ENERGIA E ALEGRIA!

Στις εφτά τ΄απόγευμα τα Grupos Cultural κατέβαιναν την Eixo Monumental με κατεύθυνση το άνοιγμα με το γρασίδι πίσω από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, όπου έχουν στηθεί οι επιμέρους άσπρες τέντες και η σκηνή του καρναβαλιού. Τα τύμπανα, οι τρομπέτες και τα τραγούδια ακούγονταν απ΄ το ξενοδοχείο μου.

Φυσικά ακολούθησα τον θίασο και φυσικά με ποδήλατο. Υπήρχαν και καμμιά δεκαριά άλλα ποδηλατάκια σκόρπια, κούρσες, πόλης, ένα σπαστό και ένα τύπου χάρλει με χοντρή πίσω ρόδα. Πιο πίσω περιπολικά, μπροστά η τροχαία, αποπάνω το ελικόπτερο και στα πλάγια η έφιππη ομοσπονδιακή αστυνομία με κανελλί άλογα.

Στον χώρο συγκέντρωσης οι άσπρες τέντες είχαν γραμμένο πάνω το όνομα κάθε μουσικού συγκροτήματος, και μέσα έπαιζαν μουσική και χόρευαν. Με τη σειρά, κάθε σχολή ανέβαινε στη σκηνή και παρουσίαζε τη δική της fantasia.

Όταν στάθηκα μπροστά στην σκηνή ετοιμάζονταν οι Ase Dudu. Αυτοί είχαν αφρικάνικο ύφος, φορούσαν άσπρες κελεμπίες με ζώνη και μαντίλι στο κεφάλι και παίζανε διάφορα τύμπανα και πλήκτρα. Βγήκαν τρεις τραγουδιστές, δυο άντρες και μια κοπέλα, ο πρώτος μάλιστα, ο Rosario, είχε μια χρυσή κουρτίνα με τις φούντες μαζί περασμένη διαγώνια πάνω του συν ασημένια περικάρπια, βραχιόλια, περικνημίδες, κι ένα τεράστιο τουρμπάνι.

Παρουσίασαν ένα ολόκληρο πρόγραμμα με τραγούδι και χορό, τα τύμπανα σκόρπιζαν τρομερή ενέργεια, αίφνης βγαίνουν στη σκηνή δυο μαύρα αγόρια και χόρεψαν σάμπα, κατόπιν μια κοπέλα με κρινολίνο χρυσομυγί, στο τραγούδι Φαραώ, Φαραώ - κάπου μέσα σ΄όλο αυτό χρειαζόταν κι ένας Φαραώ - παρουσιάστηκαν πράσινες - άσπρες ριγέ, τύπου αιγυπτιακές μάσκες στα πρόσωπα των μουσικών, κατόπιν εκτελέστηκε το λαϊκό άσμα Camisinha, Camisinha, ο δε τραγουδιστής πέταξε προφυλακτικά στο κοινό, καθώς προϊδεάζει ο τίτλος, το δε κοινό έσπευσε να τα φουσκώσει και να τα κάνει μεγάλα μπαλόνια.

Στη σκηνή καπνοί, στον ουρανό πυροτεχνήματα και αεροπλανάκια, στον αέρα τσίκνα, γύρω ο κόσμος πύκνωνε πια, οι περισσότεροι λικνίζονταν στο ρυθμό, οι μπύρες και οι χυμοί πηγαινόρχονταν και οι μουσικοί βροντοκοπάνησαν λίγο ακόμη τις μπατερίας, τα τύμπανα, ενώ ένας διέσχισε τη σκηνή στριφογυρίζοντας ψηλά μια τεράστια άσπρη ομπρέλα - λαμπατέρ με άσπρα φτερά στην κορυφή κι ακολουθούσαν χορεύοντας αγόρια και κορίτσια της escola αυτής, με φόρμες παρδαλές.

Μπροστά και κάτω απ΄τη σκηνή είχαν έρθει υψωμένα ένα κόκκινο λάβαρο, ένα κεφάλι κόκκορα κι ένα κεφάλι ανθρώπου, δεν ξέρω ποιον παρίστανε, το Grupo Galinhio de Brasilia, το Κοτόπουλο της Μπραζίλιας ανυπομονούσε να πάρει σειρά, τούτοι δω ήταν μια μπάντα πνευστών, τρομπέτες και σαξόφωνα, με άσπρα κόκκινα κοστούμια και χορεύτριες με φουστίτσες φτερωτές, σε μια στιγμή ακριβώς μπροστά απ΄το κοινό βλέπω ένα πορτοκαλί διπλό ποδήλατο μ΄ένα ζευγάρι πάνω να πεταλάρει χαλαρά, φορούσαν μαγιώ κι η κοπέλα ένα τεράστιο κίτρινο καπέλο, μέχρι να τρίψω τα μάτια μου, το τάντεμ πέρασε κι εξαφανίστηκε.

Η ομάδα Mamae Tagua ήταν πεντέξι άτομα μόνο, είχαν φέρει κάτω από την τέντα τους ένα τρίκυκλο μεγάλο ποδήλατο με ψυγείο μπροστά και έναν ντενεκέ πετρελαίου βαμμένο πράσινο ελεκτρίκ πίσω, αγόρια και κορίτσια κοπανούσαν την γκρανκάσα αυτή και μια μικρότερη ασημένια καθώς και φορητά τύμπανα, όποιος ήθελε μπορούσε να συμμετάσχει, ο ρυθμός ήταν συναρπαστικός και αεικίνητος.

Στο περίπτερο των Baratona απέναντι επικρατούσε ο ηλεκτρονικός ήχος, το συγκρότημα ήταν εφηβικό και γύρω κυκλοφορούσαν πατίνια και skates. Πάνω στην σκηνή οι Pacotao συνέχιζαν πάλι με πνευστά, όσο για τους Ase Dudu και τους Bloco dos Raparigueiros, είχαν πια ξεφύγει, συνέχιζαν το πάρτι με φοβερό θόρυβο, αντίθετα με τους Menino de Ceilandia και τους Baratinhia, των οποίων οι σκηνές ήταν άδειες.

Πέρα από την Asa Sul κατέβαινε ένα ποτάμι ανθρώπων. Αρχικά νόμισα πώς ό κόσμος αυτός ήταν συγκεντρωμένος γύρω από μια άλλη εξέδρα με μουσική, όμως η εξέδρα φάνηκε να κινείται αργά, κι έπειτα διέκρινα πώς ήταν δύο άρματα που κατευθύνονταν αργά προς το κεντρικό σημείο, όπου έχοντας κάνει εγώ μια γενική αναγνωριστική και επιστρέφοντας, διαπίστωσα πως είχε επέλθει το χάος, πριν την κορύφωση της βραδιάς τα μεσάνυχτα.

Πολλοί είχαν φορέσει ή δεν φορέσει ό, τι βρήκαν στη ντουλάπα της θείας τους της χορεύτριας, άλλοι είχαν μείνει με το μαγιώ και κολιέ με σπόρους, μια παρέα αγοριών κυκλοφορούσαν με άσπρα σώβρακα μινέρβα, αν τα θυμάστε, κι άλλη μια παρέα με χιτώνες ασημένιους και κλαδιά στο κεφάλι, οι κοπέλες κυρίως σορτσάκια και χόρευαν σάμπα, καταϊδρωμένοι όλοι και περιχυμένοι μπύρες και χυμούς με το γαλόνι. Αίφνης βλέπεις έναν τύπο με απειλητικό μάτι να έρχεται καταπάνω σου, τι να θέλει, α, οπωσδήποτε να επιδείξει μερικές φιγούρες καποέιρα ή σάμπα. Έπειτα ευχαριστημένος χαμογελάει φαρδιά πλατιά και πάει παρακάτω.

Κι όπως εγώ ήμουν σαν το ραπάνι, απασχολημένη με το κινητό μου μες τη μέση, νιώθω να σέρνω εκτός απ΄το ποδήλατο και κάτι ακόμα, γυρίζω, ήταν ένας νεαρός μελαψός με ροζ μίνι φουστάνι, ροζ κραγιόν και τούλια, συνοδευόμενος από έναν άλλον, ντυμένο γριά, πάλι με ροζ φουστάνι μακρύ, μπαστούνι και περούκα, τους είχα δει και πιο πριν, κι ο πρώτος ήθελε να τον γλιτώσω λέει από την κακή πεθερά, να τον κλέψω με το ποδήλατο, πάνω στο οποίο είχε βολευτεί μια χαρά και να του δώσω ένα φιλάκι!