ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ!

Πάστορες λυσσιασμένοι, λάβροι ιεροκήρυκες με τα μικρόφωνα, μού σπάσατε τ΄αφτιά, μού βομβαρδίσατε τα κύτταρα, πόσο χαίρομαι που πέρασε το Πάσχα, ούτε στον εχθρό μου τέτοια συμφορά, επιτέλους ακούω  πάλι κάθε μέρα δίπλα μου το σχολείο διπλοβάρδια να κοπανιούνται κει μέσα και να ευφραίνομαι σαν με αγγελικές χορωδίες!  

Μαρτύρησα, φέτος ξεπλήρωσα τις αμαρτίες του νότιου ημισφαιρίου από την εποχή του  Κολόμβου, λεπτό δεν μπορούσα να σταθώ στο σπίτι, μέρα ή νύχτα, ξημερώματα ή καταμεσήμερο, έγινε το μυαλό μου πουρές, τα νεύρα μου συρματόσχοινα, μάσησα τα βιβλία μου, τραγάνησα τα σιντί μου, καύσωνας  γλυκυβραστός να σού΄ρχεται τρέλα, τα κουνούπια να γαζώνουν και να μην θέλει πολύ να το χάσεις, το λίγο π΄απέμεινε, να ορμήσεις σαν δαιμόνιο της κολάσεως στην σύναξη των χαρισματικών να δαγκώσεις τον ρήτορα, αλλά θα βγουν άλλοι δέκα ωρυόμενοι σαν τον πάστορα του Ναντάκετ και όφελος μηδέν. 

Νά΄τανε μαύροι να βαράν τις μπατερίας και να ξύνουν το μπεριμπάου, μαύρες να τραγουδάνε τίποτα σάμπες τίποτα γκόσπελ, πού τέτοια τύχη, παρά έκαναν το σχολείο πολυήμερη κατασκήνωση και στήσανε συναυλιακό εξοπλισμό, κι αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί το κήρυγμα στην Brasília θα πρέπει ν΄ακούγεται ξεκάθαρα  από τις εφτά το πρωί ως τις δώδεκα το βράδυ μέχρι την Goiania, μα κάποιος λόγος θα υπάρχει, πρέπει να εξιλεωθεί ο αμαρτωλός πληθυσμός σε όσο δυνατόν μεγαλύτερη ακτίνα, να μην μείνει ρυπαρή ή καλύτερα καμμιά σκέψη μες το κεφάλι του και να περιέλθει κεκαθαρμένος σε έκσταση!

Κι άμα νιώσεις έτσι, θα πάρεις κι εσύ το μικρόφωνο και θα διδάξεις ουρλιάζοντας  επαναλαμβανόμενες φράσεις σε ντο μι φα, όπως ο γκέστ σταρ τηλεπάστορας, που ομολογουμένως έδωσε ρέστα επί δυόμισι ώρες οδηγώντας το ποίμνιό του στην υπέρτατη ανύψωση, κι όταν τόνισε, Τώρα κάναμε ένα συμβόλαιο με τον Θεό, πάτε στην ευχή του Θεού, εγώ σκέφτηκα, Δόξα τω Θεώ, τετέλεσται, αλλά όχι ακόμη, επανέκαμψε μαινόμενος άλλη μια ώρα, τρεις το μεσημέρι, Μεγαλοσάββατο, κάψα κι η ψυχή μου εξέλιπεν, Θέλω νά΄μαι ευτυχισμένος, θέλω νά ΄μαι ευτυχισμένος, άφριζε το ποίμνιο, Μετανοώ, μετανοώ, Είστε ευλογημένοι, καταιγισμός τυμπάνων, σάλπιγγες της αποκαλύψεως, τέλος του μάταιου κόσμου, δεν θυμάμαι τίποτ΄ άλλο, ξύπνησα τρεις μέρες μετά μεσοπέλαγα μες την κοιλιά του φαλαινοθηρικού. 

Υπογραφή:  Ισμαήλ - Ιωνάς

ουφ...