FILOSOFIA

Το Iguatemi είναι μια αλυσίδα εμπορικών κέντρων στη Βραζιλία και σ΄αυτό που άνοιξε πρόσφατα εδώ, συγκεκριμένα στο αμφιθέατρο της Livraria Cultura παρουσιάστηκε προχθές το βράδυ το βιβλίο της Βασιλικής Κωνσταντινίδου, "Os Guardioes Dαs Lembrancas" (Οι Θεματοφύλακες Των Αναμνήσεων), το οποίο είχε ήδη παρουσιαστεί και κυκλοφορήσει πέρισυ στο Sao Paulo και το Buenos Aires.

Το βιβλίο αυτό είναι δίγλωσσο στα ελληνικά και τα πορτογαλικά, με υλικό και φωτογραφίες που ιστορούν την παρουσία των Ελλήνων στην Βραζιλία ξεκινώντας από ενάμισι περίπου αιώνα. Η συγκυρία της παρουσίασής του στην Brasilia ήταν δύσκολη, γιατί συνέπεσε με τον θάνατο ενός από τους παλιούς, που είχαν έρθει όταν χτιζόταν το Plano Piloto. Είναι ο τρίτος από την αρχή του χρόνου, σαφώς η κοινότητα εδώ βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο.

Κάποιες από τις φωτογραφίες δείχνουν την κατασκευή ενός σιδηρόδρομου στην περιοχή του Mato Grosso. Απ΄ό, τι θυμούνται οι πιο γέροι, αρκετοί έλληνες είχαν πάει εργάτες εκεί. Και τί γίνανε, ρώτησα. Ε, μα τους έφαε το σκοτάδι! Κι άλλοι πάλι θυμούνται, που δουλεύανε στα θεμέλια του Palacio do Planalto, πώς ήρθανε και γύρισαν πάλι να κλέψουν την γυναίκα τους και να ξαναφύγουν ή που τους είπε η μάνα τους, όταν τους έβαζε στο καράβι "το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον", άει στο καλό!

Από τη μια που αγρυπνούσαν το νεκρό στην εκκλησία κι από την άλλη οι αναμνήσεις, ο Γαληνός πεισμάτωσε και μου λέει στο ξαφνικό, ότι την Κυριακή αυτή τελειωτική συνάντηση, να συμφωνήσουν επιτέλους, και να το δει αυτό το ..., κι έκανε με το χέρι του έτσι κάτι ψηλό, γιατί λέει, όπου νά΄ναι, θα τον ψάλει ο παπάς. Το ψηλό αυτό είναι η ανοικοδόμηση της ελληνικής κοινότητας, θέλουν να φτιάξουν την Αγιά Σοφιά με τον Παρθενώνα μαζί, και το υπόλοιπο να μην μείνει χωράφι ανεκμετάλλευτο, με τον καιρό ισοπεδώνεται το υπάρχον οικοδόμημα, μόνο ο ναός αντέχει κάπως αλλά η διχόνοια η τρομερή περισσότερο!

Όσο βγάζανε φωτογραφίες είχα εξαφανιστεί πίσω από τις βιβλιοθήκες με τον Ασυγκράτητο, και χαζεύαμε εικόνες της Σαντορίνης. Ο βραζιλιάνος αυτός ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε να μάθει ελληνικά, ξέρει ένα σωρό ελληνικά τραγούδια απέξω μα τώρα θέλει να μάθει και τα βιβλία, φυσικό είναι, αλλά εγώ είχα θολώσει πια τόσο που δεν θυμόμουν ούτε έναν έλληνα συγγραφέα, το μόνο που θυμόμουν ήταν, ότι είχα δέσει το ποδήλατό μου σ΄ένα δέντρο μπροστά στην μεσαία είσοδο, πρέπει να τα σημαδεύεις, αν δεν θες να κολυμπάς άσκοπα στην αυτοκινητοθάλασσα.

Περνώντας σφαίρα από τη γέφυρα συνήλθα με τον ψυχρό αέρα, πάγος σκέτος λόγω του νερού. Στο δρόμο σταμάτησα σ΄ένα σουπερμάρκετ να πάρω γατοτροφή και ανθρωποτροφή. Ψώνισα μα βγαίνοντας κάτι δεν πήγαινε καλά, απ΄ότι κατάλαβα πρέπει να είχαν ληστέψει έναν ταξιτζή από την Samambaia, που τον ξέρω γιατί έχει εκεί πιάτσα και μια φορά μού έκανε μια μεταφορά. Ένας τύπος της αστυνομίας με πολιτικά φορώντας πουλόβερ με το σήμα στο στήθος και το περίστροφο στο δεξί και επιδεικνύοντας κινήσεις κομάντο έλεγχε δεξιά αριστερά κι ένας άλλος ερευνούσε το εσωτερικό και το πορτμπαγκάζ του ταξί.

Καθώς έλυνα και τακτοποιούσα το ποδήλατο, ο κομάντο μού έριχνε ματιές. Έκανε ένα βήμα πλαγίως προς τα εμένα νευρικός, σκοπεύοντας το μαύρο σακκίδιό μου, απ΄όπου έβγαλα ένα σαλάμι και δύο αγγούρια, ψάχνοντας τον αναπτήρα στο βάθος. Μετά πάντα σε ετοιμότητα πήγε στο αυτοκίνητό του παραπέρα και ανοιγόκλεισε την πόρτα με το περίστροφο τεντωμένο. Άναψα ένα τσιγάρο αλλά εκείνη τη στιγμή έφτασε ένα περιπολικό και δεν γινόταν να μιλήσω με τον ταξιτζή.

Υστερόγαμον: Noel Rosa από τον Chico Buarque, Filosofia, και με κλασική κιθάρα από τον Paulinho da Viola.