ΣΒΟΥΡΕΣ, ΣΤΡΟΜΒΟΙ, ΣΤΡΟΒΙΛΟΙ

Ποιό κοινό έχουν ο Λεβί Στρως, η Ζατέλη και το ποδήλατό μου; Εμένα;! Όχι, όχι, ναι μεν είμαι ψωνάρα, αλλά λάθος. Ποιό λοιπόν; Χμ... ναι... όχι... κοντά είστε... το παίρνει το ποτάμι... ο χείμαρρος... ο καταρράκτης... ναι, αυτό είναι, η βροχή! Είναι υδρόφιλα είδη!

Πολύ νερό, αδέλφια μου, αλήτες, βρεγμένοι ποδηλάτες! Τρεις μουρλούς είδα σήμερα με ποδήλατο και να ρίχνει σαλοτραπεζαρίες, η μια ήμουν εγώ. Να περνάει από δίπλα η πλατφόρμα με τρία αυτοκίνητα πάνω και να πυκνοψεκάζει πλαγίως φσσσσστχχχ..... αααχ, λάδι και νερό, μια ηδονή για λίγους!

Κι ο Στρως; Αυτός ήταν μουλιασμένος μες την τσάντα. Την αδιάβροχη... Διαβάζω τις περιπέτειές του στο Μάτο Γκρόσσο, στα βραζιλιάνικα οροπέδια. Αλλά δεν έκανε ποδήλατο ο γάλλος. Με μουλάρια πήγαινε, με άλογα, με ποταμόπλοια, με τρένα, κουβαλώντας την αιώρα και την κουνουπιέρα του. Κι είμαι στο σημείο που χώθηκε σε μια μικρή σπηλιά με την ομάδα του να προφυλαχθούν κάπως από την τροπική καταιγίδα, κι ενοχλήθηκαν οι νυχτερίδες, που μόλις είχαν κρεμαστεί ανάποδα μες τον υπνόσακό τους, και τσατίστηκαν, όλα τά΄χαμε, ήρθαν κι οι εθνολόγοι, πουθενά δεν μπορεί να βρει κανείς ησυχία πια, χάλια η κατάστασις, και φτεροκόπησαν ξινισμένες.

Σήμερα ο εθνολόγος είναι εκατονενός ετών, δεν τον έφαγαν τα φίδια, ούτε η ακαδημαϊκή ζωή, και στα δικά μας, να μπούμε στις τροπικές ζούγκλες, να βρούμε τα βοτάνια της μακροζωίας και να κάνουμε ποδήλατο μέχρι να χαθεί το σύμπαν. Άραγε θυμάται τίποτα απ΄όλα αυτά ο επιστήμων, ή έχει πάθει τίποτα άνοια, ή πάλι κάτι τύπου, εγώ σας τά΄λεγα, το δάσος ψοφάει, οι Ινδιάνοι φοράνε αρμάνι ή μπλέξανε με άλλο χαρμάνι, και χάθηκαν, τους φάγανε, δε βαριέσαι...

Φεύγω όμως από τους τροπικούς, κι ανοίγω τη Ζατέλη, στεγνή ήτανε, να βρω ένα στεγνό τόπο, με το σφουγγαρόπανο στο χέρι σήμερα, κατασκήνωση έχει γίνει το σπίτι μου, μπάζει απ΄το μπαλκόνι, ράι-θρου, δεν έβρισκε η γάτα τόπο να κάτσει, άθλιες πολυκατοικίες του εξήντα!

Διαβάζω και τι διαβάζω; Σβούρες, στρόμβοι, στρόβιλοι, ενδεικτικά ο τίτλος του πρώτου κεφαλαίου, μια ανεμοδούρα, ένας χαλασμός, βροχή κι αντάρα! Χώρια το ατμοσφαιρικό μέρος, θανατερό σασπένς, είχε και πανσέληνο χθες, δεν μας σώζει τίποτα, ούτε αδιάβροχο, ούτε ομπρέλα, που δεν έχω ποτέ μου, μια είχα ψωνίσει σουβενίρ απ΄το Ορσέ, ε βουαλά, ελληνιστί όρσε, την ξέχασα στο ταξί μιας ταξιτζούς, κάποτε που πήρα ταξί και πρώτη μου φορά ομπρέλα, όπου γιορτάστηκε το γεγονός με λαμπρότητα απ΄όλη την ελληνική ομογένεια.

Υστερόγαμον: Στις φωτό σχέδια των ινδιάνων Cadiveu

Update 4/11: Δεν είχα ακούσει ειδήσεις αλλά πριν λίγο έλαβα ένα mail από ένα ξένο επιστημονικό group, ότι ο Λεβί Στρως απεβίωσε χθες στο Παρίσι. Εις μνήμην...