NO HAY PROBLEMA

Είμαι στο ποδήλατο και στάζουν σταγόνες απ΄το γείσο του κράνους στη μύτη μου, την ξεροκοκκινισμένη και ξεφλουδισμένη, το οποίον κατάλαβα τότε, ότι ξεφλουδίζει, γιατί εκτός απ΄τις σταγόνες της βροχής, μ΄ενοχλούσε και κάτι άλλο στην όραση, ήτοι τα ξεφλουδίδια! Τί "καλοκαίρι" είναι τούτο; Αλλά δεν μπορεί να είσαι στον άτιμο τον τροπικό, που συμπεριφέρεται, να σε κάψω Γιάννη, να σ΄αλείψω λάδι, και να σκέφτεσαι με την λογική των τεσσάρων εποχών, μα την κουνουπιέρα του Βιβάλντι!

Οι δεκατέσσερις εποχές, αυτές μάλιστα. Κρύο, αέρας, βροχή, καύσωνας, κουφόβραση, υγρασία, συννεφιά, ήλιος, σκόνη, ποτάμια, λάσπη, στρόβιλοι, νηνεμία, ξαστεριά, όλα μαζί μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο, τουριστική έκδοση, να μην χάνουν οι επισκέπτες την συγκίνηση. Θερμοκρασία κυμαινόμενη από 13 ως 33 βαθμούς, δεν αστειεύομαι, παρακαλώ πολύ, δεν φτάνει που δυσκολεύομαι να περιγράψω αυτό το πράγμα, οι δυσπιστίες μου έλειπαν!

Κάποτε σκέφτομαι, μού θυμίζει τον Σεπτέμβρη, ή τον Μάρτη... σιωπή, τίποτα δεν σου θυμίζει, καλύτερα να μην ξεχνάς την αντηλιακή και τα γυαλιά ηλίου όταν βγαίνεις με πυκνή συννεφιά και ψιλόβροχο. Όπου οι ομπρέλες έχουν διπλή χρήση, στη βροχή και τον ήλιο, και κάποιοι με ποδήλατο επίσης, συνειδητοποιημένοι, όχι σαν κι εμένα την άσχετη, κυκλοφορούν με την ομπρέλα στην οριζόντια μπάρα, έτσι με στιλ. Πάλι, πώς να περιγράψεις το στιλ; Ποιο στιλ; Καπέλο, κοστούμι και σαγιονάρα, μίνι και γουνάκι, καλσόν, μπότες και μπλουζάκια με αραχνοΰφαντα φτερά, απέξω το παλτό κι από μέσα το μαγιώ, για όλα τα διεστραμμένα γούστα του καιρού!


Κάθομαι, κοιτάω όλο αυτό το καρναβάλι και ακούω τη σάμπα καριόκα "βρέχει κι ο κόσμος τρέχει". Ψέμματα, κανείς δεν τρέχει. Πέφτουν βέβαια κάτι χοντρές σταγόνες αλλά είναι όλοι χαλαροί, το ίδιο και γω, που με μια ψιλή βροχή παλιότερα ψαχνόμουν στην Αθήνα και τώρα κάθομαι ανάσκελα και δεν σκοτίζομαι καθόλου. Χαλαρά κι ανάλαφρα. Έβρεχε από τις παραμονές των Χριστουγέννων μέχρι του Άη Γιάννη, συνέχεια συνέχεια συνέχεια. Συνέχεια. Κατόπιν έσκασε έναν καύσωνα με ήλιο. Τώρα ο καιρός είναι πάλι ανεμογκαστρωμένος, και κυκλοφορεί μια ίωση με συμπτώματα εγκυμοσύνης.

Δεν κυκλοφορεί μόνον η ίωση, κυκλοφορούν και ποδηλάτες με τα προσωπικά τους έγγραφα μέσα σε σακουλάκια, αυτά για τα τρόφιμα, που κλείνουν αεροστεγώς, για προφύλαξη απ΄τη βροχή. Αλλά το ραδιοφωνάκι δεν την γλίτωσε. Δεν το είχα βάλει με τα άλλα τρόφιμα. Πιάνει πλέον μόνο ένα σταθμό, της Γερουσίας, και παίζει στην διαπασών. Κόλλησε. Το άνοιξα να το φτιάξω, υποτίθεται. Τώρα πιάνει μόνο την Βραχνή Γερουσία. Στην διαπασών. Ζητείται κωφός γέρων να του το χαρίσω.

Ήμουν σε μια υπηρεσία κι έψαχνα τα σακουλάκια σαν κάτι γριές παραλοϊσμένες και μ΄είχαν πιάσει νευρικά γέλια, όταν η υπάλληλος αντί για το διαβατήριο, άνοιξε το σημειωματάριο, που το είχα βγάλει για να δώσω κάτι άλλα στοιχεία, κι έπαθε σοκ, ήταν όλο πασαλειμμένο ξερά μελάνια, με κοιτάει, όσο και να δαγκωνόμουν είχα διπλωθεί στα δύο, γιατί η εικόνα που παρουσίαζα δεν ήταν καλύτερη, όλο ξεραμένες λάσπες, αφού πηγαίνοντας, πάνω σ΄ένα κομμάτι άδειου πεζοδρομίου, δεν έβρεχε, αλλά ιδού, ερχόταν αντίθετα ένα λεωφορείο του σκοτωμού, πλαααααφ, πετάει όλα τα λασπόνερα, ανφάς και κατάμουτρα, να το φχαριστηθώ η άρρωστη, που είχα βάλει τ΄απορρυπαντικά μου και τ΄αποσμητικά μου και τράβαγα σε ρυθμό βραζιλιάνικης ρέγκε.


Κάπως αργά βέβαια αλλά κατάλαβα γιατί ήταν άδειο εκεί. Όμως είχα αποφύγει να πάω εναλλακτικά από το χώμα, γιατί την τελευταία φορά είχε γλιστρήσει το λάστιχο στο πετρωμένο αλλά βρεγμένο έδαφος, έπεσα δεξιά κι ένιωσα ένα τσίμπημα σαν από τσουκνίδα κοντά στον αστράγαλο. Κοιτάω το γρασίδι, ούτε τσουκνίδα, ούτε τσουκνιδόσπορος. Αργότερα, κάτι με έτρωγε εκεί όπως ο κνησμός από κουνούπι. Ήταν λίγο πρησμένο, είχε μια φουσκάλα και ένα τσίμπημα στη μέση! Μυστηριώδες βραζιλιάνικο έντομο, που υπερασπίζει την περιοχή του από αστραγάλους ποδηλατών; Δεν είχα άλλες συνέπειες από το τσίμπημα αλλά κάπου κάπου με τρώει ακόμα. Από τότε επίσης συμβαίνουν διάφορα βλακώδη.

Έχω σπάσει δύο φωτάκια μέσα σε μια βδομάδα. Το ένα έπεσε σ΄ έναν έρημο δρόμο και γυρίζοντας να το πάρω, εμφανίζεται ένα αυτοκίνητο και πήγαινε λες επίτηδες πιο άκρη και το πάτησε! Το δεύτερο φωτάκι το έχω χτυπήσει σε μια κολώνα και αποτελειώθηκε σκορπίζοντας σ΄ένα σκουπιδοχωματόδρομο. Τώρα είναι δεμένο για πάντα με μονωτική.

Το δεξί πετάλι έγινε τιρμπουσόν, όταν γλίστρησα πίσω από μια τορτερία, με μηδενική ταχύτητα, σε ειδυλλιακό δρομάκι του πάρκου. Ο κόσμος πετάχτηκε πάνω όταν άκουσε την ακατανόητη κραυγή "γαμώτο"! Η αλλοδαπή ποδηλάτισσα συνειδητοποίησε μαζεύοντας τα πόδια, τα χέρια και τα πετάλια της, ότι είχε πατήσει πάνω σε ύπουλα λάδια, που είχαν τρέξει από μια κόκκινη μηχανή που καμάρωνε πλυμμένη και μοσχομυρισμένη παραδίπλα.


Γυρίζω όπως όπως τη μισή Brasília, τρία ποδηλατάδικα είχαν μόλις κλείσει το ένα μετά το άλλο. Στο τέταρτο, λέει ο τύπος, amanhã, αύριο και νωχελικά, είχαν τελειώσει τα πετάλια! Amanhã, έρριχνε ο ουρανός καραβέλες και τύμπανα. Ξεβιδώνω τις δύο από τις τέσσερις βίδες, που είχαν μείνει, βγάζω το πλαίσιο και τί να δω; Από πλαστελίνη τα φτάχνουνε, με το χέρι το έφερα. Βρίσκω και δυο βίδες στο αρχείο μου, σφίγγω πάνω στη βάση και το συνεφέρνω πλήρως.

Καθαρίζω το ποδήλατο με το καλέμι, να σπάσει το νταμάρι στα μηχανικά μέρη, λύνω τη σέλα γιατί έτριζε, περνάω γραφίτες, περνάω κεριά, σαπουνίζω το πάτωμα, φτιάχνω μανικιούρ και ψάχνω στην ντουλάπα μου κάτι άσπρο και ελαφρύ γιατί ήμουν καλεσμένη κι είχε πιάσει κουφόβραση. Βέβαια, την πρωτοχρονιά, που το΄χουν έθιμο να πηγαίνουν όλοι σαν γαλατάδες, εγώ δεν το΄ξερα και βρέθηκα σαν την μύγα μες το γάλα. Διαλέγω ρούχα αφροπλυμμένα με αγνό σαπούνι κοκοκάρυδου αλλά δεν μπορούσα να τα φορέσω. Όλα καφέ ολέ, είχε τρυπώσει σίφουνας από τα φινιστρίνια της καμπίνας του πλοίου κι άφησε το επισκεπτήριό του πάνω στ΄ ανοιχτόχρωμα, όλα, όσο για τα σκούρα, απλώς δεν πολυφαίνεται. Ο υποψήφιος μπόγος για το καθαριστήριο περιμένει αδίκως, γιατί αυτό το κοκκινόχωμα είναι μάλλον ανεξίτηλο.


Όσο κάθεται ο μπόγος που βαριέμαι να τον πάω στην λαβαντερία, κάθομαι και γω και διαβάζω Καμύ, μισοβρεγμένη και με τσουρουφλισμένη μύτη. Στο τέλος του τρίτου κεφαλαίου του Πρώτου Ποδηλ... ε... Ανθρώπου διαπιστώνω, ότι τελειώνει ο καπνός. Κατεβαίνοντας στο κέντρο και ψάχνοντας τους ποδηλάτες, που ανέβαλαν τη βόλτα λόγω του τρελαμένου καιρού, παίρνω από το καπνοπωλείο, το μοναδικό που έχει καπνό για τσιγάρα, δύο πακέτα και μου δίνει κι ένα δώρο. Τώρα πρέπει να ξαναπάω να τσακωθώ με τον καπνοπώλη, γιατί ο καπνός δεν καπνίζεται, μυρίζει κάτι φριχτό, κάτι σαν χλωρίνη. Ψόφησαν τα καπνά στ΄ αμπάρια; Τα ψέκασαν με ποντικοφάρμακο; Συμφέρει τον καπνοπώλη να με ξακάνει μια κι έξω με την μέθοδο των ηρωίδων του Ξανθούλη; Τον δωροδόκησαν οι αντικαπνιστές;

Δεν έχω καπνό. Δεν έχω ομπρέλα. Δεν έχω πρόβλημα.

8 σχόλια:

Unknown είπε...

Με τέτοια ποικιλομορφία στον καιρό να μην έχετε και λίγο χιονάκι;;;
Ε δεν έρχομαι Βραζιλία!

Sulpice είπε...

Χα χα χα! Μια χαρά σε βλέπω! Γιατί με όλα αυτά μου θυμίζεις τον Donald Duck μ΄ένα συννεφάκι βροχής μόνο απ΄αυτόν; Δεν ξέρω!
Ένα είναι σίγουρο.... χαλλλλαρά!!!

chat noir είπε...

χιχιχι!!!!!αλλοδαπή ποδηλάτισσα!!!!!(Υ.Γ όταν διάβασα για την τούμπα.....ασε!περαστικά σ!!!!!:-DDD)

Coco είπε...

@Darth: έλα συ και θα χιονίσει!

@Sulpice: αυτό συμβαίνει για τον ίδιο λόγο που συχνά μόνο εγώ δεν έχω συννεφάκι!

@chat noir: ξέρω, γαργαλήθηκες!

Roadartist είπε...

Τι σπαστικό με τα φωτάκια :(
Πολλά γλυστρήματα διαβάζω...να προσέχεις βρε!!!
γαμώτο..και αυτή η κουφόβραση!!!
Κόλαση φαίνεται..

Καληνυχτούδια σου!

ή άλλιώς.. : http://www.youtube.com/watch?v=TR5Qo4Pnc94

Coco είπε...

κολασμένοι τροπικοί!!

πάντως αν έχει βράση όπως σήμερα και δεν πας με reggae ρυθμό, ψόφησες!

Yo, τζάμι!

http://www.youtube.com/watch?v=IBnU92-fuKE

http://www.youtube.com/watch?v=MhH1xnaUaNg

quartier libre είπε...

@
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !

ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ;
ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ;

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, Νάσια μου !

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ !

:)

Coco είπε...

@quartier libre: ευχαριστώ και αντεύχομαι δυναμικά σχέδια και ακμαία δραστηριότητα! :))