ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΑ

Στην προηγούμενη ανάρτηση είχα βάλει ετικέττα "Picasso", μάλλον απ΄αυτό έγινε το χάος, μια ματιά στον χάρτη έδειξε πάνω από 40 τοποθεσίες, οι μισές στης ΗΠΑ και 8-9 "επισκέπτες" ταυτόχρονα με το που ανέβασα το ποστ. Στα σχόλια των τελευταίων 7 αναρτήσεων είδα σήμερα από ένα spam μήνυμα στ΄αγγλικά, του τύπου "τι cool το μπλογκ σου, περιμένω το επόμενο ποστ", "δώσε μου το νούμερο του τηλεφώνου σου", "στείλε mail" και συναφείς αηδίες. Τα μηνύματα παρέπεμπαν σε ηλεκτρονικά καταστήματα με παπούτσια, τσάντες, κοσμήματα, καθώς και κάτι ασαφή "save money" honey! Ένας παρόμοιος χαμός είχε γίνει τον Σεπτέμβριο με την ανάρτηση για μια ποδηλατική βόλτα, αλλά ευτυχώς δεν είχαν έρθει spam.

Φυσικά τα έσβησα όλα κι ελπίζω να μην συνεχιστεί το κακό, γιατί αλλιώς θα πρέπει να βάλω λεκτική επαλήθευση, που την μισώ. Όμως τι γελοίος τρόπος marketing! Είναι ποτέ δυνατόν ένας λογικός άνθρωπος ν΄ανταποκριθεί σ΄αυτήν την ανοησία, ή τι; Κι εγώ πάλι, που λογική δεν είμαι, απόδειξη οι αναρτήσεις μου, τόσο το χειρότερο, δηλαδή θα αγόραζα μαργαριταρένιο κολλιέ ανταποκρινόμενη στο spam μήνυμα, που ούτε πιστωτική κάρτα δεν έχω, και πού να τη βάλω τη σειρά τα μαργαριτάρια, ασορτί με το κράνος και μπρος με το ποδήλατο για την δεξίωση του πρέσβη του Ισημερινού;

Μια συγγενής είχε την φαεινή ιδέα να κάνει δώρο στην μητέρα μου μια συνδρομή ενός έτους στο περιοδικό "Time". Το περιοδικό ερχόταν επί ένα χρόνο, αλλά μετά δεν ήθελε η μητέρα μου ν΄ανανεώσει την συνδρομή. Την τρέλαναν με επιστολές, όπου υποτίθεται ότι ήταν νικήτρια διαγωνισμού, ότι προκρίθηκε σε μια κλήρωση και θα έπαιρνε το τάδε χρηματικό ποσό, με κάποιες προϋποθέσεις ανάμεσα στις οποίες ήταν η ανανέωση της συνδρομής! Γλίτωσε απ΄τους φακέλους, αφού μετακόμισε σε ενάμισι περίπου χρόνο, κι όταν πήγε να δει την αλληλογραφία της προηγούμενης διεύθυνσης, βρήκε μια μικρή στοίβα επίσης.

Παλιότερα είχαμε δεινοπαθήσει με μια βλαμμένη εταιρεία ελέγχου της σκέψης και της δράσης! Διότι η αδελφή μου με μια φίλη της, μικρές, ανύποπτες και τριανταφυλλένιες, είχαν δώσει την διεύθυνσή τους για να λάβουν τ΄αποτελέσματα ενός δήθεν ψυχολογικού τεστ, που συμπληρώσανε κάνοντας ηλιοθεραπεία στην παραλία! Έκτοτε μας έπρηξαν με φυλλάδια, προσκλήσεις σε σεμινάρια επί πληρωμή, να πάρουμε τα βιβλία του γκουρού και δε μαζεύεται. Αλλά δεν έφτανε το ταχυδρομείο, παίρνανε και τηλέφωνα επί δύο χρόνια δυο τρεις φορές την εβδομάδα κατά τις τρεις, τέσσερις το μεσημέρι.

Εκεί ανέλαβα έργο. Απαντούσα πότε ότι είμαστε γραφείο τελετών, πότε το νεκροτομείο, πότε ο σύλλογος τσαρουχοποιών της Ανεμορράχης, πότε το φανοποιείο του Θόδωρα, και μια δυο φορές άρχισα να τους πλασάρω επαναστατικά αντιολισθητικά πατάκια για τις μπανιέρες, που παίζουν μουσική, ή φορητά μηχανήματα για την εκκένωση του βόθρου, που λειτουργούν με την μπαταρία του αυτοκινήτου και μίνι βυτίο ενσωματωμένο, με δώρο ένα ζευγάρι γάντια, μια μάσκα και μια κολώνια. Εκεί κάπου θόλωσαν, αλλά οριστικά μας γλίτωσε πάλι μια μετακόμιση.

Δεύτερη μέρα σε καινούργιο σπίτι με καινούργιο σταθερό νούμερο, βγήκα τρέχοντας απ΄το ντους με μια πετσέτα ν΄ανεμίζει να πιάσω το τηλέφωνο. Ήταν απ΄το πολιτικό γραφείο του Αλογοσκούφη... Έκτοτε αποφεύγω γενικά να σηκώνω το τηλέφωνο...

Update: Τελικά έβαλα λεκτική επαλήθευση για να περιορίσω τα ηλίθια spam σχόλια...