Σήμερα το πρωί σηκώθηκα νωρίς νωρίς και έφαγα για πρωινό το υπόλοιπο μισό καρπουζάκι. Αργότερα ήπια ένα φυσικό χυμό καζού και μετά μια φυσική λεμονάδα "σουηδική". Μετά μαθαίνω ότι θα μοντάρουν μια βαλβίδα σ΄έναν αγωγό νερού και θα μείνουμε χωρίς νερό το σαββατοκύριακο όλη η βόρεια πτέρυγα μέχρι πέρα τον οικισμό Παρανοά και θα πρέπει να γεμίσω το παγούρι του ποδηλάτου και το μπολ της Κοκό.
Αλλά για την ώρα έφτιαξα έναν καφέ. Πικρός μου βγήκε. Στο νεροχύτη βρήκα τις καρπουζόφλουδες και τις έλεγξα μία μία. Τίποτα. Έχασα τη βούλα. Είχε, το θυμάμαι καλά, δεν παίρνω εγώ ποτέ καρπούζι άβουλο, αλλά πρέπει να την έβγαλα πριν το κόψω και πού είναι τώρα. Καλά να πάθω. Έφαγα καλά καλά το καρπούζι και δε φύλαξα το καρπουζόβουλο.
2 σχόλια:
Και τι σημασία έχει να κρατήσεις την βούλα από το καρπούζι;
Με τις κατάλληλες επαφές κατοχυρώνω το μποστάνι!
Δημοσίευση σχολίου