ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΑ ΜΑΖΕΨΕ ΕΝΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΙΚΟ

 Έτσι είναι η ζωή, κύριε Πετροχείλο μου! Την μια σ΄ ανεβάζει ψηλά και την άλλη σε ρίχνει στα τάρταρα!  Την μια μέρα τερματίζω όλο δόξα  εντός χρόνου στα 100 χλμ. της  ετήσιας πρόβας του μπρεβέ, όπου μπόρεσα να συμμετάσχω για πρώτη φορά  επίσημα μετά από 100 αναποδιές και επιπλέον μισοάρρωστη και σχεδόν άυπνη, και την επομένη σέρνομαι κουβαλώντας μια σιδερένια παλιατζούρα και την περικεφαλαία του βλάκα. Οι καταιγίδες που διέσχισα στην κουρσάδικη διαδρομή μάλλον καλό μού έκαναν, γλίτωσα την ηλίαση, αν και κάηκα λίγο.  Η τσαγκαροδευτέρα περίμενε την σειρά της για να με αποκάψει.

Εφόσον είχα κοιμηθεί νωρίς, σπάνιο πράγμα στην περίπτωσή μου, ξύπνησα νωρίς, μες την μαύρη νύχτα δηλαδή, κι όταν βγήκε ο ήλιος είχα λυσσάξει της πείνας, γιατί το μόνο φαγώσιμο  εδωμέσα ήταν δυο σιαμαίες μπανάνες.  Δεν κατάφεραν πολλά δυο μπανανούλες, έστω δίδυμες, σκέφτηκα λοιπόν ότι μάλλον θα΄χε βγάλει κάτι ο φούρνος και πήγα εκεί, που είναι κοντά, αναβάλλοντας άλλα ψώνια.

Πληρώνοντας στο ταμείο διαπιστώνω ότι στο ποδήλατό μου είναι ήδη καθισμένος άλλος κώλος και το τρέχει στη φαβέλα.  Το ποδήλατο μες την είσοδο του φούρνου, δίπλα μου και  κυριολεκτικά κάτω από την μύτη του φούρναρη στο ταμείο και των παραφουρνάρηδων μέσα κι έξω, που δεν τους ξεφεύγει μύγα. Ο φούρνος αυτός έχει και τραπεζάκια κι είναι φούρνος γειτονιάς, που με ξέρουν εμένα και την γιαγιά μου, και ψωνίζει η ελληνική κοινότητα το μισό μαγαζί κάθε βδομάδα, σαν να  βουτάνε το ποδήλατο μες απ΄την είσοδο του καφενείου του χωριού σου.  Γενικά όλοι αφήνουν τα ποδήλατά τους  εκεί  και λίγο πιο πέρα, είτε φτηνά είτε ακριβά,  και δεν τρέχει τίποτα, αλλά ειδικά το δικό μου ποδήλατο το τρέξανε.

Δεν είχε νόημα να τον κυνηγήσω αφού δεν τον πρόλαβα αμέσως, εξαιτίας μιας ανυπόμονης χοντρής νευρικιάς, που δεν της έφευγε το στρες και μού δημιούργησε στιγμιαία αλλά αρκετή για τον άρπαγα φραγή.  Όμως ενώ όλοι είδαν το σκηνικό δεν ανοιγόκλεισε βλέφαρο.  Σαν να μην έγινε τίποτα.   Ούτε εγώ είπα αμέσως τίποτα.  Βγήκα έξω και λέω στις δυο ρακοσυλλέκτριες με τα σακιά τα ντενεκεδάκια αναψυκτικών, ότι ο φίλος τους πήρε το ποδήλατό μου και να το φέρουν πίσω, αλλιώς θα κρατήσω το δικό τους, που το είχε αφήσει εκεί.



Λέγανε διάφορα και όχι, και δεν ξέρω τι λέω, εγώ στάθηκα πάνω από το ποδήλατο, ποδήλατο κατ΄ευφημισμό, ένα ρημάδι, και έφαγα ένα τοστ με αβγό.  Την φασαρία την έκανα όχι διότι με κλέψανε αλλά διότι συνέβη μέσ΄ το φούρνο, κι αυτό είναι ανεπίτρεπτο εδώ, από ηθικής άποψης, αλλά και τυπικά μπορείς να μηνύσεις τον καταστηματάρχη, που έκανε την πάπια, όπως και όλοι  εξάλλου, και προβλέπεται αποζημίωση.

Αλλά στην πράξη, ζήτω που καήκαμε.  Βέβαια για να μην κάνω μισές δουλειές και να συμπληρωθεί το θέατρο, είπα στον φούρναρη να καλέσει την αστυνομία, εντωμεταξύ η μία είχε βγάλει έναν σουγιά και κουνιόταν, τον οποίο της είπα να μην τον μοστράρει μες τον κόσμο και τον μάζεψε.  Έπειτα κάθησαν να πιουν τον καφέ τους.  Ο φούρναρης ήταν σαν την βρεγμένη γάτα και είχε αποφασίσει ήδη να καλέσει το περιπολικό από τον κοντινό σταθμό, διότι πάνω απ΄όλα η θεωρία μετράει σ΄αυτήν την χώρα.

Κάποτε ήρθαν οι μπάτσοι, κι εδώ να θυμηθώ τον Φώσκολο, σαπούνι χωρίς αστυνομία ίσον εγώ χωρίς ποδήλατο.  Ο ένας ανώτερου βαθμού ρώτησε εμένα και τον φούρναρη τί είχε συμβεί και ο φούρναρης έδωσε μια περιγραφή πλούσια σε λεπτομέρειες, που εμένα μου είχαν διαφύγει μαζί με το ποδήλατο.  Με τις άλλες δεν ασχολήθηκε, πήρε τ΄όνομά μου και το τηλέφωνο του φούρνου, διότι δεν θυμόμουν το δικό μου, το οποίο τηλεφώνησα μετά και το έδωσα στο μαγαζί, τάχα αν το έβρισκαν, θα το πήγαιναν εκεί και να με ειδοποιούσαν.

Υποψιάζομαι ότι τα μπατσόνια έκαναν στροφή και γύρισαν στο σταθμό.  Το πολύ πολύ να πήγαν μέχρι την φαβέλα και να τους έτριξαν λίγο τα δόντια, αν και αμφιβάλλω.  Τώρα οι άλλες είχαν αλλάξει τροπάρι.  Μόλις έφυγε το περιπολικό τους είπα ότι το ποδήλατο που πήρε ο δικός τους, θα το σκοτώσει να πάρει κρακ κι εκείνες θα μείνουν ρέστες να κουβαλάνε, τότε εκείνη που είχε βγάλει τον σουγιά και ήδη είχα πιάσει μια γκρίνια μεταξύ τους, μού είπε ναι, και τού είπαμε να μην το πάρει, και κατάλαβα ότι σ΄αυτό το σημείο έλεγε αλήθεια.

Φυσικά δεν βρέθηκε το μπιζού μου κι έμεινα με το ρημάδι.  Μια σιχαμένη πύρρειος νίκη.  Το απόγευμα, που πήγα στην κοινότητα, δεν πρόφτασα να μπω, μου φώναξε από μακριά, ο δάσκαλος, έε,  τι έγινε, σού κλέψανε το ποδήλατο; Όχι απλά τα είχαν προφτάσει οι θεατές του πρωινού σώου, είχε γίνει βούκινο το θέμα.  Εξάλλου η φαβέλα είναι δίπλα αλλά δεν φαίνονται, κρύβονται στη βλάστηση.  Ο φύλακας, η επιστάτρια, κάτι άλλοι εκεί είχαν ένα ζεματισμένο ύφος.  Ιδίως ο φύλακας, που έρχεται οπλισμένος, πρώτη φορά ούτε μούτρα να με χαιρετήσει δεν είχε. 


ΥΓ.  Το λάφυρο-όμηρο, ένα σίδερο της κακής ώρας χωρίς φρένα, το ονόμασα "Σκουπιδιάρα". 

10 σχόλια:

Sulpice είπε...

Tώρα τι να πω....Από τη μια ευτυχώς που έγινε έτσι και δεν παίχτηκε και κάποια άλλη πιο χοντρή φάση...; (παρηγοριά στον άρρωστο) Να ανατρέξω στις πρακτικές της γιαγιάς μου που έλεγε "ευχές"; Και πάλι... τίποτα δεν θα γίνει... να σου πω την αλήθεια. Το μόνο που έχω να πω είναι... άτιμη κενωνία...κύριε Πετροχείλε μου!
Κουράγιο!

Unknown είπε...

Αααα Και τί ώρα βγαίνει με αυτή;;; :ppp

[Κρίμα μωρέ :( ]

koulpa είπε...

πωπω διαδοχικά ταχτυπήματα.. :(
και μας ανυσηχησες με το προηγουμενο ποστ.. :(
τι να σου πω.. εμένα μια φορά μου το είχαν κρίψει οι συνάδελφοι για να μου κάνουν πλάκα.. κι αρώστησα.. δεν ήταν τόσο η αξία αντικατάστασης όσο οι συναισθηματικοι δεσμοι.. :(
αχ πάρε ένα καινούριο ποδηλατάκι.. και προχώρα.. εμείς να είμαστε καλά.. :):)
την καλημέρα μου :):)

ZouZouna είπε...

Eμείς νάμαστε καλά, και βράσε τα υπόλοιπα! Κάπου πεταμένο θα το βρούνε οι ειδικοί.
κατάλαβα καλά, πως δεν τόχεις πιά ε?
ναι, γιατί απολαυστικό το κείμενο, αλλά διαβάζω γρήγορα.

Να σου πω, ότι το δένουνε.. να σου το πω..αλλά και δεμένο μου το κλέψανε και ήταν μηχανάκι, ώρα μεσημέρι.. άσε..
είπαμε εμείς νάμαστε καλά!
Πάμε γι άλλα!!!

υ.γ. και δεύτερο χέρι υπάρχουν σε πολύ καλές τιμές απο τις επίσημες αντιπροσωπείες, που τα δίνουν σε αγώνες και τρέχουν...και μετά τι να τα κάνουν τα πουλάνε φθηνότερα.

Ποδονίφτης είπε...

και εγώ το αναίσθητο γέλαγα όση ώρα σε διάβαζα .....έλεγα θα το βρήκες ......μα όταν είδα τη φωτογραφία ψιλιάστικα ...μπράβο για το θάρρος σου ,ομολογώ θα έμενα στήλη άλατος , ( βραχιολάκι ???? βραχιολάκι ??? yoy know :)) ......

δεν καταλαβαίνω γιατί η αστυνομία δεν ακολούθησε την παρέα του για να τον βρούνε.....

* με το προηγούμενο πόστ είχα ανησυχίσει πολύ ..όλο και σε έφερνα στο μυαλό μου ....τώρα μετά απο το γέλιο ( το περιγράφεις άπαιχτα το όλο συμβάν - με χιούμορ ) νιώθω ένα περίεργο μάγκωμα .....στενοχωρήθηκα ....ξέρω τι ήταν για σένα .....

να σε προσέχεις !!!!!!!!!!!

chat noir είπε...

Το πρωι τ μαζεψε ένα σκουπιδιάρικο....έτσι λέει τ τραγουδι....τώρα καλή δύναμη....!!!!

mamma είπε...

Κρίμα ρε συ :(

roadartist είπε...

:(

στεναχώρια λέμε!

Coco είπε...

@Sulpice: μωρέ χονδρή ήταν και βρήκε την ώρα να με φράξει! αλλά μια άλλη χονδρή σήμερα ισορρόπησε τα πράγματα γιατί ευτυχώς ήξερε την δουλειά της και έτσι έχω επιτέλους ίντερνετ! (μέχρι νεωτέρας παγαποντιάς αχχαχα)

@Darth: η Σκουπιδιάρα; στάσου να βγει απ΄το μάστορα πρώτα, γιατί είναι της υπομονής κι αυτός, θα μ΄αποφεύγουν οι ταξιτζήδες σε ακτίνα χιλιομέτρου! τής έκανα τεστ ντράιβ χωρίς φρένα, τί να σού λέω, skoupidiara furiosa!

koulpa: α, δεν είναι αστεία αυτά!!
όσον αφορά το προηγούμενο ποστ είχε πέσει τρόμος σχετικά με την ασφάλεια στο μπρεβέ, ένα σωρό ανήσυχες ερωτήσεις από τους ποδηλάτες και "αναρίθμητα" τηλεφωνήματα από τις αρχές για το δρομολόγιο και τα σχετικά.
μετά άκουσα ότι δυο ποδηλάτες κουράστηκαν, τους μάζεψε η αστυνομία, αλλά τα ποδήλατα, μάλλον αγνοείται η τύχη τους...

@Γλυκο-Κερασο-Ζουζούνα: πεταμένο αποκλείεται! πιο πιθανό να το δω φριχτά μεταποιημένο με κόρνες στο πηρούνι!

ο μάγκας το πήρε και μαγκιά του, ας τό ΄δενα ή ας το πρόσεχα καλύτερα, αλλά με τον φούρνο και τον κόσμο εκεί τσατίστηκα, γιατί όλοι γνωρίζονται, δηλαδή όχι απλώς γνωρίζονται, είναι κώλος και βρακί.

αν υποθέσουμε ότι εγώ βούταγα ένα ποδήλατο θα με είχαν κάνει τόπι πριν προλάβω ν΄ ανεβώ στο πετάλι και να φύγω, κι ύστερα δεν θα μπορούσα να ξαναεμφανιστώ, ενώ ο τύπος δεν έχει πρόβλημα, αυτό είναι το θέμα

όσο για τα μεταχειρισμένα, εδώ είναι πίκρα η αγορά γενικώς, αλλά κάτι θα γίνει στο μέλλον, σιγά

@Ποδονίφτης: αστυνομία;;;
χαχαχουχαχα!
την αστυνομία την ζήτησα για να καταγραφεί (λέμε τώρα) το συμβάν, να είμαι τυπικά καλυμμένη, να ζεματίσω τον φούρνο και να δημιουργηθεί μια αίσθηση!
μα καλά να πάθω,έβγαινα ποτέ εγώ πουρνό στο φούρνο;;;;

κατά τα άλλα, ένα σού λέω, πέρσι κλέψανε ποδήλατο, το δεύτερο κιόλας, μέσα από τον σταθμό της στρατιωτικής αστυνομίας στο Rio, πήγαν τα περιπολικά στην φαβέλα, έγινε πανικός, έπεσε και ξύλο, όμως το "στρατιωτικό όχημα" δεν βρέθηκε.

@chat noir: κι έβριζα και φώναζα, κοίτα τί απέμεινεεεε.... αλλά, Φωτιά στα σαββατόβραδα!!!

@mamma: το κρίμα είναι που μας έχουν αφήσει ταπί δω πέρα και κει πέρα, να προβληματιζόμαστε για ένα πετάλι!

@roadartist: πιο πολύ η ταλαιπωρία. αλλά κατά κάποιο τρόπο εκδικήθηκα, γίνανε τελείως ρόμπα παντού, κι αυτό τσούζει εδώ

το μάουνταιν μού πήραν όχι την κούρσα, η οποία όμως θέλει μάζεμα να πάω στο μπρεβέ, γιατί κάνει σαν ρολόι τικ τακ (είναι που δεν φοράω ρολόι ποτέ)

Coco είπε...

σημείωσις: το ίδιο βράδυ που μού πήραν το ποδήλατο, άρπαξαν τις κατσαρόλες και τα τηγάνια απ΄την κοινότητα, ενώ προηγουμένως είχαν πάρει ένα χοντρό καλώδιο και μείναμε στο σκότος!