ΤΡΕΙΣ ΓΕΡΟΙ

Στο δρόμο προς τα υποχθόνια καθόντουσαν, λέει ο μύθος, τρεις γριές! Οι τρεις θείτσες του Άδη! Κι είχανε λέει ένα μονάχα μάτι, που το δάνειζε η μια στην άλλη, παρότι όμως μισόστραβες, το στόμα τους ροδάνι και κουτσομπολιό σκέτο, κανείς δε γλίτωνε τον έλεγχο!
Όμως εγώ δεν σκόπευα να κατεβώ στον Άδη, μέχρι το Σύνταγμα ήθελα να πάω. Κι έτσι φαίνεται πως αντιστράφηκαν τα πράγματα, και δεν απάντησα γριές μα γέρους. Κι όχι μαζί αλλά χώρια, με τη σειρά. Ο ένας ήρθε κάτω απ΄την ελιά, ο δεύτερος έκανε ποδήλατο κι ο τρίτος βάσταγε μια λάμπα!
Τούτο τον καιρό στα χωριά όχι μόνο τις έχουνε μαζέψει τις ελιές παρά έχουνε βγάλει και το λάδι. Εγώ κάθησα από κάτω απ΄ την ελιά γιατί είχε βγει το δικό μου το λάδι, κι είχε αρχίσει να βρέχει πάλι, να μαζευτώ κάπως και να συνεχίσω. Κι αν νομίζετε πως δεν έχει πια ελιές στην Αθήνα και το περίχωρο κάνετε μέγα λάθος και δηλώνω ότι δεν ήταν μία αλλά τρεις ελιές, πυκνές πυκνές και δροσισμένες.
Όπου μες την ερημιά καταφθάνει ο πρώτος γέρος, εκατό ετών ευθυτενής με παλτό, τραγιάσκα και χαρτοφύλακα, χωρίς ομπρέλα, και μου λέει buongiorno! Αυτό τι μοντέλο είναι, ποιού έτους; Του '89, απαντώ. Α, bellissima, και κάνετε αθλητισμό; Όχι, μόνο για το γούστο μου! Κι έχετε αλλάξει το κέντρο, τις ταχύτητες (το μάτι του είχε πέσει από μακριά στον πίσω τροχό), ναι, και τα λάστιχα είναι κι αυτά γαλλικά, όχι αμερικάνικα, α, στην ιταλία είχε ωραία ποδήλατα, bicicleta το λέγαμε το ποδήλατο, μπι-τσι-, μα δεν το συνέχισε, κι εγώ τό΄χω το χούι να μη ρωτάω ποτέ τίποτα, εκεί έφυγε το μάτι του απ΄τον τροχό, πήγε στις ελιές και πάνω απ΄τις ελιές, ciocc, pinarello, colnago! του πετάω, τον πέτυχα ανελέητα στομάχι, καρδιά και δόξα πατρί, τραύλισε λίγο, να...να προσέχετε, οδηγούν απρόσεχτα...
Στη λεωφόρο παρακάτω, στη δεξιά λωρίδα βλέπω μπροστά μου μια κιτρινορόζ χελώνα με γυαλιά του σκι απάνω σ΄ένα κουρσάκι ξυράφι, πλησιάζω, άλλος εκατοχρονίτης αθλητής, ένα κουβάρι δεμένο με το ποδήλατο, ανακλαστικά έλαμπαν, πράσινο σακκίδιο, κόκκινες κεραίες, κουμπωτά πετάλια, και μ΄αρχίζει τις κόντρες! Όταν τον περνούσα, κι αυτό λόγω της κίνησης, γιατί αλλιώς είχα παραλύσει από τα γέλια, πάταγε μια κόρνα με φούσκα, πρρρρρρρ..! Τότε εγώ άφηνα το πετάλι χαλαρό κι ο κουμπωτός έσκιζε το χιονόνερο μες τον κόντρα αέρα!
Κέντρο και για να ξεπαγώσω, να συνεχίσω μια δουλίτσα που είχα, σταματάω να πάρω έναν καφέ, αφήνω λοιπόν το ποδήλατο κοντά μου στηριγμένο στο πεζοδρόμιο, έπινα τον καφέ και ατένιζα το μέλλον μ΄ αισιοδοξία, έναν λόφο σκουπίδια απέναντι, τον κόσμο να κάνει άλματα, κι απορροφημένη καθώς ήμουν απ΄ το θεσπέσιο θέαμα δεν πήρα είδηση αμέσως τη λάμπα! Εδώ ήταν ένας γέρος πιο γέρος απ΄τους προηγούμενους δύο, θά΄χε ήδη πάει στα καταχθόνια και γύρισε, από κει φέρνοντας μια λάμπα, την κόλλησε κάτω απ΄ τη μύτη μου επίσημα και με τα δυο του χέρια, στον δεξιό αγκώνα βαστούσε και μια λευκή πάνινη τσάντα με κάτι χαρτιά μέσα, υψωμένος ο κλασικός στρογγυλός γαλακτερός γλόμπος με βάση και καλώδιο, κρεμόταν το καλώδιο, κι αν ο πρώτος γέρος φορούσε καφέ, ο δεύτερος παρδαλά, ετούτος όλος κρεμ, μπουφάν, παντελόνι και λευκό πουκάμισο. Και τί μου λέει; Μη χαζεύεις, κι έχε το νου σου, να μην τον χάσεις και να κοιτάς και το ποδήλατο, γιατί μετά θα ψάχνεις με τη λάμπα! Είπεν και κατηφόρησε.

13 σχόλια:

Unknown είπε...

Αφού δε σε ρώτησε μήπως είδες κανέναν άνθρωπο, σύνταγμα ήσουν όχι στον Άδη!

:ppp

koulpa είπε...

χαχαχαχα όχι δεν ήμουν εγώ ο πολύχρωμος γέρος.. :):)
δε το τόλμησα ακόμα σε βρεμένο.. αν φάω τούμπα θα χρηαστώ κάποιον μερακλή να με συναρμολογήσει.. :):)
την καλησπέρα μου :):)

Sulpice είπε...

Χα χα καλό, πολύ καλό. Θέλω να επισημάνω ότι στα χωριά δεν μαζεύουν μόνο το λάδι αλλά τους βγαίνει και το λάδι...
Επιπλέον, ένεκα των εορτών, εμένα μου θύμισε και μία άλλη ιστορία, μ΄ένα τσιγκούνη και τρία πνεύματα. Αυτά. Άντε και καλές γιορτές!

Sulpice είπε...

Και αυτό το 101 με τρελαίνειειει... Ούτε στην Εθνική να βρισκόμασταν!

Ανώνυμος είπε...

...ρε δε κατάλαβα... τον γλόμπο εννοούσε να μη χάσεις ή το δρόμο???
αμάν ζαλίστηκα... με τους κατά τα άλλα συμπαθείς παππούληδες....

α! στα δικά μας τα χωριά δε το μαζεύουν ακόμα το λάδι :)
πολυκαρπία μεν φέτος αλλά όψιμη... μισοάγουρες ακόμα και οι ειδικοί λένε χαμηλή παραγωγή προς το παρόν...οποτε αναμένουμε... και έχω και πεθυμήσει τηγανίτες με φρέσκο λαδάκι...:)
φιλια!!!
άντε να δω πότε θα τα πουμε...
θα ανέβω πάντως μέχρι γιορτές .. θα είσαι???

alepouda είπε...

νομίζω οτι εχεις καρμικά προηγούμενα με την τριτη ηλικία

Coco είπε...

@Darth: βέβαια και ήμουν στο Σύνταγμα
γιατί στον άδη υποθέτω θα είναι πιο ήσυχα και με χαμηλό φωτισμό

@koulpa: όταν λέω γέρος το εννοώ, να έχει περάσει το φράγμα του χωροχρόνου!
βάλε λάστιχα πόλης όχι τρακτερωτά για το βρεγμένο

@Sulpice: με το αμπέχωνο αδελφές μου, με το αμπέχωνο!

@Κασταλία: μάλλον εδώ θα είμαι!

@alepouda: διότι στην προηγούμενη ζωή μου ήμουνα κάγκουρας και πάτησα έναν γέρο, μού ΄πε ένα μέντιουμ με κληρονομικό χάρισμα

koulpa είπε...

xaxaa εδώ σε ξερό δεν πολυκυκλοφορώ ακόμα.. σε βρεμένο;.. σιγά σιγά.. :):)
την καλησπέρα μου :):)

Kwlogria είπε...

ΤΕΛΟΣ! Οι ιστορίες σου είναι ανυπέρβλητες!!!! ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΑΤΗ!!!

happypepper είπε...

Coco,
χαίρομαι που υπάρχεις...
Κάνεις τον κόσμο πιο χαρούμενο και ενδιαφέρων.
Απλά και σεμνά και χωρίς παρεξήγηση.

Coco είπε...

εγώ τώρα τι να πω;

@koulpa: με το "ξερό" ξεράθηκα στα γέλια! εντάξει, σιγά σιγά!

@kwlogria: σας απονέμω τον τίτλο της δουκίσσης και το παράσημο της καλτσοδέτας!

@Happypepper: μα δεν υπάρχει φόβος παρεξήγησης!
πάντως ο βασικός λόγος της ύπαρξής μου σ΄αυτόν τον κόσμο, είναι να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στην γάτα μου Coco! αυτή περνάει ζωή και coco και γω πληκτρολογώ όταν κοιμάται!

Ανώνυμος είπε...

¨Ελα κοκούλα μου , μπες λιγο στο πνεύμα... η ανάρτηση μου θύμησε το αγαπημένο του γιου μου χριστ.τραγουδάκι που έλεγαν περσι πρόπερσι σχολείο του... και αυτός με ένα φίλο του , το είχαν μετατρέψει σε ραπ και μας έπαιρναν το κεφάλι από τη φασαρία... δεν εχω βιντεάκι κρατήσει ..κρίμα... βάλε φαντασία... :) φιλια!

"Τρεις σοφοί, τρεις βασιλιάδες φουμ φουμ φουμ

Ξεκινήσαν μια φορά
καβάλα σ’ άλογα γοργά

Έρημο μακριά περάσαν
Νύχτα στην Ιουδαία φτάσαν
φουμ φουμ φουμ

Ξεκινήσαν μια φορά...

Το ‘να λέγανε Βαλτάσαρ φουμ φουμ φουμ
Και το δεύτερο Γκασπάρ
Μελχιόρ τον τρίτο πούθε παν
Βασιλιά μικρό να βρούνε
Που γι’ αυτόν γραφές μιλούνε
Φουμ φουμ φουμ

Και το δεύτερο Γκασπάρ...

Τρεις σοφοί, τρεις βασιλιάδες φουμ φουμ φουμ
Στο νιογέννητο παιδί
αστέρι ολόλαμπρο οδηγεί
ταπεινά το γόνυ γέρνουν
θησαυρό στο βρέφος φέρνουν
φουμ φουμ φουμ

Στο νιογέννητο παιδί..."

koulpa είπε...

χαχαχα πήγα μια μικρή διαδρομή για κάτι κοντινές δουλειές το απόγευμα.. είδα χάρο.. έχουν σαλτάρει οι οδηγοί εν όψη εορτών.. :):)
αααα κάπου έχω μια φωτογραφία από πρόβα θεατρικού όπου έκανα τον ένα από τουςτρίς μάγους.. χωρίς τη στολή.. :):)
την καλησπέρα μου :):)