμπτο, όπου συνήθως η θέρμανση είναι πιο αδύναμη, επιπλέον έχουμε κάνει δυο τρεις φορές εξαέρωση, αλλά τελοσπάντων δεν ήξερα να της απαντήσω. Με κοίταξε με ύφος, εντάξει τι περίμενα! Το απόγευμα λύθηκε το μυστήριο. Δεν είχαμε θέρμανση καθόλου, κι εγώ δεν είχα καταλάβει τίποτα! Την άλλη μέρα το πρόβλημα αποκαταστάθηκε. Κάποιος θέλησε μάλλον να τινάξει την πολυκατοικία στον αέρα, γιατί έκλεισε την παροχή του νερού σε μας. Όσο για μένα είναι αμφίβολο, αν θα έπαιρνα και την έκρηξη είδηση! Το κρύο δεν το ένιωσα, διότι έχω μόνιμα τη μπαλκονόπορτα μισάνοιχτη...
Αφού λοιπόν κατάπια απόψε αρκετό παγωμένο νυχτερινό αέρα, νόστιμο διότι έχει ήδη γεύση άνοιξης, κάθησα στα Εξάρχεια να δω την Πανάθα, αλλά μόνο τα τελευταία 20΄ πρόλαβα. Τι να δω, συμπλοκές, κορμιά κυλιούνται στο γρασίδι, το 1-1 παρέμενε, κάποτε ήρθε και το ποτό, διότι όταν έχει αγώνα, μην έχεις απαίτηση να σε σερβίρουν κιόλας, όλα κι όλα! Πάνω που άρχισα να χαλαρώνω, θυμήθηκα, ότι έχω από το Νοέμβρη να δω ποδόσφαιρο, μάλιστα εκεί που σύχναζα στη Δάφνη πυρπολήθηκε το βραζιλιάνικο μπαρ, και πήγε καλλιά του, πού θα πίνω τώρα εγώ τσάι με μαύρο ρούμι!

9 σχόλια:

quartier libre είπε...

@
Πα νά θα;!

μμμ...

ΕΝΑ ΕΙΝ ΤΟ ΧΡΩΜΑ !
(ROUGE!)


και κασκόλ
και κασκόλ, λέμε...

happypepper είπε...

Moulin Rouge.
Καλημερούδια! Πώς πάει το γόνατο;
Το κράνος το φορούσες;

Roadartist είπε...

χαααααααααααα σοβαρά σου κορνάρουνε και σε ρωτούν αν κρυώνεις??? Τόση κοινωνική συμπόνια?? Τι λες.. περίεργο.. :)

Coco είπε...

@quartier libre: τι να κάνουμε
στη Λεωφόρο μεγάλωσα
(χωρίς κασκόλ)!
το κασκόλ είναι μόνο για το Παρίσι!!

@Happypepper: μια χαρά είμαι, τελικά η οδός ήταν η Μουρούτζη, δηλαδή εκεί που τρως τα μούτρα σου!
φυσικά φορούσα το κράνος αλλά δεν είναι full-face για κατεβασιές από βουνό!

@Roadartist: αλήθεια, επανειλημμένως, σε φανάρια αλλά και στην κίνηση, άντρες και γυναίκες, επίσης πιάνω βλέμματα οίκτου/φρίκης
παθαίνουν κάτι, διότι νομίζουν ότι θα γλιτώσουν από την ποδηλατική παρουσία στους δρόμους λόγω κρύου αλλά όχι, χαχαχα
σοβαρά τώρα αυτό χρειάζεται ψυχολογική ανάλυση
διότι δεν μπορεί εγώ ο οδηγός να είμαι καθηλωμένος στην κίνηση και ο ποδηλάτης να περνάει άνετα
πρέπει να βρω κάποιο μειονέκτημα να παρηγορηθώ
να, το ποδήλατο περνάει αλλά ο ποδηλάτης κρυώνει
αν όμως δεν κρυώνει;
δεν μπορώ να τον λυπηθώ για τίποτα και χάνω την αυτοπεποίθησή μου!

MenieK είπε...

αλήθεια, έχει από τώρα γεύση άνοιξης ο άερας?

Coco είπε...

@Meniek: ναι! ανοιξιάτικο χιόνι!

Ανώνυμος είπε...

συμφωνω με την ομαδα και ζητω να παθω ανοσια στο κρ κρ κρ κρ κρυο.....

Coco είπε...

μόνο πάνω στο πο...πο...ποδήλατο!

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το ότι δεν παίρνεις ορισμένα πράγματα είδηση να το προσέξεις... Και άλλες φορές το χεις πάθει (ένα μικρό παράδειγμα: να μπερδέψεις σταθμούς μετρό στο Παρίσι, επειδή ανέφερες το Παρισάκι)... Λοιπόν λάβε τα μέτρα σου!
Τώρα όσον αφορά τις αθλητικές σου προτιμήσεις, τι να πω: κανείς δεν είναι τέλειος...
Βisous