ΜΕΡΕΣ ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ

Μόλις γύρισα σπίτι μετά από τέσσερις ώρες στους πέντε δρόμους. Ιδού τι συνέβη. Ανεβαίνοντας τη Συγγρού στο ύψος μεταξύ Νέας Σμύρνης και Νέου Κόσμου πρόσεξα στη μέση της λεωφόρου ένα γατάκι χτυπημένο να φτύνει αίμα. Φτάνοντας μερικά μέτρα παρακάτω, σταματάω σε ασφαλές σημείο, γυρίζω πίσω και στέκομαι στη νησίδα του παράδρομου να δω το γατί, ένα μικρούλι κατάμαυρο. Σκέφτηκα να το μαζέψω τουλάχιστον στην άκρη.

Μέχρι να κόψει κάπως η πυκνή κυκλοφορία και να καταφέρω να βγω να το πιάσω πέρασε κανένα τέταρτο. Κι ενώ νόμιζα πως ήταν ψόφιο, είδα πώς κούνησε λίγο το κεφάλι του. Τελικά το πιάνω και το ακουμπάω χάμω στη νησίδα. Ανέπνεε ακόμη και δεν έβγαζε άλλο αίμα. Το χτύπημα ήταν στο κεφάλι και η αιμορραγία από τη μύτη. Ψαχνόμουν τί να κάνω.

Πήρα τηλέφωνο τις πληροφορίες τηλεφωνικού καταλόγου να μου δώσουν το νούμερο καμμιάς φιλοζωικής εκεί κοντά. Μου λένε Αμπελοκήπους και καλώ. Όταν πλέον έπιασα γραμμή, απαντάει μια κυρία, και τι μου λέει, ότι βρίσκεται στο Κορωπί και έχει κάνει εκτροπή! Της εξηγώ την κατάσταση και εκείνη κοιτάει να βρει βοήθεια στην γύρω μου περιοχή, αμφίβολο όμως.

Εντωμεταξύ δεν θυμόμουν το επώνυμο της κτηνιάτρου των γατιών μου, το μυαλό μου είχε κολλήσει. Στο σπίτι δεν ήταν κανένας, αλλά τηλεφώνησα στην Sulpice εκτός Αθηνών, βρήκε το τηλέφωνο, γιατί πηγαίνει το γάτο της στην ίδια γιατρό και της τηλεφώνησε. Μετά μου έδωσε τον αριθμό και κανόνισα να πάω το γατί στο ιατρείο της, στο Κουκάκι.

Με το ποδήλατο ήταν δέκα-δεκαπέντε λεπτά απόσταση, αλλά πώς θα μετέφερα το ζωάκι; Τελικά βρήκα μια σακκούλα μικρή καθαρή κι ένα χαρτόνι μαλακό από συσκευασία πάνω πάνω στον κάδο έξω από ένα συνεργείο, τίποτ΄άλλο δεν υπήρχε γύρω κι εγώ δεν είχα ούτε χαρτομάντηλο. Έστρωσα το χαρτόνι και τη σακκούλα μέσα στο κράνος, βόλεψα το γατί και κρέμασα το κράνος στο τιμόνι. Το γατάκι σήκωσε λίγο το κεφάλι του και ανοιγόκλεισε τα μάτια του.

Πήγα στο ιατρείο σιγά σιγά και τηλεφώνησα στη γιατρό να έρθει. Την στιγμή που απάντησε, αντί να της πω τα σχετικά, έβγαλα κάτι φωνές, νερόοο, εεε, ήρθαν πάνω μου, πάνω στο γατί και το ποδήλατο δυο κουβάδες νερό από το μπαλκόνι του πρώτου! Τελοσπάντων πάω απέναντι και σε λίγο έφτασε η γιατρός.

Του έκανε μια ένεση κορτιζόνης για το εσωτερικό εγκεφαλικό οίδημα, και αφού το καθάρισε από τα αίματα, στην ίδια φλέβα του τοποθέτησε έναν ορό και το κράτησε σ΄ένα κλουβί. Είναι αρσενικό περίπου τεσσάρων μηνών, προφανώς από τα γεννητούρια του καλοκαιριού, και φαίνεται πως κάπου έτρωγε καλά. Τώρα βρίσκεται σε κώμα και θα είναι κρίσιμο το επόμενο σαρανταοκτάωρο. Ίσως έχει μια ελπίδα, να επιζήσει χωρίς βλάβες και να του βρούμε διαμονή. Κάθομαι στα καρφιά!

Update: Πάει το πανθηράκι...