ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Βλέπετε μια τρύπα μπροστά σας. Λάκκο, μνήμα, χαβούζα. Τί κάνετε; Απλό. Πάτε και πέφτετε μέσα. Στα ίσια. Δισταγμοί, υπεκφυγές, τάχα μου και γύρω, γεια σας, τί κάνετε, να το συζητήσουμε, παρντόν, να τηλεφωνήσω στο Δουνουτού, όχι, ή είμαστε ευθείς ή όχι δηλαδή. Μέσα, μπρος.

Να περιγράψω την τρύπα.  Είναι μια τρύπα έτσι πολύ Μάης. Η βροχή έχει σπάσει το παβέ της πλατείας, κι από κάτω, η παραλία, με τα χαλίκια της και την άμμο της και τα όλα της. Ο ήλιος λάμπει κι εγώ πάω στην παραλία. Πέφτω, που λέμε, να δροσιστώ. Πετάω στον αέρα θεαματικά και βουτάω.

Έρχονται δυο νέοι ωραίοι και με ξεσφηνώνουν από το κάδρο. Μώλωπας στο σαγόνι. Εντάξει, σώα.  Πιρούνια, ρόδες, χαλβάς με σιρόπι.  Πιάνει μπόρα. Πάω στην πιάτσα απέναντι, βρίσκεται κατάλληλο ταξί,  φορτώνουμε το ποδήλατο, ευγενέστατος ο οδηγός, γυρίζω σπίτι γκραν νταμ.

...

Με παίρνουν τηλέφωνο από την εταιρεία τηλεφωνίας.  Προτείνουν ένα πακέτο. Δείχνω κάποιο ενδιαφέρον γιατί  έχει πέσει η ταχύτητα του ίντερνετ δραματικά.  Υποψιάζομαι βάσιμα, ότι με κόβει η τηλεόραση του καινούργιου γείτονα. Η κοπέλα λέει, ότι η ταχύτητα του ίντερνετ στο συγκεκριμένο πακέτο θα είναι η ίδια, όμως, η σινιόρα, δηλαδή εγώ, θα μπορεί να επιλέγει ανάμεσα σ΄αυτά κι αυτά τα δορυφορικά κανάλια και να βλέπει γυαλί τις σαπουνόπερες και το ποδόσφαιρο.

 - Τεβέ; Α, δεν έχω τεβέ...
-  Με το πλάνου αυτό θα έχετε και τεβέ, τα τάδε κανάλια...
-  Ξέρετε, δεν έχω καν συσκευή. 
-  Δεν έχετε συσκευή... δηλαδή εννοείτε...συσκευή... δεν έχετε συσκευή...
-  Τί να την κάνω; Δεν την χρειάζομαι και δεν θα ήθελα να έχω.  Μ΄ενδιαφέρει η σύνδεση του ίντερνετ. 
- Δεν θα θέλατε να έχετε!  Μα για-ΤΙ;!     Αν επιτρέπετε, η σινιόρα είναι ευαγγελική;
-  Χαχα, όχι, την βαριέμαι. Και τους ευαγγελικούς, εδώ που τα λέμε.
-  ...  (σοκ)
                                
...


 Παραμονές καρναβαλιού και Πέμπτη απογευματάκι πηγαίνω για δεύτερη φορά στο ποδηλατάδικο να δω τί γίνεται.  Τίποτα δεν έχει γίνει αλλά βρίσκεται ένα πιρούνι, το αφεντικό λέει στον μικρό να κάνει τη δουλειά, και το πιρούνι τροχίζεται να έρθει στα μέτρα, που χάνονται δύο φορές, γιατί ένας μισομεθυσμένος έχει πλακώσει τον μικρό στο ξύλο, τον τραβάει πάνω και τον πετάει στο πεζοδρόμιο, τον ξαναχώνει στο υπόγειο γκρεμοτσακιδόν στα σκαλιά και προσπαθεί να τον πνίξει με το καλώδιο του φρένου του ποδηλάτου μου μέσα στις σπίθες και τα ρινίσματα του δράπανου και του τροχού.

Ο μικρός είναι παντρεμένος και ο άλλος ο μπουνταλάς δεν εννοούσε να πιστέψει παρόλες τις ενδείξεις ότι θα τον ξυρίσουν κι αυτόν σύντομα, τραβάτε με κι ας κλαίω και ξεσπάει στον μικρό, που έκανε τη διάγνωση.   Εγώ κολλημένη πάνω του συγκρατούσα απελπισμένα τον ξεροκεφάλα ν΄ αφήσει τον μικρό να φτιάξει το ποδήλατό μου. Το μισό τουλάχιστον, το υπόλοιπο ευελπιστούσα, ότι θα το συνεφέρω μόνη μου.


...



Για τα καρναβάλια.  Έμεινα μέσα στο σπίτι να προσέχω την Κοκό.  Μού΄κοψε την ψυχή.  Ανακαλύπτω την Παρασκευή, ότι κούτσαινε το πίσω αριστερό πόδι.  Έπεφτε, δεν μπορούσε να σταθεί, τέτοια.  Ευτυχώς δεν είχε σπάσει κάτι αλλά προφανώς έπαθε αρκετά σοβαρή θλάση πηδώντας απρόσεκτα από το κρεβάτι μέσα από το παραθυράκι του ψευδότοιχου και γλιστρώντας κατευθείαν πάνω στην περιστρεφόμενη πλατφόρμα, όπου υποτίθεται ότι έπρεπε να βρίσκεται η ... η... τηλεόραση!  Πρέπει να συνέβη την ώρα που κοιμόμουν και μετά μαζεύτηκε στο μαξιλάρι της κάτω και δεν έδειχνε κάτι. Συνήθως πατάει πρώτα στο περβάζι αλλά τώρα δεν πρόσεξε.  'Ετσι η Κοκό τέθηκε εκτός αγωνιστικής για 21 μέρες τουλάχιστον.  Την πλατφόρμα την ξεβίδωσα και συγκρατήθηκα να μην την πετάξω από το παράθυρο.


...


 Μια βδομάδα μετά πηγαίνω στο ποδηλατάδικο.  Έχω αφήσει εδώ και κάτι μήνες ένα παλιό ποδήλατο λυμένο που το είχα πάρει φτηνά για τα εδώ δεδομένα από έναν αργεντίνο, τον Ουγκό. Το είχα λύσει, κομμάτι κομμάτι, έγλυψα, έτριψα, καθρέφτισα, και το πήγα στo ποδηλατάδικο, γιατί δεν μπορούσα με τίποτα να βγάλω την μεσαία τριβή.  Τί πετρέλαια, τί ζόρια, τίποτα. Κατάλαβα ότι ήθελε δυο μέτρα κλειδί και να χορεύουν πάνω δυο μαύροι σάμπα, μήπως λυθεί.  Σαμπίστες έβρισκα, αλλά κλειδί μεγάλο δεν είχα.

Πάω λοιπόν στον Λεάντρου:
-  Σού έχω μια λίστα! 
- Λίστα;
- Αυτά που λείπουν. Εδώ γραμμένα.
- Αααα!  Εσύ την έγραψες;  Πορτογαλικά; Λεβιεδομανέτες, πιρούνι, τούτα κείνα...
- Ναι, τί νόμισες; Σκέφτηκα λεπτομερώς!  Και τα έγραψα. Από δω και μπρος θα συννενοούμαστε με αλληλογραφία.  Να σού γράφω για να με γράφεις.
- Άι, άι! (μουρ μουρ μουρ)
- Τώρα δεν καταλαβαίνω.
- (μουρ μουρ μουρ)
- Γιατί δεν καταλαβαίνω;
- (μουρ...)
- Θες να πεις... αυτό που καταλαβαίνω;
- (μούδιασμα)
- Άι, άι, άι!
- Μια σακκούλα ήταν! Με εφημερίδες μέσα τυλιγμένα!
- Μια σακκούλα... ναι... εκεί την είχες αφήσει.
- Τώρα είναι κάτω! Θα ψάχνω ένα μήνα. Θαν την βρω.
- Μχ... μχ...
- Είναι κανένα ποδήλατο έξω που κόβει βόλτες με τα αλουμίνουμ;
- Ε, όχι, όχι...
- Πέρασε κανένα βαν και πήρε σκραπ από την αποθήκη; Ο ρακοσυλλέκτης; Το σκουπιδοφόρο;
- Μα, όχι, όχι!
- Δεν μπερδεύονται αυτά, φαίνονται ποιανού ποδηλάτου είναι.
- Είναι εσπεσιάλ!
- Φυσικά. Κανόνισε. Είναι και ο πίσω τροχός κι ένα λάστιχο καινούργιο.
- Σιδερένιος; Τί να τον κάνεις;
- Εγώ ήθελα να τον αλλάξω, εσύ ήθελες να τον κρατήσουμε! Πού τον πήγες τώρα;
- Σού έδινα ιδέες!
- Αααααα! Και το λάστιχο;
- Μχ, μχ... του Μονάρκι;
- Ποιο Μονάρκι, δεν είχα ποτέ. Βουνίσιο, όχι πόλης λάστιχο.
- Δεν είχες ένα Μονάρκι;
- Τη Σκουπιδιάρα λες;!!  Εκείνη της είχες αλλάξει λάστιχο. Αλλά ήταν 27άρι, όχι 26 με "καβουράκια".
- Λοιπόν ως την Παρασκευή...
- Θα τα βρεις! Δεν νομίζω να βρίσκονται σε κανένα Σομπραντζίνιου, σε καμιά Σαμαμπάϊα;
- Όχι, μωρέ, κάτω είναι.
- Θα βρεθούν!
- Ως την Παρασκευή!
- Ta bom!