Πώς να αιστανθώ χριστουγεννιάτικα και χουχουλιαστά με αυτόν τον ήπιο καιρό της Αθήνας, όπου τα άρτι αποκτηθέντα παγοδρόμια μετατρέπονται σύντομα σε λιμνοδρόμια; Κι όταν μάλιστα ετοιμάζομαι να ταξιδέψω σε μια χώρα, όπου το βασικό αξεσουάρ της φθινοπωρινής - χειμερινής μόδας είναι το μαγιώ, όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες από ένα περσινό σετ του Sartorialist με μόδα του Rio de Janeiro!
Όταν εμείς έχουμε τυπικά χειμώνα, εκεί έχουν καλοκαίρι, μα είναι ένα περίεργο καλοκαίρι, ζεστό και βροχερό, με μια λέξη τροπικό. Εκεί δηλαδή που κάθεσαι στην παραλία και πίνεις την μπατίντα ντε κόκο σου, αίφνης ξεσπάει μια καταιγίδα και φεύγεις γρήγορα γρήγορα χωρίς να προλάβεις να φορέσεις τις σαγιονάρες σου, που δεν τις πολυχρειάζεσαι κιόλας.
Οι βροχές σταματούν κατά τον Απρίλη, τότε ξεκινά η δεύτερη εποχή, της ξηρασίας, ο "χειμώνας", με μέση θερμοκρασία γύρω στους 15 C., εκτός από τα πολύ νότια της χώρας, όπου μπορεί και να χιονίσει, και όπου το καλοκαίρι η κουφόβραση είναι πιο ανυπόφορη.
Κι επειδή εκεί που θα πάω δεν έχει θάλασσα, με βλέπω να κάνω ποδήλατο τροπικάου, δηλαδή ποδηλατάδα γύρω από τη λίμνη, περιμέτρου 80χλμ, με την επικρεμάμενη πιθανότητα βροχής, άστην να πέσει!
Κυρίως μετά την περίοδο των βροχών, προσφέρονται και πιο κουρσάδικες εξορμήσεις. Μάλιστα φέτος έγινε μια επιχείρηση καθαρισμού του ποδηλατόδρομου έξω από την πόλη, από τις λάσπες και το χορτάρι που είχε θεριέψει.
Με την συνεργασία του δημοτικού προγράμματος Pedala DF, κατόπιν έκκλησης των ποδηλατών, η κόκκινη λάσπη καθαρίστηκε με φτυάρια και κασμάδες. Όσο για το χορτάρι, η λύση ήταν ακόμη οικο-λογικότερη: δύο αγελάδες τράφηκαν καθ΄όλο το μήκος μέχρι σκασμού!