ΕΚΕΙ, ΕΚΕΙ, ΣΤΗΝ Α΄ ΕΘΝΙΚΗ!

Υπάρχουν λοιπόν κάτι μέρες που ξεκινάς το πρωί σαν πούπουλο και νωρίς το απογευματάκι έχεις πήξει σαν τυρί του τοστ. Στριμωγμένο σε δυο φέτες ψωμί, χαμένο ανάμεσα σε ζαμπόν, ντομάτα, ελιές, ταραμοσαλάτα, πιπεριές, σαρδέλες, καλαμπόκι, πατατάκια, σπανάκι, μπόλικο βούτυρο... ένα απαίσιο Σάντουιτς, Λόρδε μου!
Αλλ΄ ως τυρί ξεφεύγω, κάθε τυρί ξεφεύγει λίγο, είτε σαν κομματάκια που εξέχουν, είτε λιωμένο, είτε πάλι μεταμορφωμένο σε τυροσαλάτα, όλο και κάποιος τρόπος, ανεβαίνω στο ποδήλατο, εγκαταλείπω τα πιεστικά ψωμάκια, τις κουτσομπόλες ελιές, τις λυσσασμένες σαρδέλες και τα γλοιώδη βούτυρα και κάνω χαλαρό πετάλι στη Συγγρού.
Όπου αισθάνομαι μια ώθηση στην πλάτη, ένα χέρι πάνω στην πλάτη μου, τι γίνεται, δεν μπορεί να΄βγαλε το χέρι του κανένας οδηγός και να σπρώχνει, αλλά να, ένας ποδηλάτης είναι, με φάτσα ηλιοκαμμένη, αθλητής με τα κολάν του και τα χρονόμετρά του, τότε βλέπω με προσπερνούν κι άλλοι τρεις τέσσερις πάνω σε κούρσες, του σκοτωμού.
Γεια χαρά και πώς από δω, προπονησούλα μεσημεριάτικα στο καυσαέριο, και γω να είμαι με το mountain, πηγαίνω σαν την κότα, και τι μου λέει, είδα πώς πεταλάρεις και σκέφτηκα, δικιά μας είναι! Τι δικιά σας καλέ, σεις τι είστε; Της Εθνικής, μου απαντά, πωπω, συγκίνησις, αλλά φοράτε παρδαλά, δεν φαίνεστε, εγώ όμως είμαι αστικός τύπος και φαίνομαι, χαλλλαρά και κόβω στο φανάρι!
Παρακολουθείς τα ποδηλατικά, τι να του πω, ε εε, εγκυκλοπαιδικά! Ε, και γω δεν είμαι τίποτα ακόμη, επιπέδου μάστερ μόνο! Να, εκείνος εκεί μπροστά είναι αξιώσεων! Μάστερ, χαχα, καλά εγώ είμαι σκέτο τίποτα και κρίμα που δεν έχω σήμερα την κούρσα να παίζαμε λίγο! Δεν πειράζει, δεν έχεις και άγχος!
Πράγματι, δεν έχω καθόλου άγχος με το ποδήλατο, αυτό μου έλειπε, να μου γίνει άγχος το ποδήλατο, οπότε η ομάδα χάθηκε σαν φτερό και γω κόλλησα όπως πάντα στην κίνηση στο Φιξ, αναπτερωμένη ωστόσο με μια αίσθηση δυναμισμού πάνω στη λεωφορειολωρίδα. Χαιρέτησα κι έναν σπαστούλη, που τον πετυχαίνω συχνά να βγαίνει απ΄το μετρό. Η αλήθεια είναι έφτασα σε υποκειμενικό χρόνο dt στο Σύνταγμα, αυτά κάνει η ποδηλατική λίμπιντο!

Υστερόγαμον: Πάω Βραζιλία na certa, τον Φλεβάρη, υπογράφτηκαν τα κιτάπια την Δευτέρα!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΣΠΕΡΑΝΤΖΑ

ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΑ ΚΑΙ ΜΟΥ

10 σχόλια:

L'Enfant de la Haute Mer είπε...

έλαβα το σήμα και ήρθα
να σου πω
πως χαίρομαι πολύ για σένα
αλλά εσύ
καλού-κακού
ετοίμασε κι έναν καναπέ

mamma είπε...

Ωπα! και της Εθνικής!

Καλορίζικα τα χαρτιά :)

alepouda είπε...

btw η δικη μου γατα δεν ενδιαφερεται πολυ για το τριψιμο του χρωμιου και τα σχετικά, αλλα εχει μια εφεση στα ηλεκτρονικα.
Καθε φορα που ανοιγα τον υπολογιστη, (προ λαπτοπ εποχη) και ημουν σε σχημα Ζ κατω απο το γραφειο, εβαζε το κεφάλι της μπροστα μου και παρακολουθουσε τα παντα. Στα γενεθλια της, της πήρα
αυτο
μετα μου ζητησε να τη στειλω και φροντιστήριο

Coco είπε...

@L΄Enfant de la Haute Mer: έλα εσύ και γω θα ετοιμάσω τα πούπουλα! ευπρόσδεκτος πας λάτρης των μαύρων αιλουροειδών!
@mamma: προσεχώς και στην Εθνική Βραζιλίας!

Coco είπε...

@alepouda: τη δικιά μου την ενδιαφέρουν όλα
είναι μια παλιοκουτσομπόλα..

καλώς ήρθες στο μαύρο μπλογκ διαστημική αλεπούδα!

alepouda είπε...

απ! μια που σε βρισκω ονλαην δες αυτο

την προταση που κανω κατω στα σχολια
http://podilates.gr/node/6442

Ανώνυμος είπε...

εξαιρετική συνταγή εύκολη για ποδηλάτισσες έχω, λέγεται της τεμπέλας, αλλά δε πειράζει το παραβλέπουμε ... γιατί όπως και να το κάνεις θες τις επιλογές σου με το τυράκι.... και ειδικά τώρα που ξενιτεύεται πρέπει να είναι ευέλικτο να εγκλιματιστεί γρήγορα στους άλλους (βραζιλιάνικους) ρυθμούς...
σε είχα αφήσει στο πτυχίο , πιάσαμε το μαστερ και προχωράμε ε!!! έτσι εξηγείται η σύγχιση των πρωταθλητών ... για να μην πω και τα εξ- μεταπτυχιακά...
φιλιά
!!!
και κάτι μου λέει ότι την Σπεράντζα την ήξερες... ίσως εκεί στο καφενεδάκι του λυκαβηττού...

Ανώνυμος είπε...

α! συνταγή για τυρόπιτα!!!χαχαχα!! ξεχάστηκα

Kwlogria είπε...

Αγαπώ τις ιστορίες σου! Βραζιλία;; Θα είναι υπέροχα!!

Coco είπε...

@Κασταλία: όλο λέω να σε πάρω τηλ...
δεν την ήξερα, αλλά εκλεκτικές συγγένειες...

@kwlogria: έλα, πού να δεις και τις αράχνες του Αμαζονίου
νααα! με το συμπάθειο!