ΚΙΧ

Είμαι τώρα στο εστιατόριο μεσημέρι και τρώω, γίνεται χαμός, κάπου πέρα ένας παχιός μ΄ άσπρα μούσια και  τιράντες ροζ έχει πιει τις μπύρες του, έχει έρθει στο κέφι και φωνάζει, μάλλον με πολιτική αφορμή από προηγούμενη συζήτηση, εσύ, ε, εσύ, είσαι ευχαριστημένος; ε, εσύ είσαι ευχαριστημένη;  Στο μεταξύ εγώ βρίσκομαι στην άλλη άκρη στο ταμείο για το λογαριασμό να φύγω, όταν αυτός απευθύνεται και σε μένα, αν είμαι ευχαριστημένη, αλλά δεν κατάλαβα, γιατί δεν τον έβλεπα, όμως ακούω του λένε, είναι ελληνίδα.  Ελληνίδα;! τού κόβεται μαχαίρι το μεθύσι και η φωνή μαζί, μια βαριά σιωπή πλακώνει το χώρο, οδοντογλυφίδα να έπεφτε θ΄ακουγόταν.   Αυτή δεν είναι φυσιολογική βραζιλιάνικη συμπεριφορά. Υπό κανονικές συνθήκες ακολουθεί συνήθως ένα κουβεντολόι, μια επικοινωνία. Τώρα τίποτα, πάγος.  Κρατώ κι εγώ το ύφος, χαιρετώ, όπως χαιρετάνε στις κηδείες και αποχωρώ αγέρωχα.  Μέχρι να βρεθώ εκτός βολής δεν ακούγεται κιχ.  


ΘΕΡΜΗ ΓΥΝΑΙΚΑ
προσφέρουμε μενού της ημέρας: φασόλια, ρύζι, μακαρόνια,




      πουρές, μοσχάρι μιλανέζ (!) ή μπουτάκι κοτόπουλου. πατάτες τηγανιτές

5 ρεάλια

 (αλλά έτσι όπως τό΄χουν γράψει είναι σαν να λέει "έχουμε ζεστή μπυρίτσα"!)

 


                                               

11 σχόλια:

kovo voltes... είπε...

Θα μεταφράσω τη σιωπή του ως σεβασμό απέναντι σε ένα λαό που ξεχωρίζει για όλα του και τα καλά και τα άσχημα του...Εσύ που τους ξέρεις καλύτερα, τι λες, ήταν έτσι? ;)

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Θέλω κι εγώ να μεταφράσω την σιωπή ως σεβασμό...

Εσύ ξέρεις αν είναι έτσι.

Πόση αλήθεια μπορεί να γνωρίζει για μας ένας λαός που ζει τόσο μακριά;

Roadartist είπε...

Μιλάμε για ενθουσιασμό όχι αστεία... Είναι βλέπεις και αρκετά πρόσφατη η εθνική επιτυχία με την ολυμπιάδα. Στο εξωτερικό δεν νομίζω πως μας σέβονται, ούτε μας θαυμάζουν, νομίζω πως έχουμε πέσει στα μάτια αρκετών λαών. Μάλλον διαφορετικά μεταφράζεται η σιωπή του.

Μου έβγαλε τώρα και το εξής μήνυμα (στα γράμματα) κάτω από το 'αφήστε το σχόλιο σας' : "Αποδείξτε ότι δεν είστε ρομπότ"....... Αχ, μωρέ προς το παρόν όχι, στο αύριο όμως τι κάνεις;
Φιλιά βρε.

Coco είπε...

μια γενική απάντηση: ως ένα σημείο ας πούμε ότι όσοι με γνώριζαν τον μάζεψαν για να μην εκτεθούν σε μια ξένη.

για την Ελλάδα οι απλοί βραζιλιάνοι στην καλύτερη περίπτωση να γνωρίζουν ότι είναι μια μακρινή μικρή χώρα με ωραία νησιά αλλά τώρα άκουσαν με έμφαση ότι πάμε κατά Αργεντινή.

ούτε σεβασμός ούτε περιφρόνηση, μάλλον κρυολουσία και μνήμη οικείων κακών γιατί η ίδια η Βραζιλία είχε περάσει τρομερή κρίση δέκα χρόνια πριν την Αργεντινή

φιλιά και καλή μας μνημονιακή σαρακοστή!

Roadartist είπε...

Με λίγα λόγια την γλύτωσες χαχααχ
πήγες εκεί όταν πέρασε η κρίση, έφυγες από εδώ λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση :)

Ps αυτή τη φορά μου έβγαλε να γράψω ως λεκτική επαλήθευση τη λέξη "bitter"... Όλα μου μιλάνε λέμε ;)

Coco είπε...

χαχ, παραμιλάμε!

από τη μια την γλίτωσα, από την άλλη έγινα ζόμπι

όμως τώρα θα κατεβώ στο Pacotão (πακετάρα, όπως πχ. επιδότηση, δάνειο, μίζα)

την ιδιαίτερη καρναβαλική κορύφωση εδώ στην Brasilia με πολιτική σάτιρα και αίτημα εναντίον της διαφθοράς

απόψε γιορτάζεται η πολύ πρόσφατη ψήφιση επιτέλους του νόμου, ώστε να μην μπορούν οι πολιτικοί που διώκονται για οικονομικά σκάνδαλα να βάζουν υποψηφιότητα στις εκλογές

σύνθημα: βρομιά παντού, μπουγάδα στον Άρειο Πάγο!
σύμβολο (από τον Αύγουστο) η σκούπα

Sulpice είπε...

Κρίση, ποιά κρίση.... Τα πάντα είναι ανθηρά... Ευτυχείτε!

Coco είπε...

καλώς το ζουμπουρλούδικο! ο κήπος είναι ανθηρός!

aerostatik είπε...

θα πάω στο μουντιάλ

Coco είπε...

καλώς να έρθεις!

agrampelli είπε...

Και σύ Βρούτε;
(για τον βραζιλιάνο φίλο!)