ΣΒΟΥΡΕΣ, ΣΤΡΟΜΒΟΙ, ΣΤΡΟΒΙΛΟΙ

Ποιό κοινό έχουν ο Λεβί Στρως, η Ζατέλη και το ποδήλατό μου; Εμένα;! Όχι, όχι, ναι μεν είμαι ψωνάρα, αλλά λάθος. Ποιό λοιπόν; Χμ... ναι... όχι... κοντά είστε... το παίρνει το ποτάμι... ο χείμαρρος... ο καταρράκτης... ναι, αυτό είναι, η βροχή! Είναι υδρόφιλα είδη!
Πολύ νερό, αδέλφια μου, αλήτες, βρεγμένοι ποδηλάτες! Τρεις μουρλούς είδα σήμερα με ποδήλατο και να ρίχνει σαλοτραπεζαρίες, η μια ήμουν εγώ. Να περνάει από δίπλα η πλατφόρμα με τρία αυτοκίνητα πάνω και να πυκνοψεκάζει πλαγίως φσσσσστχχχ..... αααχ, λάδι και νερό, μια ηδονή για λίγους!
Κι ο Στρως; Αυτός ήταν μουλιασμένος μες την τσάντα. Την αδιάβροχη... Διαβάζω τις περιπέτειές του στο Μάτο Γκρόσσο, στα βραζιλιάνικα οροπέδια. Αλλά δεν έκανε ποδήλατο ο γάλλος. Με μουλάρια πήγαινε, με άλογα, με ποταμόπλοια, με τρένα, κουβαλώντας την αιώρα και την κουνουπιέρα του. Κι είμαι στο σημείο που χώθηκε σε μια μικρή σπηλιά με την ομάδα του να προφυλαχθούν κάπως από την τροπική καταιγίδα, κι ενοχλήθηκαν οι νυχτερίδες, που μόλις είχαν κρεμαστεί ανάποδα μες τον υπνόσακό τους, και τσατίστηκαν, όλα τά΄χαμε, ήρθαν κι οι εθνολόγοι, πουθενά δεν μπορεί να βρει κανείς ησυχία πια, χάλια η κατάστασις, και φτεροκόπησαν ξινισμένες.

Σήμερα ο εθνολόγος είναι εκατονενός ετών, δεν τον έφαγαν τα φίδια, ούτε η ακαδημαϊκή ζωή, και στα δικά μας, να μπούμε στις τροπικές ζούγκλες, να βρούμε τα βοτάνια της μακροζωίας και να κάνουμε ποδήλατο μέχρι να χαθεί το σύμπαν. Άραγε θυμάται τίποτα απ΄όλα αυτά ο επιστήμων, ή έχει πάθει τίποτα άνοια, ή πάλι κάτι τύπου, εγώ σας τά΄λεγα, το δάσος ψοφάει, οι Ινδιάνοι φοράνε αρμάνι ή μπλέξανε με άλλο χαρμάνι, και χάθηκαν, τους φάγανε, δε βαριέσαι...
Φεύγω όμως από τους τροπικούς, κι ανοίγω τη Ζατέλη, στεγνή ήτανε, να βρω ένα στεγνό τόπο, με το σφουγγαρόπανο στο χέρι σήμερα, κατασκήνωση έχει γίνει το σπίτι μου, μπάζει απ΄το μπαλκόνι, ράι-θρου, δεν έβρισκε η γάτα τόπο να κάτσει, άθλιες πολυκατοικίες του εξήντα!

Διαβάζω και τι διαβάζω; Σβούρες, στρόμβοι, στρόβιλοι, ενδεικτικά ο τίτλος του πρώτου κεφαλαίου, μια ανεμοδούρα, ένας χαλασμός, βροχή κι αντάρα! Χώρια το ατμοσφαιρικό μέρος, θανατερό σασπένς, είχε και πανσέληνο χθες, δεν μας σώζει τίποτα, ούτε αδιάβροχο, ούτε ομπρέλα, που δεν έχω ποτέ μου, μια είχα ψωνίσει σουβενίρ απ΄το Ορσέ, ε βουαλά, ελληνιστί όρσε, την ξέχασα στο ταξί μιας ταξιτζούς, κάποτε που πήρα ταξί και πρώτη μου φορά ομπρέλα, όπου γιορτάστηκε το γεγονός με λαμπρότητα απ΄όλη την ελληνική ομογένεια.

Υστερόγαμον: Στις φωτό σχέδια των ινδιάνων Cadiveu
Update 4/11: Δεν είχα ακούσει ειδήσεις αλλά πριν λίγο έλαβα ένα mail από ένα ξένο επιστημονικό group, ότι ο Λεβί Στρως απεβίωσε χθες στο Παρίσι. Εις μνήμην...

7 σχόλια:

Unknown είπε...

Εεεεμμμμ
Πάρε βάρκα ντε....

Sulpice είπε...

Σου' χω πει ότι ο Strauss έχει από κοντά βραζιλιανούλες που τον αναζωογονούν.
Όσο για τη βροχή, αστα να πάνε... Εδώ στην ελληνικήν επαρχίαν, ήταν χειρότερο... Είχαμε και ανεμοστρόβιλο και σεισμό για πρωϊνό. Αμ πως!
Και αφήνω τη Ζατέλη τελευταία. Τι να πω; Θεά!!! Αν και ζοφερό, το πρώτο βιβλίο απ΄την τριλογία της, είναι παράδεισος διαβάζοντας το!

alepouda είπε...

καλα, σου ηρθε να γραψεις για τον Στρως
και παρ'τον κατω?

Η Ζατελη ειναι καλα?

Ξερει καποιος να μας πει?

VAD είπε...

Αφήνω τη βροχή για σενα,το Strauss στον αιώνιο ύπνο του,στέκομαι στη Ζατέλη,ξεχωριστή περίπτωση,λογοτεχνία με την πραγματική σημασία του όρου, απόλαυση αναγνωσης...

Ανώνυμος είπε...

(πολλά τα σχόλια και θα τα γράψω όπως έρχονται οκ ? )

-Ζατέλη θεά μεν αλλά αγριεύομαι λίγο δε...

- Sulpice από τα μέρη μου εισαι? το ζήσαμε και μεις το (αχτύπητο) δίδυμο...

- Cocoula,τ ο είδα σήμερα το ποστ

τη μέρα που το έγραφες κάποιος μου΄μίλησε για άνεμο... από αυ΄τους που έρχονται από το πουθενά και τα σαρώνουν όλα... αυτός εννοούσε αυτό που συμβαίνει στη ζωή μου... δυστυχώς το σύμπαν τον άκουσε... και την πλήρωσε τόσος κόσμος μεε τόσες καταστροφές από ανεμοστρόβιλο(!!!!!! αν είναι δυνατόν στηνΗλεία!!!!!!!) εδώ...

τι να πω... ο Strauss κάτι παραπάνω θα είχε να πει...

- ανεβαίνω σύντομα...
παίρνω τηλ. ε?

ritsmas είπε...

Πριν φυγεις ποδηλατού μου να τα πούμε..ενταξει ;

Coco είπε...

@Darth: έλα μωρέ, λίγο νεράκι εκειπέρα...

@Sulpice: εσύ φταις που μ΄έμπλεξες τώρα με τη Μπαρμπαριά και το Τούνεζι και άφησα τη Ζατέλη που ήταν η σειρά της!

@alepouda: υγιαίνει, παρουσίασε και το βιβλίο της!

@Vad: πριν το καλοκαίρι είχα διαβάσει μόνο τα διηγήματά της, αλλά διαβάζοντας τον Αύγουστο απνευστί το τελευταίο της μυθιστόρημα κατάλαβα γιατί έχει φανατικούς θαυμαστές, δηλαδή κόλλησα και γω, και τώρα διαβάζω το πρώτο (πάω ανάποδα)

@Κασταλία: τι θεά θά ΄τανε αν δεν ήταν αγριευτική και μυστηριώδης;
Ναι, για τους σεισμούς και τους ανεμοστρόβιλους εκεικάτω πρόκειται!
θα τα πούμε από κοντά!

@Rits, rits, αποκλείεται να μην!