Η ΑΜΒΡΟΣΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟΥ ΕΛΝΤΟΡΑΝΤΟ

Στους Ίνκας άρεσαν τα χρυσά λιλιά και όσοι είχαν ένα σκαλί στην πυραμίδα  φορούσαν κάμποσες  οκάδες ντόπιο μασίφ να μένουν σταθεροί.  Το μυρίστηκαν οι Ισπανοί βασιλιάδες και στείλανε τα πιο ελεεινά ρεμάλια ν΄αρπάξουν τα λιλιά απ΄ τους ινδιάνους, να μην εποφθαλμιούν τα δικά τους, να πάρουνε και ποσοστά.

Τρακόσια τριάντα χρόνια αργότερα και μια μέρα ακριβώς, γύρισα σπίτι μου μ΄ ένα σακούλι περουβιάνικο χρυσάφι, απ΄αυτό που λέγαν οι ιστορίες των ταξιδευτών, πώς οι Ίνκας το έτρωγαν να λαμπυρίζουν σαν τον ήλιο.  Τό΄χα κρύψει ανάμεσα σε καλαμπόκια, μήλα, μπανάνες νανίκας, αχλάδια, κρεμμύδια και γιαπωνέζικα αγγουράκια.  Μετά μαγείρεψα με κρέας τον θησαυρό: την Πατάτα Βαρώνη!


Η πατάτα των 'Ανδεων, αρακάτσα ξανθόριζα, πατάτα σάλσα ή  βαρώνη ή  μαντιοκίνια ή σελινοπατάτα και η λύσσα των σεφ σε Βόρειο Αμερική και Ευρώπη, γιατί μια τέτοια νωχελική αριστοκράτισσα, που θέλει ως δέκα μήνες να ωριμάσει  τους χυμούς της συντροφιά με τα  φασόλια, τα καρότα και τον καφέ, πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε μια βδομάδα από την συγκομιδή της και δεν αντέχει τις καταψύξεις και τέτοιους απαράδεκτους μοντερνισμούς.

Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός του Rio ανακάλυψε τον θησαυρό επίσημα μόλις το 1907 και οι πονηροί μπραζιλιάνοι επέσπευσαν την ωρίμανση της ρίζας στο μίνιμουμ των επτά μηνών, ποντάροντας στο  εύφορο κοκκινόχωμα και στο δεδομένο ότι η βαρώνη δεν είχε ιδιαίτερη ανάγκη  λιπάσματος.  Παραταύτα ακόμα και σήμερα στην παραλία είναι σχετικά άγνωστη γιατί καλλιεργείται σε υψόμετρο στην ενδοχώρα, εδώ γύρω δηλαδή, από μικρούς παραγωγούς λόγω και της υψηλότερης τιμής της.  Η βαρώνη επεκτάθηκε αργά από την γενέτειρά της στις γύρω χώρες, όμως διόλου τυχαία επέλεξε εδάφη που σχετίζονταν με την αριστοκρατική καταγωγή της, τις περιοχές των παλιών ορυχείων χρυσού.

Εγώ γνώριζα την κοινή πατάτα ή πατάτα ινγκλέζα, την γλυκοπατάτα, στο κόκκινο χρώμα του ραπανιού και την μαντιόκα. Με την βαρώνη συναντήθηκα όλως τυχαίως. Την πρώτη φορά, ανίδεη εντελώς,  θεώρησα πώς είναι κει πέρα μια κάποια ποικιλία βραζιλιάνικης πατάτας και την άφησα με κοτόπουλο να βράζει στην κατσαρόλα.  Ύστερα άρχισαν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα.  Μού μύριζε σέλινο.  Λέω, η ιδέα μου θα΄ναι, παραπείνασα και ονειρεύομαι σελινάτο.  Έγκυος δεν ήμουν.  Μετά από λίγο μού μύριζε φουντούκι και σέλινο.  Λέω, δεν είμαι καλά, είναι από την ίωση.  Δεν είχα και καλή όσφρηση.

Κατόπιν μού μύριζε σέλινο, φουντούκι, σοκολάτα, κάστανο, καρότο και μέλι.  Σκιάχτηκα.  Ανοίγω με επιφύλαξη το καπάκι και κοιτάω.  Η πατάτα είχε αποκτήσει το χρώμα του σαφράν και μοσχοβολούσε.  Όταν ετοιμάστηκε, η σάλτσα ήταν κάτι απερίγραπτο.  Λίγο από τις πατάτες είχε λιώσει, το περισσότερο έστεκε κανονικά.  Το κοτόπουλο είχε γίνει εξαιρετικό κι εγώ μεταμορφώθηκα ξαφνικά από μαγείρισσα της πυρκαγιάς σε σεφ!  Χωρίς πρόβλημα παρουσίαζα το πιάτο σ΄οποιοδήποτε τραπέζι και περιττό να πω,  δεν άφησα ούτε σταλιά από την αμβροσία!

Το δεύτερο πείραμα έγινε με μοσχάρι ποντίκι.  Θεϊκό.  Στο μεταξύ ερεύνησα τους θυρεούς της βαρώνης.  Απελπισμένοι αμερικανοί μάγειροι γράφουν σε φόρα να βρουν λίγη για τα σουφλέ και τα νιόκι τους,  ενώ ανύποπτες μαμάδες στο Περού, την Κολομβία, την Βολιβία, το Εκουαδόρ, την Βραζιλία και την Βενεζουέλα την κάνουν πουρέ για τα μωρά τους, διότι είναι θρεπτική, διουρητική κι ευκολοχώνευτη.  Ωμή είναι υποκίτρινη και πιο σκληρή από την κοινή πατάτα, αλλά  με το μαγείρεμα σκουραίνει και μελώνει.  Περιέχει τέσσερις φορές περισσότερο κάλσιο από την κοινή πατάτα, βιταμίνες άλφα και σε, ποτάσιο, σίδηρο, υδατάνθρακες και καροτίνη σε βαθμό, που αν τρώει κανείς συχνά γίνεται χρυσαφής. Επιπλέον κερδίζει τον Χρυσό Σκούφο!

Υστερόγαμον:  ποιες τρούφες και αηδίες...

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν τα λένε αυτά σε ανθρώπους που μένουν τόοοσο μακριά. Τώρα αν θελήσουμε μερίδα, πού θα βρούμε;
Καλό μήνα!

mahler76 είπε...

nai όντως κι εγώ πείνασα με αυτά που διάβασα τι θα κάνω τώρα??? να υποθέσω το να την κάνεις τηγανητή με αυγά είναι ιεροσυλία???

Unknown είπε...

κι εγώ πείνασα!
ναι, ναι, θα ήθελα να ήμουν εκεί και να γευόμουν το γεύμα σου...
μα διαβάζοντάς σε, πείνασα πιο πολύ με τις λέξεις σου, και
και ναι!
το ομολογώ!:
ΖΗΛΕΨΑ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣΑ ΟΜΟΡΦΙΆ...
τι ωραία που γράφεις...
αν έγραφεσ οπουδήποτε, εγώ θα αγόραζα το περιοδικό για να σε διαβάσω,
θα αγόραζα το βιβλίο για να το κάνω δώρο, περήφανη που σε γνώρισα στο διαδίκτυο...
κοκάκι ροκάκι
σ' αγαπώ πολύ!

Sulpice είπε...

Μιαμ..μιαμ... μόνο που το διαβάζει κανείς αρχίζεται και ονειρεύεται!
υ.γ. ώστε βαρώνη ε;

koulpa είπε...

xaxaxa να σαι καλά coco μου.. να σκεφτείς ότι σε διάβασα τρώγοντας μακαρόνια με κιμά.. και πριν αρχίσω την ανάγνωση σκεφτόμουν.. εγώ έχω χάσει τη γεύση μου.. ή τα τρόφημα;.. αχ αρχισα να συγκινούμαι και με κείμενα για φαγητό ο γερομπισμπίκης.. ασε που μου κίνησες την περιέργια.. κι άντε τώρα να βρώ να δοκιμάσω.. :):)
μα οι πατατες είναι πραγματικός χρυσος.. αν ερχόσουν σε ένα ερημονήσι.. πρωτιμούσα να μου φέρεις ένα κιλό πατάτες από ένα κιλό χρυσό.. :):)
την καλησπέρα μου :):)

Ποδονίφτης είπε...

λές coco μου να βγαίνει και στα Σελίνια ,η Βαρώνη σελινοπατάτα ???

λές ??? :))))

ΑΧ ! μου άνοιξε η όρεξη !!!!!!!!!!!!

φιλάκια ******

Coco είπε...

@alla logia: και γω άμα θελω φέτα πού θα την βρω; :) καλό μήνα!

@mahler76: με ξεμπρόστιασες!!
λοιπόν όλη η αλήθεια: όταν πήρα τις πατάτες νόμιζα πώς είναι απλές πατάτες και ήθελα να τις κάνω τηγανητές με αβγά! μετά άλλαξα γνώμη και τις έφτιαξα με κοτόπουλο! αλλά η ιερόσυλη σκέψη μού έχει μείνει, ίσως να γίνονται τραγανές απέξω και σαν κάστανο μέσα, δεν ξέρω, κάποια στιγμή θα δοκιμάσω...
δεν μπορώ κι αυτήν την κατάρα με τις προτηγανισμένες! εκτός από πατάτες τηγανίζουν πολύ μαντιόκα, μπανάνα και πουλέντα μπαστουνάκια

@abttha, άστα αυτά κι έλα μέχρι Βαρκελώνη, για να σε απαγάγω πιο εύκολα και θα σε ταϊζω πατάτες και ανανάδες! α, θα σού ανοίξω και λογαριασμό στην Πειραιώς με ρεάλια βραζιλιάνικα και λίρες τούρκικες!

@ Sulpice: πώς αλλιώς θα την λέγανε!

@ koulpa: μακαρόνια με κιμά!!! δεν φτιάχνουν εδώ, ούτε παστίτσιο κι ας έχουν τα υλικά, κι ας είναι καλοφαγάδες, οι συνταγές είναι διαφορετικές. έτσι άμα θέλω καμμιά καλή μακαρονάδα πρέπει να την μαστορέψω μόνη μου!
μα να πάρει η οργή, πείνασα τώρα...

@ Ποδονίφτης: πού να ξέρω γω τί βγάζουν τα Σελίνια αχααααχαααα! φιλιά

mamma είπε...

Ω, τι έπαθα τώρα! θέλω, θέλω, θέλω. Στέλνω βαρελίσια φέτα Παρνασσού, στέλνεις πατάτα Βαρώνη;

mahler76 είπε...

χιχιχι πατάτα τηγανητή RULEZ!!!

MenieK είπε...

προσκυνάμε (νοερά) τη βαρώνη

chat noir είπε...

μια από τ ίδια και στο τραπέζι 5...!!!!!παρακαλώ!!!!:P

Coco είπε...

@mamma: μα το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό! η βαρώνη δεν εγκαταλείπει την χώρα και μάλιστα δια του χυδαίου ταχυδρομείου, αν παρά ταύτα πιεστεί να το κάνει, αυτοκτονεί μέση οδώ!

@mahler76: batatas fritas!

@Meniek: όμως όχι κάθε μέρα, θα πιαστεί η μέση μας!

@chat noir: λυπούμεθα πολύ για την αλλαγή του μενού, αλλά ο μαιτρ έλαβε σοβαρά υπόψη του την παράκληση του μαέστρου σας, που τυγχάνει αξιότιμος πελάτης μας επί σειρά ετών καθώς και προσωπικός του φίλος, όπως σας σερβίρονται λιτά διαιτητικά γεύματα τουλάχιστον ως την εμφάνισή σας στο προσεχές κονσέρτο. ευχόμεθα κάθε επιτυχία!
μετά τιμής, O Garfo Dorado (το χρυσό πηρούνι, βάλτε το κουτάλι)