E, σήμερα έτρεχα όλη μέρα! Από τις έξι το πρωί μέχρι τις έντεκα το βράδυ. Όλο το απόγευμα και το βράδυ σε βλακώδεις υποχρεώσεις. Όμως το πρωί μ΄ έσωσε το ποδήλατο. Είχα μια έμπνευση λόγω δροσιάς και πραγματικά ήταν πολύ ωραία. Με την συγκοινωνία χρειάζομαι μια ώρα και δέκα λεπτά και με άγχος. Με το ποδήλατο 35΄ άνετα, και αν φροντίσω να φύγω την τακτή ώρα, περισσεύει σχεδόν άλλη μισή ώρα για ανάκτηση δυνάμεων, πρωινό και καφέ στην πλατεία, χαζεύοντας τις μαμάδες με τα μωρά τους και τους γέρους με τα κομπολόγια τους, με ήρεμη διάθεση και καθαρό κεφάλι.
Ο γυρισμός όμως μού πήρα μιάμισι ώρα περίπου με μία στάση στο Ζάππειο λόγω πολύ πολύ ιδρώτα! Τι κίνηση και κακό! Έκανα το γύρο της Αθήνας! Λίγο πιο κάτω από το Πρώτο κόλλησα! Δεν περνούσε τρίχα! Ανεβαίνω λοιπόν μονοπεταλιά την Τριβωνιανού (Βαγγελίστρα μου, ανηφόρα!), προσπερνάω μια γραία που τσίριζε να φοβηθεί ο Χάρος, λίγο πιο πάνω βλέπω τον άντρα της σε απόγνωση, και βγαίνω Μέτς. Για να περάσω απέναντι από το Παναθηναϊκό Στάδιο μαζί με τους πεζούς, περίμενα, περίμενα... μπροστά από τρία κολλημένα τρόλει, ουρές αυτοκινήτων και μια μπετονιέρα και αντάλλασα ματιές με Ιάπωνες τουρίστες στη νησίδα, των οποίων το πρόσωπο από μάλλον ανέκφραστο, είχε πάρει μια μεσογειακή ανυπομονησία...
Κατόπιν έπεσα πάνω στην αλλαγή της φρουράς. Η φρουρά πήγε απέναντι κι εγώ χάλασα όλες τις πρώτες λήψεις των παρατεταγμένων φωτογραφικών μηχανών με τηλεφακό!
Το Κολωνάκι ήταν αίσχος! Ζαλισμένοι οδηγοί είχαν μπερδέψει τα ρεύματα και για να καταφέρω να φτάσω στη Σόλωνος πήρα το ποδήλατο στην πλάτη και το πέρασα πάνω από τους καπουτσίνους και τους σολωμούς με κάπαρη.
Highlight: μια ξανθιά σε κάμπριο. Σταματημένη στην κίνηση (ποια κίνηση). Βάζει κραγιόν... βγάζει μια λίμα, φτιάχνει ένα δυο νύχια ... ελέγχει στον καθρέφτη το σχήμα του αριστερού της φρυδιού... μιλάει στο κινητό ... αλλάζει σταθμό στο ράδιο ... κοιτάει γύρω γύρω... δεν κουνιέται τίποτα ... είχα φρακάρει κι εγώ, πίσω από έναν ταξιτζή και βαριόμουν να κόψω από Σίνα...
Την Κυριακή θα πάω στην ποδηλατοπορεία (12 το μεσημέρι στο Πεδίον του Άρεως, άγαλμα Κωνσταντίνου). Ευκαιρία και για βόλτα. Για την "Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο". Ποιο αυτοκίνητο...τα αυτοκίνητα στο κέντρο έχουν αλληλοακυρωθεί.Στη φωτό ολλανδικό γραμματόσημο σχεδιασμένο από τον Rolf Soesman.
10 σχόλια:
felice pero non troppo έπρεπε να γράψεις. πολύ σε ζηλεύω στη δική μου "Ζούγκλα" όνομα και πράγμα τραγελαφικές καταστάσεις με "σολωμούς", "ουρές στα σκέλια", και κατουρημένες ποδιές στο κλουβί με τις τρελές.
Garfield
τα αυτοκίνητα στο κέντρο έχουν αλληλοακυρωθεί καλό-καλό!
οι άνθρωποι στο τέλος θα αλληλοακυρωθούμε σε αυτό τον πλανήτη...
@Garfield: καταπληκτική η περιγραφή σου της απερίγραπτης κατάστασης εκεί, να δεις κι εδώ τρέλα και κορδέλα, πότε per Dio θα συναντηθούμε οι τέσσερις σωματοφύλακες; (κλαψ!)
@ eryx-t: ναι, είναι ο απώτατος ευγενής σκοπός μας!
Δύναμη!!! Υπάρχουν και πολύ πολύ πολύ χειροτερότερα!...
Καλημέρααααα! Πολύ μ΄αρέσει αυτή η εναλλακτική λύση. Προσοχή όμως τις γραίες είναι πραγματικά killers! Εκτός και αν υιοθετήσεις τη γραμμή με κάθε γέρο κερδίζεις ένα bonus. Grosses Bises
Μπράβο βρε παιδάκι μου ,εγώ θα φοβώμουνα να το κάνω αυτό με ποδήλατο.
Καλησπερα..
"ανάκτηση δυνάμεων, πρωινό και καφέ στην πλατεία, χαζεύοντας τις μαμάδες με τα μωρά τους και τους γέρους με τα κομπολόγια τους, με ήρεμη διάθεση και καθαρό κεφάλι"
..βάλε στα συν οτι γλυτώνεις τα έξοδα του ****γυμναστηρίου.. αυτό που το πας;..
Δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο για οτι γραφεις για τη κυρά στο κάμπριο..ασε τις εχω αχτι..
φιλια!
@π.κ.: Αχ, τα γράφω αυτά, αλλά εκείνη ήταν μια πολύ καλή μέρα, απ΄το πρωί είχα κέφια! Καλή Κυριακή!
@Sulpice: κοίτα είναι πολύ στριμόκωλα, έχουν κι οι γέροι το δίκιο τους! Αρκεί να προσέχουν και λίγο γιατί το γόνατό μου ακόμα πονάει...
@αχτίδα: θυμήθηκα τις ταρζανιές που έκανα όταν ήμουν 12-15 χρονών... Αλλά μού φαίνεται από τότε η Αθήνα έχει πήξει πολύ περισσότερο
@roadartist: γιατί βαριέμαι θανάσιμα το γυμναστήριο;
Καλή Κυριακή σε όλους!
η ξανθιά στο κάμπριο είμουν εγώ! δυστυχώς σε κάποια φάση το φανάρι άναψε πράσινο, και δεν πρόλαβα να λιμάρω όλα τα νύχια...
κάθε πράμα στην ώρα του!
καλή μέρα σας και καλή κυριακή!
@abbtha: δεν μπορώ ν΄απαντήσω από τα γέλια
ώστε εσύ ήσουν μες το κάμπριο σαλόνι
κι άφησες πίσω σύννεφα από σκόνη!
Δημοσίευση σχολίου