ΠΡΟΣΩΠΑ:
Ο ΔΙΑΣ, ΑΣΠΡΟΣ ΣΚΥΛΟΣ ΜΕ ΜΑΥΡΕΣ ΒΟΥΛΕΣ
ΤΟ ΑΒΓΟ. ΕΝΑ ΑΒΓΟ ΚΟΤΑΣ
ΥΠΟΘΕΣΗ: Μετά από μια πυρηνική καταστροφή, οι μόνοι επιζώντες στην γη μέσα σε μια υπόγεια μονάδα παραγωγής τροφίμων είναι ο σκύλος Δίας κι ένα αβγό. Ο Δίας ψάχνει παντού μυρίζοντας κι ανάμεσα σε χιλιάδες σπασμένα αβγά ανακαλύπτει ένα άθικτο. Το παραλαμβάνει προσεκτικά ανάμεσα στα δόντια του, το στερεώνει μπροστά του και το παρατηρεί.
ΣΚΗΝΗ Α΄: Σκοτεινό υπόγειο. Ένα κερί. Ο Δίας. Μπροστά του το αβγό.
ΔΙΑΣ: Γχμμ... χμ... γφφ... εδώ είμαστε... σιγά, σιγά το αβγό... (βγάζει έναν Ζippo κι ανάβει το κερί), α, μάλιστα, φως! Γφχ! Γεια σου, αβγό! Αβγουλάκι; Καλημέρα! Καλησπέρα! Τί στην ευχή ώρα είναι; Εδώ κάτω χάσαμε τον κόσμο! Α, δε μιλάει... Γφχχ! Καλέ, δεν μιλούν τ΄αβγά; Εμ, πώς να μιλούν; Κλατς! - όταν σπάνε! Τςςςς! - στο τηγάνι! Μπππλπρρ! -στο μπρίκι βραστά! Τσικ, τσικ! - όταν βγαίνει το κοτόπουλο (βάζει τ΄αφτί του κι αφουγκράζεται το αβγό) μπά! τίποτα! Άσπρο, άσπρο και σιωπηλό... ούτε μια καλημέρα! (Το παρατηρεί κοντά στο κερί) Δεν βλέπω τίποτα μέσα... λες νά΄ναι τζούφιο; (Το ζυγιάζει προσεκτικά) Ψωμωμένο φαίνεται!
Γφχχ... άρχισα να βαριέμαι! Νά΄χα ένα τσιγάρο... (ψάχνει τις τσέπες του, βρίσκει ένα στραπατσαρισμένο, το ανάβει) Φφφφφ... ωραία. Καλύτερα. Ξέρετε, κυρίες και κύριοι, μπορεί να με θεωρείτε τυχερό, που επέζησα μιας τέτοιας καθολικής καταστροφής, αλλά, μού φαίνεται, δεν μπορείτε να νιώσετε πόση βαρεμάρα αισθάνομαι ήδη, ολομόναχος, μόνος επιζών, μ΄ένα αβγό για συντροφιά! Κοιτάξτε το! Ορίστε! (Μακρά παύση. Ο Δίας καπνίζει αργά).
Καμμία κίνηση, σας λέω! Βέβαια, να μην είμαι αχάριστος... είναι σχεδόν ρομαντικά, το φως του κεριού... το στιλπνό τσόφλι... λευκό σαν μαργαριτάρι... ταιριάζει με τα δόντια μου... Πφφ! (Ξεφυσά τον καπνό). Όπως και νά΄χει, βαριέμαι φριχτά!
Δεν θά΄θελα όμως να με θεωρήσετε ολότελα αγνώμονα, κυρίες και κύριοι! Εκτιμώ, όσο της αξίζει, την παρέα του αβγού! Είναι καλύτερο από το να μιλώ εντελώς μόνος. Μάλιστα, υπάρχει και φως! Ενός κηρίου, έστω! Βλέπετε, (σβήνει το τσιγάρο) αυτό το αβγό είναι ένας ήρωας, ο μοναδικός διασωθείς από το ναυάγιο των αβγών, όταν κατέρρευσε το ορνιθοτροφείο με τις κότες του και τα εκκολαπτήρια και όλα. Πφ, τρομερό, και τώρα όλα τα σπασμένα αβγά βρομάνε φριχτά, καλά που έφυγα γρήγορα από κει πέρα, μαζί με τον... την... το... ένα όνομα χρειάζομαι... μαζί με τούτο το αβγό, τελοσπάντων!
Αυτό το εξαίρετο μονόπρακτο, που εμπνεύστηκα πριν μερικούς μήνες, διακόπτεται απότομα, διότι με είχαν πάρει τηλέφωνο να πάμε για ποτά, κάποιος γιόρταζε, δεν θυμάμαι, κι η έμπνευση πέταξε ανεπιστρεπτί! Το βρήκα όμως στα χαρτιά μου ξεχασμένο και το παραθέτω για να φρίξετε και σεις!
Α! Βγήκε ο ήλιος μετά τη μπόρα! Έφυγα!