THIS IS THE QUESTION!

Κατά την ευγενή παράκληση της Roadartist στα σχόλια του προηγουμένου μου post να συνεχίσω οπωσδήποτε την ποδηλατική θεματογραφία, παρουσιάζω μια σχέση σε κόκκινο με φόντο την είσοδο του μετρό του Πανεπιστημίου. Την προηγούμενη φορά είχα δέσει εγώ το ποδήλατο στη Ferrari, τώρα όμως η μηχανή ήρθε να βρει εμένα.

Η μαύρη αλήθεια είναι ότι την περασμένη βδομάδα δεν έκανα ποδήλατο. Νωρίς το πρωί είναι σκέτος πειρασμός να το πάρω να πάω στη δουλειά, μέσα σε μισή ώρα, άντε με καμμιά στάση τρία τέταρτα, ενώ με τα μέσα μαζικής συσφίξεως θέλω μια ώρα κι ένα τέταρτο, αλλά το μεσημέρι είναι δύσκολα τα πράγματα με την αποπνικτική ατμόσφαιρα, την κούραση και το κυκλοφοριακό. Είναι παράξενο, ότι δεν με κούρασαν, όταν το έκανα καθημερινά, οι ανηφόρες, αλλά το ότι δεν υπάρχει μια σταλιά χώρος. Κρίμα, γιατί άμα κάνω ποδήλατο κάθε μέρα γεμίζω ενέργεια, όταν όμως το αφήσω πάω πίσω. Επομένως πρέπει ν΄αλλαξοπιστήσω και να πάρω μια μηχανή;

Επιστρέφοντας σπίτι απόψε με τη σέλα να τρίζει και μετά την ευτυχή έμπνευση να πιω δυο μπύρες στα Εξάρχεια, γεγονός που μαζί με την κουφόβραση μ΄έκανε να ιδρώνω πιο πολύ, είδα και φωτογράφησα τον τοιχογραφημένο Άμλετ στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου: Two beer, or not to beer?