ΑΛΛΑ ΛΕΕΙ Η ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΑΛΛΑ ΑΚΟΥΝ Τ΄ ΑΦΤΙΑ ΜΟΥ

Το ποδήλατο είναι μια απλή κατασκευή. Τουλάχιστον εξ όψεως, διότι μια βιδούλα απειροελάχιστα χαλαρή, ή μια τόση δα μπιλίτσα λίγο φαγωμένη μπορεί αντιστρόφως ανάλογα να δημιουργήσουν περίπλοκα προβλήματα με προεκτάσεις στις διαπροσωπικές σχέσεις.

Οι βόλτες με την Sulpice ήταν πολύ ωραίες, και ειδικά η μεγάλη παρθενική του καινούργιου Dahon Espresso της στο Φλοίσβο με μια πανσέληνο να, σαν τη ρόδα του ποδηλάτου! Το οποίο Dahon, μεγάλο σπαστό ποδήλατο, πηγαίνει άνετα, μαλακά, ένα ποίημα!

Αλλά ιδού, που ο δαίμων αγαπά τις λεπτομέρειες! Πριν το πάρει, θυμήθηκα να της πω, να της το ρυθμίσουν στο κατάστημα και να το σφίξουν καλά. Στην βόλτα που κάναμε, ακουγόταν ένα χς χς στον μπροστινό τροχό, κόλλαγε λίγο το τακάκι του φρένου. Λίγο όμως, δεν το πειράξαμε και συνεχίσαμε.

Το ίδιο φρένο κόλλαγε από το προηγούμενο βράδυ πιο πολύ και το είχε ρυθμίσει ο άντρας της, γιατί όπως φάνηκε, ο μάστορας είχε βάλει στραβά τον τροχό και ακολούθως ρυθμίσει στραβά το φρένο. Ή πάλι δεν είχε σφίξει πολύ καλά τις βίδες και λασκάρανε.

Τελοσπάντων το βράδυ της βόλτας με το φεγγάρι, όλοι ακούσαμε τη ρόδα να κάνει χς χς! Την άλλη μέρα όμως, σήμερα δηλαδή, που το ξανακοίταξαν εκείνοι, δεν ακουγόταν κανένα γράδο! Επίσης ένα μικρό τρίξιμο στο τιμόνι, κι αυτό σταμάτησε. Όταν πήγε δηλαδή ο άντρας της Sulpice να το ελέγξει, σταμάτησαν όλα τα χς χς και τα τσικ τσικ. Η Sulpice έλεγε, μα χθες ακουγόταν! Και τώρα γιατί δεν ακούγεται τίποτα, απαντούσε ο άντρας της.

Αυτό είναι το ένα. Το άλλο είναι ότι εγώ σήμερα ήθελα να βάλω ένα παγουράκι στο δικό μου ποδήλατο, πριόνισα δυο βίδες για σωστή διευθέτηση του στηρίγματος του πετάλου λίγο πιο ψηλά, και κατόπιν το καθάρισα με ειδικό λάδι, το έπλυνα και ...δεν το λίπανα, διότι πηγαίνοντάς το από το μπαλκόνι στο σπίτι μέσα, άκουσα από τον πίσω τροχό ένα τίκι τίκι τικ, έντονο.

Χάνω την βόλτα με το μπάνιο που ήθελα να πάω, και αρχίζω τις βρώμικες δουλειές. Βγάζω τον πίσω τροχό και επιβεβαιώνω, ότι ο θόρυβος ήταν από το κέντρο του. Αχ, οι μπιλίτσες...

Επανατοποθετώ τον τροχό, έρχεται εντωμεταξύ ο πατέρας μου, του λέω, ακούς; Ναι μου λέει, όντως την άκουγε την κουδουνίστρα.

Τηλεφωνώ τον νυκτόβιο ποδηλατά, πηγαίνω, στον δρόμο ακουγόταν ένα θορυβάκι ψιθυριστό, τσικ...τικ...τκ..., βάζει εκείνος το ποδήλατο ψηλά στο στήριγμα, δοκιμάζει, κανένα πρόβλημα. Βγάζει τον τροχό, ελέγχει τούτο, ελέγχει κείνο, δεν βρίσκει τίποτα και δεν ακουγόταν τίποτα! Κρυβόταν! Αλλά κι ένα μικρό κόλλημα στο τιμόνι, ένα γρατς, όπως τό΄στριβα δεξιά, στον μάστορα πια είχε βγάλει το σκασμό!

Εκδοχές:

1. Η Suplice κι εγώ σεληνιαστήκαμε κι ακούμε θορύβους ανύπαρκτους.

2. Τα ποδήλατά μας μάς δουλεύουν ψιλό γαζί.

3. Μπροστά στους άντρες που θέλουν να τα μαστορέψουν, κάνουν την πάπια.

Υστερόγαμον: Το δικό μου θα πάει οπωσδήποτε για μια επισκευή - αναβάθμιση, και της Sulpice για ρύθμιση και σφίξιμο καλό, θέλουνε δε θέλουνε!

Α! Το σκιτσάκι πάνω είναι από Brazil!