Επιτέλους επέστρεψα στον κήπο μου! Τον έλεγξα σπιθαμή προς σπιθαμή και τον σημάδεψα σχολαστικά. Παρατηρώ την ύπαρξη μιας μικρής λευκής κότας - την περιφρονώ αν και την παρακολουθώ. Επίσης κυκλοφορούν δύο γάτοι με κυκλωτικές κινήσεις πάντως κρατούν τις απαραίτητες αποστάσεις. Το βράδυ κοιμήθηκα στο μπαλκόνι άλλου δωματίου γιατί βρήκα στο δικό μου δυο τραγουδίστριες, ευτυχώς προσωρινά.
Ωραία είναι εδώ στο Βράχο. Σκέφτομαι να πάω αργότερα για μπάνιο, μόλις ξεμπλέξω από τις γραφειοκρατικές, καυτές, αηδιαστικές ανακατωσούρες και μαλακοδουλίτσες. Βέβαια μην φανταστείτε καμιά χρυσή ακτή. Βράχος είπαμε αλλά με τη σαιζ-λονγκ του, την ομπρελίτσα του, τη μουσική του και τη γρανίτα
ροδάκινό του.
Αν και προς το παρόν μάλλον θα πάρω το μπουκάλι με το νερό μου και τη λεπτή πετσέτα μου τύπου χαμάμ να πάω κάπου με περισσότερη ησυχία,ώστε να αναγνώσω και τα μπεστ σέλλερ μου, αν και δεν το βλέπω, αφού μας έχουν φάει οι ατέρμονες συζητήσεις επί φλεγόντων θεμάτων.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς στους πυροπαθείς της Ηλείας, ειδικά όσους η μοίρα έστειλε σε νοτιότερα θερμά εδάφη!
3 σχόλια:
Τι σόι βράχος είναι αυτός; (γεμάτος πεταλίδες);
Τον χτυπούν τα κύματα με ορμή όταν φυσάει ή βρίσκεται σε κάποιο απάνεμο μέρος;
Ψι-ψι, ψιψίνα, καλώς ήρθες. Μας έλειψες κι εσύ. Δεν σε βλέπω και με όρεξη για blogo-δουλειά όμως.... Χαλαρή γατούλα, αντικρύζω.
Καλησπέρα σας!
Δημοσίευση σχολίου