CHOCOLATE REAL JÁ!

Έτρωγα ηδονικά ένα παγωτό με πραγματική σοκολάτα, πλεονασμός το ηδονικά, πώς αλλιώς τρώγεται ένα παγωτό, πλεονασμός και το πραγματική, ή είναι σοκολάτα ή δεν είναι, όμως να με συγχωρήσουν οι φιλόλογοι, αλλά πώς θα επικοινωνήσουμε τώρα δω πέρα, που έμεινε άνεργη η κυριολεξία, δεν φταίει άλλος παρά εμείς, που σολοικίζουμε ασυστόλως, γευόμενοι οπωσδήποτε ηδονικά τάχα μου παγωτά και τάχα μου σοκολάτα.

Έτρωγα λοιπόν το παγωτό σοκολάτας, όταν εμφανίζεται ένας αλαφιασμένος, δική σας είναι η άσπρη μπεεμβέ;  Μμμ, όχι, (σλλππ), η δική μου είναι εδώ, δείχνω με το κουταλάκι, γυρίζει μηχανικά και βλέπει τη Σκουπιδιάρα.  Από το απερίγραπτο βλέμμα του εννόησα, ότι θα μπορούσε να ήταν το τελευταίο παγωτό της ζωής μου, μάλιστα μισοφαγωμένο, αλλά ευτυχώς βιαζόταν.
 
Αγαπά ό, τι κάνει 
  
Θα μ΄ έπνιγε ακόμη κι αν του εξηγούσα, παρντόν, παρεξήγησις, μηδέν ειρωνεία, μα τώρα που το σκέφτομαι, ίσως πάλι να μην γλίτωνα, άμα σ΄ έχει κλείσει η μπεεμβέ και πνίγεσαι, θολώνει το μάτι.  Δεν θα με πίστευε ακόμα κι αν του απαριθμούσα τις λιβιδικές θύελλες που προκαλεί η Σκουπιδιάρα σε κάθε της βόλτα, τις οποίες θ΄αρχίσω πια να τις σημειώνω σε καλπέν, δεν λέω μπλοκάκι γιατί δημιουργεί αντιερωτικούς συνειρμούς.  Κι αν είχε περιέργεια κι υπομονή, θα του πρότεινα να περάσουμε από ένα όποιο βενζινάδικο να δει μόνος του, σε ποια θα τσακιστούν να βάλουνε αέρα, στην μπεεμβέ ή τη Σκουπιδιάρα; 


 
Ipê

Όμως τί να κάθεσαι να εξηγείς, να λιώσει και το παγωτό!